donderdag 30 april 2015

Van Santa Fe naar Durango.

 

We verlaten Santa Fe en komen onderweg nog allerlei leuks tegen.
Een Adobe huis. Adobe is de bouwstijl van de pueblo indianen. Zij bouwden huizen van klei en stro en streken de klei aan de buitenkant glad. De huizen hadden geen deuren en ramen, maar openingen in het dak, die je kon bereiken met ladders. Het dagelijks leven speelde zich veelal op de platte daken van de huizen af. Later, werden er ramen en deuren in de woningen aangebracht. Moderne woningen hebben natuurlijk wel deuren en ramen.
We zijn duidelijk in Indianen land.
De viaducten zijn prachtig versierd.
In de Indianen reservaten, meestal Indian nation genoemd , maar hier om de een of andere reden niet, vind je vaak casino's. Daarmee wordt erg veel geld verdiend, dat dan weer ten goede komt van de gemeenschap.

We stoppen onderweg bij Bandeliers National Monument.
 

De gebouwen van het Monument zijn in de oude stijl gebouwd en mooi versierd.

Je ziet veel Spaanse invloeden, naast de Indiaanse.

 

In dit park kun je restanten van een oude Indianen cultuur zien. De ruïnes van een pueblo en grotwoningen van een nog eerdere periode. We zijn hier jaren geleden al eens geweest en het is leuk om het weer te zien.

In het bezoekerscentrum horen we dat er in 2011 een grote brand in het park heeft gewoed. Doordat er zoveel bomen en andere begroeiing is verbrand, krijgt water vrij spel en er zijn al een paar keer grote overstromingen geweest. We worden goed gewaarschuwd, maar vandaag is het prachtig weer en kurkdroog. We wagen ons zonder angst op het pad naar de ruïnes.

Onderweg komen we dit leuke beestje tegen, dat zich niets van ons aantrekt en rustig door blijft eten.

Het eerste dat we tegen komen is deze kiva. Een ondergrondse ruimte waar vroeger banken langs de wanden hebben gestaan. Dit was een religieuze ruimte en in elke pueblo waren er een paar. Het dak was gemaakt van hout, bedekt met aarde.
Een pueblo bestond uit een reeks kamers, die met elkaar verbonden waren. Hoeveel kamers een familie had, is nu niet meer te zeggen. De kamers lagen in rijen achter elkaar en er waren meerdere verdiepingen. Het dak was plat en bood werkruimte en kook gelegenheid en veiligheid voor vijandige buren. De daken konden met ladders worden bereikt. Als de vijand naderde, werden de ladders opgehaald. Het geheel was om een plein gebouwd. Op het plein waren kiva's en een groot deel van het dagelijks sociale leven zal er zich hebben afgespeeld.

We lopen langs de ruïne en gaan de trappen op, die naar de rotswand leidt. Daar zijn de rotswoningen. De rotswoningen werden in een eerdere periode bewoond dan de pueblo.
In de rotswoningen is nu niets meer te zien. Maar je mag wel de ladder op en in een grot kijken om een beetje een idee te krijgen hoe het vroeger is geweest. In sommige grotten zijn op de muren en plafonds aanslag te zien, die er op wijzen, dat er een vuur heeft gebrand.
Hoog boven onze hoofden groeit deze kaktus tegen de kale wand.
Een schitterende vlinder doet zich tegoed aan de nectar.
We lopen langs een aantal rotswoningen
En gaan dan weer naar beneden. De trappen zijn deels in de rotsen uitgehouwen en deels aangelegd. Dit alles om ons toeristen op een veilige manier deze mooie historische restanten te laten zien.

Onderweg naar beneden hebben we een mooi uitzicht op de ruïne van de pueblo. We kunnen nu goed de ronde vorm zien en ons voorstellen hoe groot het was en hoeveel mensen er hebben gewoond.
Ik geniet enorm van alle planten en hoe ze zich aangepast hebben aan het droge klimaat.

Op de terugweg horen we een specht, die druk bezig is een gat in een boom te tikken.

Ik loop nog even door de boekhandel en zie er deze oude en nieuwe aardewerk voorwerpen. De schalen zijn oud, de mokken zijn modern.

