dinsdag 27 november 2012

Signeren en boek presentatie.


Sommige mensen denken dat quilters altijd maar onder een schemerlampje aan een naai werkje zitten te prutsen, maar het tegendeel is waar. Je komt echt nog wel ergens!
Op 22 november had the American Book Centre in Amsterdam Kaffe Fassett op bezoek. Hij kwam in de winkel zijn nieuwste boek signeren. Ik vond het erg plezierig dat dit om half 8 's avonds werd georganiseerd, zodat ik als werkend mens ook aanwezig kon zijn. Ik had nog nooit eerder een boek laten signeren, maar ik vond dit wel een mooie gelegenheid. Ik heb voor mijn verjaardag zijn auto- biografie, Dreaming in colors, gekregen en een handtekening van de schrijver himself vind ik er wel bij passen. Ik was ruim op tijd en zo zag ik Kaffe en Brandon binnen komen en beginnen met signeren. Ik denk dan dat zo iets even aangekondigd wordt of dat er even aandacht wordt gevraagd of zo, maar nee hoor. Hup, zitten en komt U maar. Dan begint iedereen een beetje ongemakkelijk te schuiven, want ja, wie is eerst en hoe doe je dat dan en wat zeg je dan? Je kunt toch moeilijk zo je boek op tafel leggen en zonder iets te zeggen weer weggaan. En uitleggen wat je komt doen is ook weer zo gek. Dus ik bleef even kijken wat er gebeurde en hoe een en ander ging. Het was allemaal erg ontspannen en er werd aan ons gevraagd onze naam op een papiertje te schrijven. Dus ik dacht dat dit voor de beurten was. Nee, dan kon Kaffe je naam goed spellen als hij iets in je boek schreef. Toen vond ik dat het tijd was mijn verlegenheid af te schudden en stapte ik met mijn boek naar voren. Wat is er tenslotte nou zo moeilijk aan een begroetingsgesprekje met iemand die mooie dingen maakt! Het was erg leuk. Na de begroeting vertelde ik dat ik goede herinneringen had aan de masterclass in Deventer 2 jaar geleden en dat mijn Hot Diamonds quilt erg mooi was geworden. Hij moest erg lachen toen ik vertelde over mijn "gevecht" met de kleuren maar dat na 3 weken het uiteindelijk toch iets moois is geworden. Ik kreeg een ferme handdruk en een handtekening in mijn boek.


Inmiddels was het flink druk geworden en werden er aan de lopende band handtekeningen gezet. Sommige mensen hadden meerdere boeken bij zich. Ik heb een poosje staan kijken  en omdat het nog vroeg was en ik nog ruim de tijd had voor om half negen de boekpresentatie zou beginnen, ben ik de winkel doorgelopen. Het is wel grappig om in Amsterdam in een Amerikaanse boekwinkel te lopen. Je ziet totaal andere boeken en boek rubrieken die ons vreemd zijn. Ik waande mij even op vakantie. De kinderafdeling was erg leuk. Pluk van de Petteflet in het Engels, Jip en Janneke in het Engels en natuurlijk Rupsje nooit genoeg.  Er was ook een baby boek met dierenplaatjes en er bij geschreven welk geluid het dier maakt: de koe doet boe en een schaap zegt beh. 
Nee, hoor een cow zeg boo en een lam zegt meh!


De winkel heeft 3 verdiepingen en vanuit het trappenhuis kon ik beneden 2 hoofden zien, gebogen over een papiertje om toch alsjeblieft de naam goed te spellen! Erg leuk.


Om half negen begon in de Treehouse in de Voetboogsteeg de boekpresentatie.


Kaffe Fassett vertelde over zijn jeugd en over zijn ontwikkeling tot kunstenaar.


Hij kan expressief vertellen, 


en weet de zaal te boeien, 


vooral als hij vertelt een afkeer te hebben van grijs


en beige 


en het breien van truien in 1 kleur1


Veelkleurig moet het zijn, soms zelfs in 1 draad met een onvoorspelbaar patroon.


