You win some, you loose some!

 

Mijn quiltinzending voor de tentoonstelling in de Elzas is niet geselecteerd en wordt straks niet tentoongesteld. Jammer, maar helaas. Het was een leuke quilt om te maken en in het najaar is hij wel te zien op een tentoonstelling in het noorden des lands. You can't win them all, zal ik maar zeggen.

Bij het afmaken van de quilt waren nog wel een paar complicaties. Geen ernstige, maar wel grappig om te vermelden. De quilt moest 80 bij 100 cm zijn, voorzien van tunnel, lat en hoes. In de 'latten voorraad' had ik een lat, met oogjes, in de goede maat. Erg fijn, want dat scheelde een trip naar de Praxis en een restant lat van een ongeregelde maat, die misschien tot in de eeuwigheid in de schuur in de weg zou liggen. 

Een hoes had ik ook, want hoorde bij de quilt, van de eerder genoemde lat. So far so good! Ik heb stof gesneden voor de tunnel en de tunnel voorbereid met zoompjes aan alle kanten. Toen ik de tunnel ging aannaaien, vond ik hem wel een beetje aan de brede kant. Maar ja, alle zoompjes zaten er al in en die ging ik echt niet uithalen en opnieuw doen en de tunnel bleef nog wel voldoende binnen de quilt. Een tunnel aannaaien is niet mijn favoriete bezigheid en toen dit af was, slaakte ik een zucht van opluchting.

Ik wilde lat en hoes alvast te voorschijn halen om alles bij elkaar te hebben liggen. Ik liep naar de kast waar de hoes al jaren ligt en daar ligt hij niet. Hmm. Vervolgens nog een paar andere mogelijke plekken bezocht, maar de hoes was nergens te vinden. Ik werd een beetje ongerust en een beetje boos (op mijzelf). Waar is de kleine hoes??? Ik heb het hele huis afgezocht, in elke kast gekeken, ook de meest onwaarschijnlijke, maar de hoes was weg en bleef weg. Ook al zocht ik meerdere keren op dezelfde plek. Je kent dat wel, laat ik nogmaals eens kijken, want misschien heb ik er wel overheen gekeken. Nou, nee hoor. Geen hoes. Ik had totaal geen zin om een nieuwe hoes te maken. Dat is best een klus met gladde voering en al en zo'n kleine hoes gebruik je bijna nooit. Ik heb even overwogen de quilt niet in te sturen. Uiteindelijk heb ik besloten de quilt in de grote hoes te doen en de hoes met veiligheidsspelden de juiste maat te geven. Pff. Gedoe, maar alla, we gaan verder.

Ik stak de lat in de tunnel van de quilt, om hem op te rollen en tot mijn verbazing was de lat te groot, te lang. He? Wat? Wat is hier aan de hand? Krijg nou wat? Ik heb de lat opgemeten. Het is de goede maat, oogjes er aan, alles klopt. Ik was totaal verbijsterd. Hoe kan dit nou weer? 

Na enig gepieker, ben ik de quilt gaan opmeten. Wat denk je wat? De quilt is 75 cm breed ipv 80 cm. !!!???!!! Hoe kan dat nou? En toen viel het kwartje, met een harde knal!

Op zeker moment heb ik de top in wording opgemeten. Elke rij van boven naar beneden werd 5 cm breed. Ik stelde vast, dat er nog 2 rijen aan de zijkant gemaakt moesten worden en 1 rij aan de onderkant voor de precieze maat van 80 bij 100.

En ik weet nog heel goed, dat ik 1 rij aan de rechterkant gemaakt heb en 1 rij aan de onderkant en toen de quilt heb afgewerkt. Het is niet bij mij opgekomen om de top nog even een keer te meten. Waarom zou ik. Dat had ik immers al gedaan. De stof voor de achterkant was een lap, die groot genoeg was. Meten niet nodig, even als de tussen vulling. 

De hele handel is op de longarm gegaan en doorgequilt. Ging overigens fantastisch. 

Bies gemaakt. die maak ik altijd een beetje aan de ruime kant, onzichtbaar aangezet en vastgemaakt. Klaar is kees, iedereen tevreden.

Ik begreep toen wel waarom de tunnel een beetje te breed was. Die heb ik gemaakt voor een quilt van 80 cm. En als die dan 75 cm is, tja, dat verklaart het wel. Ik heb weer overwogen de quilt niet in te sturen. Hij voldeed immers niet aan de voorwaarden en de lat was te lang. 

Daar was natuurlijk wel een mouw aan te passen. Vriendin Carla had een super handige elektrische zaag en in no time was een stukje lat afgezaagd. Gaatje voorgeboord en het oog er weer ingeschroefd.