De tocht gaat verder en we rijden door een schitterend landschap, dat af en toe nog eens verrassingen voor ons in petto heeft.
Na alle grijze wolken, is het vandaag een heerlijke dag.

We komen aan het einde van de middag in Durango. In het oude stadscentrum eten we in een restaurant, met deze prachtige lamp aan het plafond. En het eten was er ook lekker!

Groet, Marina

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Verrassingen in Santa Fe.

 


Maandag waren we in Santa Fe, New Mexico. We wilden een rustige dag en dat kwam goed uit, want alle musea waren dicht. Wat een pech. Maar een bezoek aan Santa Fe begint altijd met een bezoek aan de quiltwinkel , waar ik in 2008 mijn allereerste quiltlapjes kocht. Sindsdien ben ik er "vaste klant". We zijn er iets voor tien uur en de deur is nog dicht. Maar toen wij willen weg rijden om later terug te komen, gaat de winkeldeur open en wordt het bordje van close op open gedraaid.
We kunnen naar binnen. Vlak naast de voordeur staat een tafel met nieuwe aanwinsten. Mijn oog valt direct op het boekje Irisquilting van Maruscha Gasenbeek.


Ik ben stomverbaasd. Maruscha heeft een quiltje ingestuurd voor de tentoonstelling van Miniatuurquilts en er zelfs 2 workshops gegeven. Ik vind dit zo leuk. Ik vertel aan de winkeleigenaar dat ik haar ken en zij vertelt enthousiast dat Irisquilten in haar winkel een hit is. Er hangen in de winkel 2 voorbeelden uit het boekje en ze geven er zelfs een les over.

Wat ontzettend leuk.
Ik kan in deze winkel altijd goed slagen en vind er behoorlijk wat, dat op mijn boodschappenlijstje staat.
Ik koop een paar mooie patronen, een paar geweldig leuke lapjes en Downton Abbey stof.
Ik word uitgenodigd voor een bijeenkomst van het Quiltersgilde van Northwest New Mexico die avond en, nog veel leuker, ik hoor dat in het Capitol, het gebouw waar de regering van New Mexico is gevestigd, een tentoonstelling van art quilts is. Het schijnt een hele mooie tentoonstelling te zijn en de toegang is gratis. We rijden er naar toe en moeten een heel eind er vanaf parkeren. Dit geeft ons de gelegenheid een wandeling door het oude stadscentrum te maken.

Dat is altijd erg leuk want Santa Fe is een prachtige stad. Het oude centrum heeft een plein met oude gebouwen er omheen.
P
De gebouwen zijn in adobestijl gebouwd en deze stijl vind je in de hele stad terug. Ook moderne bedrijven bouwen in deze stijl.

Het stratenpatroon is on-Amerikaans kris-kras en gebogen en ongepland. Zoals in Europa stratenpatromen in oude stadjes zijn. Dat geeft het oude centrum allerlei kleine straatjes, pleintjes en doorkijkjes. Heel sfeervol. We komen er graag, lopen er graag, maar vandaag is het zo ontzettend koud, dat we stevig doorlopen en blij zijn, als we het regeringsgebouw vinden. Het is het enige cirkelvormige regeringsgebouw in de Verenigde Staten en zoals alle andere regeringsgebouwen, mag je er naar binnen en alle verdiepingen bekijken. Dat is zeker de moeite waard. Het is een mooi gebouw en in alle gangen hangen prachtige kunstwerken. Alles van kunstenaars uit Nieuw Mexico. Op de begane grond, hangen de art quilts. Het thema van de tentoonstelling is Cultural Red.

Het is een prachtige tentoonstelling en de quilts zijn stuk voor stuk meesterwerken. Ik zal een andere keer foto' s ervan laten zien, want ik heb niet mijn eigen foto toestel gebruikt om ze te fotograferen (van mijn fototoestel waren beide accu's leeg, erg slim van mij!) Ik geniet volop van dit onverwachte quiltkadootje!
De rest van de dag brengen we inderdaad rustig in ons hotel door.

Groetjes, Marina.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...