Of gecombineerd met elkaar.


In mutsjes en sjaals,


vesten en truien.


En wisten we wel dat je tumbling blocks ook kunt breien. Moeilijk? Wel nee, hij heeft het in een kwartier geleerd en dan kan ieder ander het ook!


Het einde van de presentatie was deze mooie quilt.
Op de vraag hoe je toch zo veel kleuren met elkaar kunt combineren antwoordde Kaffe:
Sommige mensen willen zich beperken tot 5 kleuren, omdat ze niet zo goed met kleuren zijn, maar dat is juist veel moeilijker dan met veel kleuren werken. Met 5 kleuren heb je veel minder mogelijkheden en als je met veel kleuren werkt, zul je eerder mooie en spannende combinaties kunnen maken. 
En als je twijfelt, doe er dan 20 kleuren bij!

maandag 26 november 2012

Blokjes en blokjes en blokjes......


Het begint ergens op te lijken. De ontwerp wand is erg handig bij deze ontwerp klus.
Ik heb de rode, groene en lichte blokken over de wand verdeeld. Zittend op een stoel met wieltjes kan ik telkens van een afstandje kijken wat de blokjes nodig hebben. Dan pak ik de blokjes van de tafel, waar ze gesorteerd liggen en "plak" ze op de wand.
Deze 10 zijn klaar, voorlopig.
Nu kan ik de volgende 10 doen.
Het blauw boven de wand is het raam in het schuine dak met een rolgordijn.
De ontwerp wand leunt zachtjes en een beetje schuin tegen het schuine dak. 
Als of het ervoor gemaakt is!

zondag 25 november 2012

Aan het werk met de swap blokjes.


 Alle papiertjes zijn er af. Dit was een leuk en ontspannen karweitje, waarbij elk blokje door je handen gaat. Zo'n bakje met blokjes ziet er prettig en overzichtelijk uit. 
Ik ben misschien toch wel een erg ordelijk tiep!


Ik heb mijn tafel zo leeg mogelijk gemaakt om alle blokjes uit te leggen. Er zijn dubbele blokjes, en die wil ik toch wel graag bij elkaar hebben. Later blijkt dit van geen enkel belang te zijn. De blokjes moeten ook op kleur gesorteerd worden. 


De lange plank van mijn quiltframe is daar erg handig bij. 


Ik heb veel blauw, veel bruin, groen, roze, een beetje oranje en een beetje paars, rood en een heel klein beetje zwart. En een hoeveelheid blokjes van onbestemde kleur-combinatie,  waarbij het licht/donker effect, althans voor mij, niet echt aanwezig is. Maar die zullen vast ook wel ergens een plekje krijgen.


Dan kan het experimenteren beginnen.

Ik heb om te beginnen dit patroon gekozen.

Ik heb een charmpakje met prachtige rode stofjes, turkey reds. Ik vind ze echt schitterend en ik zou van elk stofje wel meters willen hebben. Daarmee kan ik dit patroon maken. Ik moet dan alleen nog 2 vierkantjes toevoegen op de hoeken.


Er zijn ook een paar groenen en lichte stofjes bij.
Ik ben nog niet echt erg enthousiast. Dus ga ik nog een paar andere opties proberen. 
Het kan nog alle kanten uit.

zondag 18 november 2012

De block swap is nu echt van start.


Zaterdagmiddag was de 2e bijeenkomst van de block swap.
We kregen eerst allerlei suggesties en ideeen aangereikt door onze 2 juffen, Karen Limpton en Anke Magre. Ze zijn af en toe net een komisch duo. Maar ze vullen elkaar goed aan en zijn niet van hun stuk te brengen, hoe vaak de een de ander ook in de reden valt. Hier toont Anke ons een blok dat je kunt maken met de toevoeging van een aantal vierkante blokjes.
Uiteindelijk kregen we onze zakjes met blokjes en konden we ons verheugen.
Even ter informatie: 20 deelneemsters hebben 6496 blokjes ingeleverd, die vervolgens weer over 20 personen zijn verdeeld! Een aardige prestatie van deze 2 dames!


