Soms zou je wel in een quiltwinkel willen wonen! Of aan de kust!

 

In het kleine grote stadje Sisters, Oregon, genoemd naar het gebergte The 3 Sisters,

staat quiltwinkel

Stitchin' Post van Jean en Valori Wells.

Zodra je binnenkomt, weet je niet waar je moet beginnen met kijken. Overal staan de prachtigste stoffen.

Overal hangen de mooiste quilts.

En verwante projecten.

 

Een landschapsquilt uit een boek van een andere dochter van Jean Wells.

 

De verkoopster is heel belangstellend en wil weten of er in Nederland ook gequilt wordt!!

Er hangen ook leuke quilts met landschappen uit de omgeving.

Deze is zelfs "quilt van de week".

Er is veel moderne en eigentijdse stof. Hier een quilt van Tula Pink.

Waar je kijkt staan de leukste stoffen series. Ik raak er niet uitgekeken.

Op elke quilt hangt informatie. Wie het ontworpen heeft, of het uit een boek komt, of dat er een patroon van te koop is. Erg handig.

Deze stof is van Amy Butler. Er is ook Kaffe Fassett stof en stof dat Valori Wells ontworpen heeft.

Deze quilts zijn prachtig. Ik zou zo aan elk van hen willen beginnen.

Er is een workshop over de minimalistische techniek van Gwen Marston.

 

Nog meer "couleur locale".

Deze quilt wordt verloot. Ik kwam echt in de verleiding een lootje te kopen, maar toch maar niet!

Ik heb het patroon gekocht van deze quilt. Misschien in Kaffe Fassett stof?

Er is ook een afdeling quilten met wol met Sue Spargo patronen;

knopen, een hele wand schitterende garens: een afdeling breigarens

En allerhande naaipatronen voor kinderkleding en schorten.

Wat een schitterende winkel. Wat een schitterende stoffen,quilts en boeken.

Wie weet kom ik er nog eens terug. Dan in de zomer om een cursus te volgen en de jaarlijkse

 

Sisters Outdoor Quilt Show te zien. De quilts hangen dan in de hele stad. Dat moet een prachtig gezicht zijn.

We doorkruisen de staat Oregon onderweg naar de kust. Oregon heeft vele schitterende wouden.

Die wel eens door brand worden geteisterd. Wat een verwoesting.

De wg is niet druk

En na het verlaten van de heuvels, komen we in het landbouw gebied, dat de oorspronkelijk immigranten naar Oregon getrokken heeft.

Het land van de prachtige rode schuren.

Watertorens,

En oude, hele oude schuren, die soms nog in gebruik zijn

En soms leeg staan.

Halverwege de middag komen we bij de kust. Een prachtige, woeste branding slaat op de kust.

Ook hier de bordjes met tsunami waarschuwingen.

En bordjes, die wijzen wat de evacuatie route is. Ten tijde van een tsunami worden alle wegen, die landinwaarts gaan, een richtingsverkeer op alle weghelften.

We rijden af en toe langs de kust. Maar vaak staan er huizen langs de kust en kunnen we de zee niet zien.

Aan het einde van de middag komen we aan in Seaside, waar we zullen overnachten.

Na het eten maken we een wandeling langs het meters brede strand.

Het waait behoorlijk, maar het is niet koud. Het is heerlijk.

En heel mooi.

Het is vreemd te bedenken, dat aan de andere kant van de oceaan Japan ligt en China.

En een beetje zuidelijker zelfs Australië.

Dat zal deze zeemeeuw weinig kunnen schelen.

Hij scharrelt hier in het stijgende water zijn kostje bijelkaar.

Langzaamaan wordt het vloed.

Groetjes, van mij.

Van ons allebei.

Marina.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Posted with Blogsy