Grrumpf!

Net als ik opgewekt denk dat het  gelukt is om zonder verkoudheid het jaar door te komen, loop ik tegen het virus op. Geen idee waar ik het opgelopen heb, maar het resultaat is hetzelfde: verstopte neus, en een vol hoofd. Het liefst schroefde ik mijn hoofd er even af. Rauwe keel, kriebel hoest, een stem die 6 oktaven lager klinkt dan normaal en een totaal gevoel van lamlendigheid. Ik hang van de ene stoel in de andere en kom tot niks. Ik heb zelfs de eerste zomerbee van de Moviestars aan mij voorbij moeten laten gaan. Vreselijk. In mijn naaikamer is het een chaos. De bovenkant van de proeflap en de tussenvullig liggen over het frame, dat midden in de kamer staat. Ik kan er geen kant uit. En eerlijk gezegd heb ik ook geen moed om er nu ook maar iets te doen. Dan maar weer hangen op de bank.