Je zag echt niet dat de quilt eigenlijk een tikkeltje te smal was. En zo heb ik hem weggebracht. En nu is hij niet geselecteerd. Het moest gewoon zo zijn!

Moraal van dit verhaal: altijd alles nog ff nameten!

En waar de kleine hoes is? Geen idee!

Groet, Marina.

Weer twee Rijen af.

 De rij met zandloper blokken is af. De rij is waarschijnlijk net iets te lang, maar daar ga ik pas, als alle rijen af zijn, over nadenken. Als ze allemaal evenveel te lang zijn, is er geen probleem. Maar ik denk niet dat dit het geval zal zijn.

Het waren grappige blokken om te maken. En toen ze af waren, moest ik er nog een inch afsnijden om het bedoelde patroon te krijgen. Dit was even een verrassing, maar het effect is erg leuk.

 Ook deze rij heeft verschillende stoffen met subtiele kleurverschillen.

En ondanks een staalkaart, plakkers met de juiste letter aanduiding en regelmatige controle, heb ik het voor elkaar gekregen om met de turkooizen stoffen precies de verkeerde combinaties te maken. En, om het nog mooier te maken, ben ik daar niet konsekwent in geweest. In het geheel van de quilt zal het vast niet opvallen en anders moet ik maar door half geloken ogen kijken!

Ook in rij 6, X en O blokken, zitten verschillende kleuren, die op elkaar lijken.

En het is mij zowaar gelukt om het deze keer goed te doen. Ik heb super goed opgelet.

Ook dit blok is bewust te groot.

Dit is de werkwijze van Tara Faughnan. Ze vindt het lastig om hele precieze maten te geven en laat telkens de blokken bijsnijden tot de juiste maat. Als je het eenmaal weet, kijk je er niet meer van op. Ze maakt bij elke rij video's met snij en naai instructies. Ik heb ze kwa techniek niet echt nodig, maar ik kijk ze wel allemaal, want je weet maar nooit waar wat te leren valt. Ze geeft ook handige tips voor het echt heel precies naaien om er voor te zorgen dat de rijen op de juiste maat eindigen.  Je kan niet zo maar een stuk van een rij afsnijden als het te groot is en te klein is ook zo  onhandig!

Zes van de een en 5 van de ander.

Nu zijn de O blokken aan de beurt. Het is het square in a square blok en volgens het patroon moet ik dit met paper piecing maken. Maar daar ben ik geen fan van en ik besluit het niet te doen. Jammer genoeg staat nergens in het patroon de maat van het roze blokje, maar dat kon ik afmeten van het paper piece patroon.

Twee verschillende kleuren roze voor de ootjes. 

Dat kan in deze fase niet fout gaan!

Bijsnijden tot de juiste maat. Dit liniaaltje heeft een middenstip! 

Dat kwam heel goed uit. Met een vouwtje het midden van het roze vierkantje bepaald, de liniaal er op en snijden maar! Soms hebben liniaaltjes meer handige functies dan je weet!

Boven en onder een rechthoekje aangezet en de blokken zijn klaar om, in de goede volgorde, aan elkaar te naaien!

Het zou zomaar kunnen, dat deze rij de goede maat heeft: 

72,5 inch!

Groet, Marina.

Projects on hand!

De afgelopen maanden heb ik aan 

een aantal projecten gewerkt.

Nadat de grote quilt met de Giant Nested Curves af was, heb ik 2 quiltjes gemaakt voor de Tentoonstelling van Miniatuur quilts. Het thema was Balanceren op de kleurencirkel. Met de MOQingbirds hebben we quiltjes gemaakt met telkens 2 complementaire kleuren en alleen horizontale en verticale lijnen. 

Ze hingen in Rijswijk.

Tussendoor heb ik aan de Moderne Round Robin gewerkt. Dit was mijn startblok.

Ik vond het al met al best ingewikkeld om aan een dergelijk project te werken. De werkstukken, die je ontvangt, bieden nog al wat uitdagingen om aan te werken. Uiteindelijk is gelukkig iedereen blij met haar resultaat.

Dit is mijn quilt geworden. 

Ik vind het erg leuk, dat er verder gewerkt is aan mijn gebogen lijn.

En ook de kleuren vormen een redelijk geheel.

Nu nog doorquilten en afwerken.

Het volgende project, dat zich aandiende was een quilt voor de tentoonstelling in september in de Elzas. 

Ik heb voor het eerst Half Rectangle Triangels gemaakt met 

de HuRTy liniaal van Latifah Saafir.

Dat was heel erg leuk. 

