woensdag 24 november 2010

Christmas in the air! Het 2e blokje Stitching for Christmas is af.


Het lieve boompje en het grappige vogeltje geven dit blokje iets heel zachtaardigs. Je ziet door je oogharen zo de sneeuw in zachte vlokjes naar beneden dwarrelen. Het sterreknoopje is bijna topzwaar voor het ranke boompje. Ik heb het getekende sterretje ook maar gestitched, anders zag je de potloodstreep en dat vond ik niet mooi. Ik heb voor het eerst met een borduurring gewerkt en dat werkt wel anders dan ik gewend ben, maar wel erg prettig en doet veel minder een aanslag op mijn vingers dan zonder de ring.
Morgen begin ik aan blokje 3.

maandag 22 november 2010

Kerst bee.


Onze Bee heeft voor het eerst afgesproken allemaal aan hetzelfde ontwerp te werken. En het is een kerstman applicatie geworden. Een klein wandquiltje. Op vakantie in de Verenigde Staten kreeg ik dit patroon in een winkel gratis bij mijn aankopen. De uitleg is goed te begrijpen en vooral de afbeelding helpt. Voor ons allen is dit de eerste keer dat we een applicatie maken en dat is best spannend. Vooraf heeft Ans voor ons allen de verschillende onderdeeltjes van de applicatie al op plakvlieseline overgetrokken en dit scheelt heel veel werk en tijd. Thuis had ik al stofjes uitgekozen. We kunnen dan ook direct beginnen. Het is een precies werkje, want alles moet op de juiste plek en mag niet schuiven tijdens het naaien. Ik vind het naaien van de festonsteek op de kleine onderdeeltjes erg lastig en vooral heel spannend. Maar allengs gaat het steeds beter. Vooral ook omdat ik de werking van de steek en de stand van de naald steeds beter leer kennen. Het werk wordt erg dik en behoorlijk stug. Ik moet er eens over nadenken hoe ik dit een volgende keer anders kan doen.
Er moet nog een soort strik met een lint om de cirkel heen en dan kan de afwerking beginnen. Het eindresultaat wordt ongeveer 45 bij 47 cm. Misschienis dit het moment om te leren een "sleeve" te maken.

Vrolijk kerstfeest.

zondag 14 november 2010

Workshops in het Naaimachinehuis in Haarlem.

Half oktober en half november heb ik in  het Naaimachinehuis in Haarlem 2 workshops gevolgd om meer met mijn naaimachine te kunnen doen. Ik heb meer dan 30 jaar een Husquarna naaimachine gehad en die zei 2 jaar geleden r#@!x?/+*&/ en was ook niet meer te repareren. Mijn nieuwe naaimachine is een Pfaff en is een geweldig apparaat. Ik kan er veel meer mee dan alleen maar rechtuit naaien, maar ik kom er niet toe dit uit te proberen. Er is ook geen fluit aan om met de handleiding naast je op tafel alle voetjes en foefjes uit te proberen. Het Naaimachinehuis organiseert daarom 2 workshops, die zij een paar keer per jaar aanbiedt. Het leuke is dat je ook mee kunt doen als je je naaimachine niet bij hen hebt gekocht. Dit is bij sommige winkels wel anders. De eerste workshop heet Hartendief en ik heb allerlei hartjes gemaakt.


Ik heb gewerkt met vliesofix, stik en trek, stof gekrinkeld met de strijkbout, genaaid met een biezenvoet,


cordonneervoet, een tweelingnaald en een zwaardnaald, sierbandjes aangenaaid en siersteken gemaakt en ondertussen van alles geleerd over steekbreedte, draadspanning en de werking van de naaimachine.


Heel erg leuk. De workshop heeft plaats voor 4 personen. We zitten aan een tafel in de winkel en terwijl wij les krijgen worden de klanten geholpen en op de achtergrond hoor je vanuit de werkplaats het geluid van machines die onderhouden worden. Echt heel gezellig.
Tijdens de 2e workshop maakten we een tas. Althans, dit was de bedoeling, maar mijn bekende traagheid en het humeur van mijn naaimachine veroorzaakten vertraging. Maar het was ook nu weer erg leuk en leerzaam. We hebben weer stof voorbereid voor het krinkelen. Dat heet officieel crashen.


Daarna heb ik met een cratief spoelhuis gewerkt. Een speciaal spoelhuis waarmee je dik garen in het spoeltje kunt doen en met gewoon bovendraad werkt.


Je houdt bij het naaien van de siersteek de stof onderste boven, waardoor het dikke garen op de goede kant van de stof verschijnt. Tijdens het naaien zie je niks, dus er komt veel vertrouwen bij kijken. Het is wel goed uitproberen, want de onderspanning luistert hierbij nauw om de draad echt bovenop de stof te krijgen. Bij mij kwam er dus een schroevendraaiertje aan te pas. Draadspanning vind ik een erg lastig onderwerp, dus het was goed opletten geblazen. En het effect is super.
Daarna heb ik een strook stof bewerkt met een heel dik garen, dat via een draadgeleider aan de achterkant van de machine door een speciaal voetje ging en met het bovendraad werd vastgezet.


Je wekt daarbij uit de vrije hand en maakt allerlei slingerbewegingen. Een erg leuke techniek. Mijn naaimachine vond er niets aan en veroorzaakte problemen. De draad ging bij de naald rafelen. We hebben van alles geprobeerd, maar niets hielp. En dat is nu zo fijn van een workshop. Thuis was ik allang gaan denken dat het aan mij lag. Later op de dag heb ik dit onderdeel op een naaimachine van de winkel afgemaakt.


Ik heb ook nog met een voetje met 9 gaatjes gewerkt. Je rijgt 9 sierdraden (dmc borduurgaren bijvoorbeeld)  door de gaatjes en je kiest een brede siersteek met een mooie kleur garen en dan ga je naaien.

Met het bovengaren naai je met de siersteek de draadjes op de stof vast en dit geeft een prachtig effect. Het allerleukste vond ik het naaien van siersteken.We werkten met machineborduurgaren.


Dit is een heel dun garen in prachtige kleuren, ook verlopende kleuren. Ook in het spoeltje zit een dun garen. En de prachtitge steken van mijn machine komen heel mooi uit. Ik heb ook geleerd om een serie steken achter elkaar te zetten.


De tas is bij lang na niet af, maar ik heb alle materialen mee gekregen, dus daar kan ik zelf mee aan de slag. Voor het inzetten van een rits heb ik het voetje en met mijn nieuw verworven zelfvertrouwen moet het toch wel lukken dit met de handleiding erbij voor elkaar te krijgen. En zo niet, dan kan ik altijd weer langs gaan bij mijn nieuwe favoriete winkel. Ik ga in elk geval naar hun volgende "voetjesdag".

Paprika en quilten.

Ik heb geen idee wat het een met het ander te maken heeft, maar in Belgie is een winkel en dit heet Paprika Cotton. Wat een grappige naam. Er is ook een online winkel en daar heb ik vandaag een beetje rondgesnuffeld. Mooie stofjes. Hun blog http://paprikacoton.blogspot.com/ ziet er vrolijk uit.

woensdag 10 november 2010

De quilt is af!


En dit is het resultaat. Ik ben er erg tevreden over.
Ik heb de quilt voor mijn doen veel doorgequilt. De rand rondom heeft een guirlande, die op visjes lijkt en links en rechts ervan een extra stiksel. Dat vind ik wel netjes staan. Bij een volgende keer moet ik er voor zorgen dat de guirlande mooi in het midden zit, want dit is nu niet het geval. De binnenborders zijn alleen aan weerskanten gestikt. Ik heb overwogen daar ook de "visjes" te maken, maar iets weerhield mij ervan. Rondom is een biesje gemaakt van de lichtste stofjes van de quilt. Dat staat wel fris. Ik heb de bies aan de goede kant vastgestikt en aan de achterkant met de hand vastgezet. Het label zit er ook al op en in een hoekje heb ik iets extra's gemaakt.


"Made with love" voor mijn mooie lieve dochter.

En die voor haar oma ziet er zo uit.


Dezelfde stof, ander patroon en ander formaat.



woensdag 3 november 2010

Bijna klaar.

De quilt is nu bijna af. Ik heb de rand helemaal gequilt er er ook nog een stiksel naast gemaakt aan weerskanten, zodat het er echt "af" uitziet. Ook in de middelste banen is een stiksel langs de rand aangebracht. Ik heb een quilt nog nooit zo intensief gequild, dus dit is weer een stapje verder dan de vorige keer. Het verwijderen van de blauwe stift vond ik nog een verhaal apart. Ik heb elke dag nog wel blauwe stipjes en vlekjes gevonden, en dan ging ik weer met de plantenspuit en een oude theedoek over de quilt. Ik geloof dat ik nu echt alles verwijderd heb. Gisteren heb ik de afwerkbies gemaakt en vanavond is de bies er voor driekwart aangezet. Morgen maak ik de bies af. Het vastzetten ervan doe ik met de hand.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...