En het was geweldig leuk. Ik had nog niet eerder zo'n groot(s) quiltspektakel meegemaakt en het was een leuk avontuur. Een avontuur overigens dat eerst in het water dreigde te vallen. Doordat mijn vakantie dit jaar laat valt, kon ik naar het festival. Maar de reis waar ik mij voor had aangemeld, georganiseerd door het Quiltersgilde, ging bij gebrek aan belangstelling niet door. En daar zat ik dan. In mijn eentje een nacht op de boot en 3 uur in een trein zag ik niet zo zitten. Maar gelukkig heeft Birmingham een prima vliegveld en ben je er in een uurtje vliegen. Via de website van het NEC, het complex waar het Quiltfestival plaats vond, heb ik een hotel geboekt, dat er vlakbij ligt en zo kon de reis toch doorgaan. De toegangskaartjes kon ik online bestellen en ook kaartjes voor een aantal avondaktiviteiten. Ik heb niets van Birmingham gezien, maar quilts des te meer.
Er waren heel veel verschillende tentoonstellingen met daaraan verbonden wedstrijden en prijzen. Traditionele quilts, hedendaagse quilts, art quilts en wedstrijden voor groepen, scholen, 2-persoonsquilts en quilts gemaakt door kinderen en jongeren. En verder waren er heel veel groepen die een eigen tentoonstelling hadden. Ierse quilts, quilts uit Denemarken, quilts uit de islamitische wereld, van een individuele Duitse ontwwerpster. En miniatuur quilts, en dan bedoel ik echt mini mini mini, 25 cm en nog kleiner, in het vierkant en ook rond. En allerlei educatieve projecten uit binnen en buitenland met quilts. En, nee het houdt niet op, er waren veel individuele quilters, die een eigen stand hadden en daar hun quilts tentoonstelden. Er was een enorme diversiteit aan quilts en dat maakte de show erg afwisselend en heel erg de moeite waard.
En de Tentmakers van Cairo, die ik al kende van de tentoonstelling in Rijswijk vorig jaar. Er was ook een Nederlandse quiltgroep met een tentoonstelling, TeXui met prachtige art quilts. En natuurlijk waren er winkels en winkels en winkels. Veel meer dan ik ooit bij elkaar gezien heb. En met quiltartikelen, die ik niet kende. Er waren ook winkels met kralen, wol en stofverf, maar die heb ik overgeslagen.
Tijdens deze dagen zijn er ook honderden cursussen, workshops en lezingen. Je moet je daarvoor vooraf aanmelden en jammer genoeg waren de workshops die ik wilde doen al uitverkocht. Daar moet je echt vroeg bij zijn. Dat weet ik dan voor een volgende keer. Er waren wel voldoende toegangskaarten beschikbaar voor de avond aktiviteiten, die georganiseerd werden in het hotel waar ik logeerde. Het waren aktiviteiten met diner en dat was voor mij natuurlijk erg handig en supergezellig. Zo had ik en gezelschap tijdens het avondeten en een leuke avondvulling.
Het was een hele leuke modeshow met een officiele "speaker" en vrolijke muziek. Het publiek moest jureren bij elke categorie en dit gaf extra betrokkenheid. Er hingen grote schermen in de zaal zodat je alles goed kon zien en op het Quiltfestival waren de kledingstukken ook te bewonderen. De 2e avond werden we aan het einde van het diner getrakteerd op Bollywood dansen door een groep meisjes. Daarna was er een lezing met lichtbeelden over Kaantha, een antieke vorm van textiel bewerken uit India. En op de 3e avond was er kennismaken met stofontwerpers van Coatscraft. Kaffe Fasset was er, Brandon Mably, Nel Whatmore en Lisa Lam.
Zij stelden zich voor en vertelden waar ze mee bezig waren en waardoor zij zich laten inspireren. Het was erg leuk om een kijkje "achter de schermen" te kunnen nemen.
Het waren leuke en gezellige dagen, waarbij ik afwisselend de tentoonstellingen bekeek en de winkels bezocht. Na ongeveer anderhalf uur quilts bekijken, nam ik niets meer in mij op en werd ook mijn fototoestel oververhit. En dan ging ik winkelen. Ik heb de meest wonderlijke quiltlinealen gezien, prachtige stoffen uit Afrika, nog stijf van de overvloedige verf, garens in alle mogelijke kleuren en longarm quilt machines. Ik blijf dat schitterende machines vinden. Ik ben helemaal gevallen voor een longarm machine, die op een tafel wordt gemonteerd en die je zittend bedient (ipv staand) daarbij beweeg je de stof en niet de machine. Zij is wit, ziet er heel leuk uit en heet Sweet sixteen en je kunt er mee met draad toveren. De tafel is niet groter dan een vierkante meter. Zij past dus in elk hoekje van je huis. Ik moet alleen nog maar even de loterij winnen, want al is zij, beslist een zij, de helft van de prijs van een longarm machine op een frame, het blijft een aanzienlijk bedrag. En natuurlijk waren er prachtige stoffen en patronen.
Ik vond de Engelse dames erg aardig en gezellig. Het was gemakkelijk om in kontakt te komen en ik had telkens wel een praatje. 's Avonds bij het avondeten heb ik ook prettig met mijn tafelgenoten gepraat. Ik was echt 3 dagen in quilters' dromenland. Volgend jaar hoop ik weer te gaan.
Pam Holland, een beroemde Australische quiltontwerpster heeft op haar weblog, http://pamhollanddesigns.typepad.com/pam_h/ een gefilmde dagelijkse impressie van het Quiltfestival gemaakt. Het is erg de moeite waard van het bekijken.
Dank je wel voor je foto's Marina. Leuk je gisteren gesproken te hebben !
BeantwoordenVerwijderensounds like you had a wonderful time.
BeantwoordenVerwijderenthree days of craft! fantastic.