Thuis gekomen heb ik natuurlijk direkt gekeken wat er in mijn zakje zat. Daar was niet veel van te zien, want het papier zat er nog aan. Eerst moeten moeten alle driehoeken gestreken worden en dan moeten alle blokjes open gestreken worden. Dat was wel even een klus, die ik niet in 1 avond af had. Al was het alleen al dat mijn vingers er veel te heet van werden.


Wat een berg.


Bij het open strijken van de blokjes ontdek je pas wat een juweeltjes er tussen zitten. Van de meeste blokjes heb ik er twee. Ook mijn eigen stofjes zitten er tussen.


Ik ontdek ook "contrabande": een batik stofje en andere stofjes, die geen reproductie stofjes zijn.


Toen alle blokjes open gestreken waren, heb ik overal de "oortjes" afgeknipt.
De volgende stap is het verwijderen van het papier.
Tot zover heb ik 16 "contrabande" blokjes gevonden en 2 blokjes waarvan de stof verkeerd om genaaid is. Dat vind ik vrij veel. Die ga ik allemaal terug sturen aan de juffen.  
Zij zorgen dan voor vervanging.
Bij het verwijderen van het papier ga ik de blokjes bij elkaar zoeken en ook meteen sorteren op kleur.
Voorlopig ben ik nog niet aan naaien toe.
Ik vind het wel heel erg leuk.


Moeilijk blokje


Wat een moeilijk blokje was dit!
Ik heb er echt op gezwoegd en het eindresultaat is niet mooi.


Tot hier ging het heel goed. Ik dacht dat ik het middenvierkantje er wel in kon naaien. 
Dat wilde ik met de hand doen.
Maar ik kreeg het er niet in. Misschien dat ik te veel naad toeslag had. Dat zat erg in de weg.
Uiteindelijk heb ik een hele diagonale naad losgemaakt en ben ik het vierkantje er zijde voor zijde in gaan naaien. Dat is met veel getrek en met veel spelden wel gelukt, maar het is echt niet mooi geworden. Ondanks meerdere keren overdoen. Dat zal ook wel geen goed hebben gedaan.
Toen de 2 diagonale naadjes weer gestikt en zat het blokje in elkaar.
Ik zou wel eens willen weten hoe je dit blokje goed in elkaar zet.
Als ik het inlever , zal ik adviseren het op de achterkant van de quilt te naaien. Goed uit het zicht.


Misschien had ik juist in het midden moeten beginnen. De oranje puntjes aan het witte vierkantje naaien en daarna de grote "driehoeken" met de oranje vierkantjes aan de puntjes zetten.
Als ik genoeg witte stof overhoud van het 2e blok, 
maak ik misschien wel een nieuw blokje op deze manier.

maandag 12 november 2012

Dear Jane.


Nee, nee, ik ben niet in een onbewaakt ogenblik, terwijl niemand keek, aan een Dear Jane begonnen.


Ik heb mij wel, in een onbewaakt ogenblik, opgegeven om 2 blokjes te maken voor de Dear Jane van Kaffe Fassett stof. Dit wordt georganiseerd door quilt winkel 100 Rozen. 
Op hun weblog is er alles over te lezen.


Ik had geen idee waar ik aan begon.


Dit is echt hogere priegelkunde.


Maar het antwoord op hoe is doen, dus ben ik maar ergens begonnen.


En nu al een eindje op weg om het eerste blokje te maken.