Ik hou' wel van 'lopende band' werk en ketting naaien.

Ik heb nu gekozen voor kleine rechthoeken, maar dit patroon leent zich heel goed voor grotere rechthoeken om mooie stoffen lekker te laten stralen.

De quilt is free motion gequilt met 2 verschillende kleuren.

Ik ben steeds van links naar rechts gegaan om te zorgen dat de lussen dezelfde kant uit 'vallen'. Als ik ook van rechts naar links was gegaan, was het quilten minder evenwichtig geweest. Ik moest nu wel aan het eind van elke rij afhechten. Maar de quilt is niet zo groot, dus dat was niet erg.

De quilt is afgewerkt met een onzichtbare bies.

Hij ligt nu met tunnel, label en lat in een hoes te wachten tot ik hem wegbreng.

Zal hij straks in de Elzas te zien zijn? Geen idee. Ik hoop het wel. 

De quilt heet '50 shades of Red'.

Dit is een Darting Bird.

Een klassiek traditioneel vogel blok.

Ik heb er een heel klein quiltje mee gemaakt voor de EQA tentoonstelling met het thema vogels. De kleur smaragd moet er in verwerkt zijn, ivm een jubileum.

Het quiltje heet: Er is altijd wel ergens een vogeltje, dat zingt....!

En nu al deze 'tussendoortjes' klaar zijn, ga ik enthousiast verder met de Traverse quilt, die al deze maanden in de pauze stand aan een hangertje hing.

Daar zal ik deze zomer heerlijk mee bezig zijn!

Groet, Marina.

Quilts in Amersfoort.

Wat een mooie traditionele tentoonstelling! Zo is mijn liefde voor quilts ontstaan! In de kerk in Amersfoort hangen op zeer creatieve wijze de mooiste en leukste quilts. De kerk is overigens ook erg mooi en geeft een extra dimensie aan de tentoonstelling. Er hangen quilts van wel 6 of 7 quilters en een groep Franse quilters. Echt prachtig. 

Een foto impressie.

De wandeling door Amersfoort was erg leuk. Mooi stadje met zulke prachtige huizen en doorkijkjes. We boften met het weer. We hadden rustig de jas thuis kunnen laten. De buien hebben ons niet bereikt.

Groet, Marina.

In al zijn glorie!

De aqua/gele Giant Nested Curves quilt is af. Het is een beddesprei geworden voor mijn broer en schoonzus. Zij waren recentelijk 50 jaar getrouwd. Zij  hebben zelf de kleuren uitgekozen en ik heb de stoffen bijelkaar gezocht. Samen hebben we het patroon gekozen uit een aantal voorbeelden, dat ik ik voor hen verzameld had. Ik ben er ruim een jaar mee bezig geweest en een paar weken geleden heb ik het hen gegeven tijdens de feestelijke bijeenkomst om hun jubileum te vieren.

De quilt logeert weer even bij mij tot hun nieuwe slaapkamer klaar is. Dan mag ik het ze nog een keer geven.

Het was een heel leuk project om aan te werken. Prachtige stoffen, mooie kleuren en een heel fijn patroon. 

Ik heb in oktober 2022 een workshop gevolgd bij Daisy Aschenhoug van Warmfolk. Zij is een Amerikaanse quiltster, die in Noorwegen woont en zij was naar Nederland gekomen voor de workshop. 

Zij print haar mallen zelf met een laserprinter en die zijn echt super accuraat. De gebogen stofdelen passen perfect op elkaar en ik heb maar heel erg weinig hoeven bijsnijden. Ik heb alle delen aan elkaar geplakt en daarna genaaid. Ik vind dit echt een hele fijne techniek, waarmee ik in elk geval mooie en constante resultaten behaal.

Toen de top afwas, heb ik hem meegenomen naar de quiltbee van de Nine Patches in Diemen om te laten zien. Het theater, waar wij maandelijks bij elkaar komen, heeft een prachtige reling om grote quilts te fotograferen. Dat is altijd heel leuk.

De achterkant stof is een dubbelbrede stof van Tula Pink. Heerlijk zachte satijnkatoen en echt de enige stof, die kwa kleur bij de top past.

De quilt is doorgequilt door Marlies de Kwaasteniet. De quilt is te breed voor mijn frame en zij had gelukkig tijd. In een regenachtig weekend was het gebeurd. En kon ik de quilt ophalen. 

Vervolgens nog even 11 meter bies aangenaaid en met de hand afgemaakt en klaar was deze prachtige quilt. Het grootste project, 2.50 cm in het vierkant, dat ik ooit gemaakt heb.

Met veel plezier en liefde!

Groet, Marina.