Longarm quilten is leuk!

Vandaag heb ik mijn eerste quilt op een longarm machine gequilt. En wat was het leuk! Het begon direct 's morgens al bij het zien van mijn eigen quilt opgespannen in het frame. Dat was al een feestje. We hebben koffie gedronken en besproken hoe ik te werk zou gaan. Er zou een patroon in de brede rand komen en de sashings zouden gequilt worden. Wat ik met de blokjes zou doen, zouden we later bespreken. Het was nog een heel gepuzzel en geteken voor de keuze viel op het motief voor de sashings. Het is verbazend waar je allemaal rekening mee moet houden als je een motiefje kiest. Als je te snel begint, zonder alles overdacht te hebben, kan het zomaar gebeuren dat dingen op hun kop belanden of dat je een effect krijgt dat je niet wilt. We besloten voor een lemniscaat in het midden van de sashing en bedachten een route om dit te naaien zonder te veel aan en afhechten.  Maar voor ik dit kon gaan naaien, moest eerst de rand worden genaaid. Dit is een gecombineerd patroontje geworden van spiralen en harten met een diagonaal hartje in de hoek en de onderste rand op zijn kop, zodat alle harten naar het midden van de quilt zouden wijzen. Vervolgens mocht ik aan de slag met liniaal, meetlint en krijt om hulplijnen op de stof te tekenen. Het patroon heb ik eerst op papier getekend en daarna ook op de stof. Ik heb het patroon niet precies gevolgd. Dat is veel te moeilijk , maar ik had wel houvast voor de maat en voor het verdelen van de onderdelen van het patroon over de stof.

Vervolgens ben ik de sashings gaan quilten. Dat was erg leuk en het was heel afwisselend. Ik werkte van rechts naar links, van beneden naar boven, van links naar rechts en van boven naar beneden, al naar gelang ik uitkwam en door kon gaan. Dan merk je goed hoe de machine werkt en je merkt wat je zelf prettig vindt en wat goed gaat en wat echt lastig is. Elke keer dat ik een andere richting op ging, moest ik echt even stoppen en nadenken welke richting ik de machine op moest sturen om wel steeds het zelfde patroon te krijgen. Ogen, hersens, armen, rug alles doet mee en dan ook nog je vingers gebruiken om op tijd te stoppen. Clazien zat op een stoel een quilt af te werken en hield een oogje in het zeil. En dat was wel nodig, want af en toe liep de boel in het honderd. Vooral bij het afhechten ging wel eens iets fout. Vriendelijk en geduldig maakte ze alles weer in orde en kon ik weer doorgaan. Af en toe was ik alleen en op mijzelf aangewezen. Dat was een machtig gevoel. Vooral toen ik de stof moest oprollen en daarna weer alles in orde moest maken om verder te gaan. En dat lukte!

Aan het einde van de middag was de quilt af en werd hij van het frame gehaald. De rand is goed te zien. Nu nog met de krijtresten erop. Ook is goed te zien dat de sashings wel zijn gequilt en de blokjes niet. Dat hebben we bewust niet gedaan. Ze komen nu iets omhoog en krijgen kontrast en dat is een leuk gezicht. Morgen maak ik een biesje langs de rand en dan is mijn vriendschapsquiltje klaar. 

De stof heet Friendship en is van Moda. De harten zijn kant en klaar gesneden gekocht. De sashings zijn gemaakt van een witte stof met roze stippeltjes van de markt, de cornerstones zijn gemaakt van restjes van een Kaffe Fassett quilt, de rand is een donkerblauwe stof met witte stippeltjes, ook van de markt en de achterkant wordt een witte stof met een donkerblauw stippeltje en inderdaad, ook van de markt. Op deze quilt heb ik voor het eerst machinaal geappliqueerd en nu dus ook voor het eerst op een long arm machine gequilt. Dit is nu al een quilt met veel herinneringen.

Ik heb een fantastische dag gehad. Het is absoluut aan te raden eens te gaan quilten op de long arm machine van Clazien in het Kennemer Quilthuis.