Hopelijk smaakt het naar meer, want ik was wel van plan om ooit een Dear Jane te maken.
Mijn bewondering voor de dames die hem al gemaakt hebben of er mee bezig zijn, stijgt met elke steek!

woensdag 7 november 2012

In Holland staat nog steeds een huis.


Voor het eerst in een hele lange tijd heb ik weer een huisje gemaakt.


De huisjes zijn zo kleurrijk als maar kan en vormen straks een bonte verzameling.

maandag 5 november 2012

Mijn allereerste restjes quilt!


De top van de molentjes is klaar. Ik vind hem heel erg mooi geworden.
Voor de achterkant wil ik de paarse stof gebruiken. 
Ik ga de quilt op het frame quilten. Met de nieuwe naaimachine! Ik ga eerst goed over een patroon nadenken. De rand krijgt wel een ander patroon dan de molentjes.

Ik vind het nog steeds een beetje ongelooflijk hoe je van dit


hoopje restvierkantjes tot een mooie quilt kunt komen.
Met dank aan mijn allereerste quiltjuf, Gre Koopman, die mij deze techniek in mijn allereerste quiltles leerde. Jammer dat ik niet meer van haar heb kunnen leren.




zondag 4 november 2012

De molentjes als groepswerk.


Even een quilt maken van restjes heeft nog al wat voeten in de aarde. Maar zo gaat het quiltje worden. En ik ben er helemaal tevreden mee.

De oorspronkelijke bedoeling was om de molen blokjes af te wisselen met grote vierkante blokken van 1 stof. Ik kon uit mijn eigen stof voorraad geen keuze maken, vooral omdat ik van geen enkele stof genoeg had om een duidelijk beeld te krijgen. Ik was bij De Sampler voor een workshop en ik nam de gelegenheid te baat om daar stoffen uit te proberen. En advies te vragen aan iedereen, die het maar wilde geven natuurlijk.

Deze opties zijn de revu gepasseerd.











Wat een prachtige stoffen, maar er was geen enkele combinatie die "het 'em deed".
We hebben ook stoffen van andere ontwerpers geprobeerd, maak die werkten ook niet.
Uiteindelijk vonden we de paarse stof wel aardig en het roze bladmotief de leukste.  Maar de blokken waren te groot en de stof overheerste de molentjes. En zo ontstond het idee om deze 2 stoffen te combineren in een groot molentjes blok. De stof zou dan in stukken verdeeld zijn en niet zo overheersen en het molentje kwam er in terug.
Ik vond dit een goed idee en nam van beide stoffen een strook mee naar huis. 
Ik heb eerst 1 blok gemaakt. Dit was  een vervelende rekenklus. 
De kleine molentjes zijn reststukjes van een ander blok en hebben geen handige maat. 
Ook het uiteindelijk blok heeft een rare maat, waardoor ik met 5/8 en 7/8 inches moest rekenen. 
Maar het is gelukt een blok te maken dat net iets groter is uitgevallen dan noodzakelijk, 
en dat kun je bijsnijden.

Ik heb het nieuwe blok op de ontwerpwand uit geprobeerd.



En ik vond het geen succes. Het blok is te donker uitgevallen en de molen is veel te groot.

De volgende dag ging ik naar de Movie Stars. 
Ik heb alle molentjes en de repen stof meegenomen. Het was tijd voor groepsberaad.

En daar ontstond het idee van de paarse sashings in plaats van blokken. En een brede roze rand.
We hebben de blokken ook nog op de punt gezet. Dat was erg leuk, maar dan moest ik blokken versnijden en daarvoor heb ik te weinig blokken en bijmaken is geen optie. 
Het is tenslotte een restjes quilt.


En "zo is 't gekomen".
Mijn restjesquilt is een soort groepswerk geworden.
Deelnemers: personeel van De Sampler, klanten van De Sampler, de workshop juf Willyne, leden van de Moviestars: Jacqueline, Madelon, Maria, Mieke, Annie, mijn vriendin Carla en ik.
Leuk, toch!!






Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...