zaterdag 28 juni 2014

Soms lijkt de wereld even stil te staan........


om zich dan op zijn allermooist te laten zien.
Afgelopen woensdag hebben de 750 kinderen van de school waar ik, 
nog even, 
directeur van ben,
 voor mij gezongen en gedanst 
en kreeg ik 32 prachtige
bloemen stengels met papieren bloemen. 
De een nog mooier dan de andere.


Ik mocht op het podium zitten,
 terwijl zij uit volle borst de ene na de andere prachtige tekst zongen
en mij daarmee tot tranen roerden.


Ik heb tekeningen, brieven en gedichten gekregen, 
waarin de kinderen mij beschrijven in de liefste bewoordingen 
en mij het allerbeste wensen.
Ik heb handjes en kusjes en knuffels gekregen.
Ik ga namelijk met pensioen.
En wat is pensioen, dan?
vroeg een van de kleintjes.
We gaan straks allemaal op vakantie, 
zei ik, 
en na de vakantie komen jullie terug op school
en ik niet. 
Want ik heb voor de rest van mijn leven vakantie!
Toen de school uitging, 
hebben de 2 adjunct-directeuren 
mij door een haag van kinderen gejaagd 

En mijn collega's?
Zij hebben mij een prachtig en spetterend feest bezorgd. 
Ze hebben voor mij gezongen, 
ze hebben mij toegesproken, 
ze hebben een quiz over mij gespeeld. 
Ze hebben zulke mooie en lieve dingen over mij gezegd. 
De hele zaal was versierd met rode slingers en rode vlaggetjes. 
Op de tafels lagen rode tafelkleedjes. 
Er waren rode servetjes en rode bordjes. 
Ze weten dat ik van rood hou'. 
Er was heerlijk eten en hele mooie muziek.
Er waren gasten, er waren vrienden en mijn familie was er ook.
En Taante is gekomen. 
Ze heeft mij tot Miss Communicatie gebombardeerd, 
met sjerp en bloemen en al. 
Maar de sjerp moest ik weer terug geven 
en de bloemen heeft ze mij weer afgepakt 
en aan mijn moeder gegeven!
En aan het einde heeft zij mij tot Consul-hulp-tante benoemd. 
En dat is een eer, hoor!


Ik heb prachtige kado's gekregen en heel veel bloemen.


In zulke schitterende kleuren.


Mijn huiskamer staat vol vazen met bloemen 
en het het ruikt er heerlijk.


Ik heb quiltlapjes gekregen!


En een eigen geldboom!


Jullie mogen 3 keer raden wat ik daarvoor ga kopen!


En bij het afscheid nemen, 
kreeg ik van elke collega een potlood, 
ik spaar potloden, 
met een persoonlijke wens er aan! 
Een hele vaas vol!
Er staan zulke lieve dingen op de kaartjes.



Dit is wel een heel bijzonder kadootje. 
Een oud-collega heeft gedacht: 
Wat jij kan, dat kan ik ook, 
maar dan van keramiek. 
Ze heeft een quilt tegeltje gemaakt.
Met een wens achterop.
Is het niet geweldig leuk?


En als klap op de vuurpijl 
ga ik eind augustus een bezoek brengen 
aan Highclere Castle in Engeland. 
In en rondom dit kasteel wordt de televisie serie 
Downton Abbey opgenomen. 
Mijn collega's weten dat ik daar graag naar kijk 
en hebben, samen met mijn man, dit voor mij geregeld.
We knopen er dan nog een weekje Londen aan vast.

Mijn hoofd gonst nog na van alle mooie woorden en alle feestelijkheden.
En een glimlach is sinds woensdag niet meer van mijn gezicht verdwenen.
Het is heerlijk nagenieten van dit prachtige feest.
Nog een week en dan is het echt zo ver. 
Dan ga ik met pensioen!

Marina.

dinsdag 24 juni 2014

Een middag, 3 juffen.


Dit is Betty Prins. 
Zij maakt prachtige quilts. 
Zij kan er heerlijk over vertellen.


Dit is haar 2e quilt, 
toen ze er "nog geen verstand van had". 


En dit is haar schitterende hartjes-familie quilt. 
Er zitten borduursels in met initialen van alle familie leden van toen. 
Want inmiddels zijn er kinderen bijgekomen. 
Bij de quilt hoort een boekje, 
waarin verteld wordt wie de mensen uit de quilt zijn.


Nagemaakt van een velletje kado papier, 
gekregen toen ze lid werd van het Quiltersgilde.


Mandjes, zover het oog reikt.


Zulke prachtige stofjes.


Aan het einde van haar verhaal 
bezwijkt het rek bijna onder de mooie lading.

's Middags geeft Betty een workshop 
en leren we jojo's maken voor een klein wand quiltje.


Juf nr. 2 Judith Ebbelaar vertelt over haar Dear Jane quilt.


