Gisteren waren we in het Fries Museum in Leeuwarden
naar de tentoonstelling Sits, Katoen in Bloei.
naar de tentoonstelling Sits, Katoen in Bloei.
Ik vond het een prachtige tentoonstelling.
Klein, maar heel erg de moeite waard.
Klein, maar heel erg de moeite waard.
Dit vond ik bij nader inzien een van de verwonderlijkste sitsen van de tentoonstelling.
Normaal gesproken worden er bloemen, planten
en vogels op de sits afgebeeld.
en vogels op de sits afgebeeld.
Verwerkt tot bloeses.
Maar er waren ook bloemen, heel veel bloemen.
En afhankelijk van de plaats waar het katoen bedrukt werd, waren het oosterse prints op het westen afgestemd of westerse prints met oosterse bloemen.
De geschiedenis van de sits en hoe de sits in Nederland kwam, werd duidelijk uitgelegd.
Ik hou' ervan de bordjes te lezen bij een tentoonstelling
en bij deze tentoonstelling was het extra leuk
om zo nieuwe dingen te leren.
en bij deze tentoonstelling was het extra leuk
om zo nieuwe dingen te leren.
Over de blauw-witte sits als rouwdracht bijvoorbeeld.
Ik vond dit nog al raadselachtige lappen.
Ik kon de vorm niet thuisbrengen
en begreep de linten niet.
Ik kon de vorm niet thuisbrengen
en begreep de linten niet.
Maar als je dan ziet wat er in de vitrine ligt, begrijp je dat babies in deze doeken werden gewikkeld.
Wat mij overigens erg deed denken aan de manier waarop Amerikaanse Indianen babies werden ingebakerd.
Sits werd erg gewaardeerd om zijn schoonheid en
men was er zuinig op.
men was er zuinig op.
Elk snippertje werd bewaard.
Dit kinderjak bestaat uit meer dan 70 stukken
van 2 verschillende stoffen!
Dit zijn kindermouwtjes.
Met de lintjes werden de mouwtjes aan het lijfje bevestigd.
Er was zoveel moois te zien.
Ik zou er wel 100 foto's van kunnen plaatsen.
Ik zou er wel 100 foto's van kunnen plaatsen.
In een film werd getoond hoe tegenwoordig
nog de sits wordt bedrukt.
nog de sits wordt bedrukt.
Deze doek is het resultaat van een samenwerking tussen
een Nederlander en een Indiase sits drukkerij.
Op het doek wordt het verhaal van de sits verteld.
een Nederlander en een Indiase sits drukkerij.
Op het doek wordt het verhaal van de sits verteld.
De tentoonstelling is erg de moeite waard en het museum heeft nog een aantal andere hele leuke tentoonstellingen.
Onderweg naar huis reden wij, vlak buiten Leeuwarden, per ongeluk over een metalen staketsel, dat op de weg lag. We konden het niet genoeg ontwijken en reden er met ons achterwiel overheen: lekke band!
We konden op een nabijgelegen parkeerplaatsje stoppen vlak naast dit stukje recente geschiedenis!
Via de Ford Assistance stond de Wegenwacht binnen het kwartier voor onze neus.
De Wegenwacht meneer ging voortvarend aan het werk.
Niks geen gedoe met een krik, maar een rubber kussen,
dat ter plekke, zoef, werd gevuld met perslucht.
De auto ging in 1 tel omhoog.
Goed gereedschap is het halve werk!
Het reserve wiel en de benodigde moeren
waren al te voorschijn gehaald
en voor we het wisten was de klus geklaard.
We waren in nog geen half uurtje weer onderweg!
Thuis gekomen kon ik nog eens genieten met het boek, dat ik in de museum winkel heb gekocht.
Het is geen catalogus van de tentoonstelling, maar heel veel objecten, die in de tentoonstelling te zien zijn, worden er in beschreven. Nu ik het boek gelezen heb, zou ik de tentoonstelling eigenlijk nog een keer willen zien. Maar gelukkig heb ik heel veel foto's gemaakt en kan ik daarop alles nog eens goed bekijken.
Dus als je gaat, vergeet je foto toestel niet!
Zomerse groeten, Marina.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten