Marina's Quiltzomer 33.

Gisteren ben ik naar de Weversmarkt in Hoorn geweest.

Vorig jaar ben ik niet gegaan, omdat het toen vreselijk regende en nu was heet weer voorspeld en storm. Ik ben redelijk vroeg gegaan om eventuele storm voor te zijn. Je kan tenslotte niet overal maar voor thuisblijven. Dan mis je alle vrolijkheid. Het weer viel alleszins mee.
Het was prima te doen.

Er waren heel veel kraampjes in het centrum van Hoorn. Afwisselend aan de linker en rechter kant van de straat. Er was van alles te zien op het gebied van wol, in alle mogelijke stadia van bewerking, weven, breien en haken.

Ik vond dit een aardige variatie
op de kriebeltrui van vroeger: 

het kriebel bloesje!

He, daar komen bekenden aan!

Elly en Gert kwamen met dezelfde trein.

Misschien zat ik daar ook wel in!

We treffen elkaar bij deze mevrouw, 

die een sok aan het breien is.

Ze gebruikt een sokken brei machine uit 1920.

 Ik heb er eerder een gezien
in het Textiel museum in Tilburg.
Daar was ook een groter exemplaar
waarmee je t-shirts kon breien.
Hier is mevrouw bezig naaldjes te verwisselen. 

Ze heeft eerst de boord gebreid met 1 recht-1 averecht 

en zet er nu naaldjes op waarmee ze tricot kan breien. 

Ze gaat de hele cirkel rond en
vervangt naaldje voor naaldje en
zet elk steekje apart over. 

Dan draait ze aan de hendel en de machine breit. 

Er zit een toerenteller op en ze kan
in een uur een sok breien.

Ik vond dit heel leuk om te zien.

Kijk, zo kun je ook breien.

Houten rondbreinaalden, maat verschrikkelijk groot!

Daarmee worden vloerkleden gebreid.

Er was van alles te zien op het gebied van weven.

En allerlei weef materiaal en weef gereedschap.

Er waren allerlei soorten kleine weefgetouwen. 

Platte getouwtjes en getouwen met schachten. 

Een getouwtje waarmee je banden kunt weven.

Ik herkende veel gereedschappen. Ik heb zelf een getouw met 3 schachten. Ongeveer 35 jaar geleden heb ik voor het laatst geweven. Ik weet niet of ik het ooit nog ga doen, maar ik kan het niet over mijn hart verkrijgen er iets van weg te doen. Ik moest erg lachen om het commentaar van een mevrouw bij de kraam van een quiltwinkel. "Goh", zei ze, "dat zou ik nou nooit kunnen, het is zo ingewikkeld! Laat mij maar weven op mijn getouw, dat is veel eenvoudiger!" 

Ik moet maar bij haar in de leer, als ik weer ga weven, want ik vond het best wel ingewikkeld!

Op het marktplein ontdek ik een gebouw met mooie luiken.

Twee verschillende patronen in 1 gebouw.

En ongewone kleuren.

Wat een aanwinst voor mijn "verzameling".

Op de terugweg naar het station, liep ik langs dit grappige tafereeltje. De mevrouw links wil een vacht kopen. Maar eens wil ze de kwaliteit bekijken.
Tsja, daar heb je even ruimte voor nodig.

De terugweg naar huis was warm.
Ik ben blij met de heerlijke temperatuur van vandaag.

Zomerse groeten, Marina.