Ze vertelt levendig over de geschiedenis van de quilt, de maakster Jane Stickle
en over de periode, waarin de quilt gemaakt is. 


Dan begint ze te vertellen over haar eigen quilt.


Het wordingsproces, de vergissingen, de problemen.
Het spannende ervan.


En bij elke zin wordt "het jurkje" anders.


Hmm, wat is dit voor een stofje. ;-)


Strapless?


Even de andere kant laten zien.


Kan ook als rokje.


En hoe staat dit?


Judith houdt van haar quilt.


En dat is uit haar hele verhaal te horen en te voelen.


En wij mogen iets met haar meemaken.


Ze leert ons werken met scheurvlies. 
Een wondere vinding, 
die freezer paper en paternoplaat malletjes overbodig maakt.
En daar heb ik wel oren naar, 
want de Scrappy Red en Scrappy Blue hebben ontzettend veel malletjes, 
die ik niet meer hoef te maken!


Dit is juf nr. 3 Gerda.
Zij heeft met ons hexagonnetjes gemaakt.


Maar eerst liet zij ter inspiratie de prachtigste hexagonbloemetjes zien.


Zo mooi uit de stof geknipt.


Zulke lieve stofjes.


Gerda demonstreert het gebruik van het wieltje 
en vervolgens hoe je de stof moet plakken. 
Toen ik er zelf mee aan het werk ging, 
hielp zij mij met advies over het vasthouden 
van zowel het wieltje als de plakstift, 
zodat je geen tijd verliest met telkens oppakken van het gereedschap. 
Het is wel echt een handigheidje dat je moet oefenen.
En ik heb zowaar mijn eerste hexagon gemaakt en er zelfs 2 aan elkaar genaaid!
Ik ben nu helemaal voorbereid op de hexagonnetjes, 
die ik voor de Mysterie van Di Ford moet maken!

Het was een hele leuke dag op de Summerfair van Petra Prins in Zutphen.
Prima verzorgd en goed georganiseerd.
Met veel inspiratie!
Daar kan ik enorm van genieten.

Marina.



donderdag 12 juni 2014

De Sampler blijft bestaan!



Ik lees net op hun website dat De Sampler een nieuwe eigenaar heeft en dus kan blijven bestaan!
Hier word ik erg blij van!

Marina.

zondag 8 juni 2014

We hebben gasten!


Meneer en Mevrouw Duif hebben onze pergola in de voortuin uitgekozen 
om hun nageslacht groot te brengen! 
Kijk, hier zit zij (of hij) te broeden op haar ei(eren). 
We weten niet of het er 1 of 2 zijn.


In deze struik, 
het is een witte klim hortensia, 
op een kruising van takken en een spijl van de pergola, 
helemaal tegen de schuur aan, 
hebben zij het nest gebouwd.
Ze zijn er een behoorlijke tijd mee bezig geweest, 
maar veel korter dan de vogels in de boom aan de overkant van de staat.
Het was heel leuk om te zien. 
Ze hebben voornamelijk kleine takjes gebruikt 
en het is een heel eenvoudig nest.
Meneer, of mevrouw Duif, 
kwam aangevlogen met een takje in de snavel, 
landde op de pergola, 
links van de struik, 
bleef daar een poosje balanceren 
en nam dan een soort duikvlucht de struik in. 
Daarbij vloog zij, 
of hij, 
richting het huis, om een snelle bocht links om te maken,
 precies in het gat in de struik naar het nest.


Zo ziet zij, of hij, er van af de grond uit.
Onverstoorbaar! 
We komen thuis, en gaan weer weg.
We doen de deur van de schuur open en dicht.
We pakken de boodschappen uit en bergen alles op.
We gooien even iets in vuilnisbak.
Er rijden auto's door de straat.
Het deert haar, of hem, niet. 
Ze blijft dapper en onverstoorbaar zitten.


Vanuit het slaapkamer raam kan ik haar, of hem, ook zien.
Of het raam open of dicht is, 
of ik de schuif hor omhoog of omlaag doe, 
en dat ding maakt echt wel veel lawaai, ze, of hij, 
veroert zich niet.


Gisteren zag ik de wisseling van de wacht. 
Zij, of hij, 
kwam aangevlogen, 
landde op de pergola, 
links van de struik 
en wandelde, enigzins waggelend
 over de takken de struik in naar het nest. 
En toen zij, of hij, er bijna was, 
vloog de ander snel op.
Met dit keer een scherpe bocht naar rechts, 
anders was ze zo tegen het keukenraam aangevlogen.
Het broeden duurt 3 weken 
en dan duurt het 4 weken voor de jonge duiven zelfstandig zijn 
en wegvliegen.
Voorlopig hebben we dit jonge gezin nog wel te gast!


En deze prachtige paarse bloempjes 
groeien op de grond in mijn kleine voortuin.

Wat is de lente toch een heerlijk jaargetijde!

Marina.


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...