Update

We hebben het Olympic Peninsula achter ons gelaten. Het was er schitterend.

Een prachtige kust en Olympic National Park was heel bijzonder. Een niet tropisch regenwoud met reusachtige bomen bedekt met mosslierten.

We waren keurig op tijd voor onze walvis tocht op de Juan de Fuca Straight.

Een hele dag op zee en geen walvis te zien! Jammer, maar helaas. We mogen gratis terugkomen wanneer we willen! 's Avonds hadden we uit onze hotelkamer een schitterend uitzicht op de haven van Port Angeles.

We zagen schepen in en uitvaren en de 2e avond was de lucht zo helder dat we de lichtjes aan de overkant van het water in Canada konden zien.

 

De tocht leidde ons door Sequim. Het klimaat is daar zachter dan op de rest van het schiereiland en er valt minder regen. Dit maakt het gebied erg geschikt voor lavendel teelt. Er zijn tientallen lavendel kwekerijen en in de zomer is er zelfs een lavendel festival. We zijn naar een lavendelkwekerij geweest, maar er was natuurlijk niet veel te zien.

 

 

In het winkeltje heb ik een paar lavendel producten gekocht. In de zomer moet het er fantastisch uitzien.

 

In Port Townsend hebben de de veerboot genomen naar Whidbey Island en via een brug over een smalle waterweg naar Fidalgo Island en toen naar het vaste land van Washington State. Quiltwinkels onderweg waren dicht vanwege de zondag.

Maandag reden we door North Cascades National Park.

 

 

Dit is een jong gebergte met hele hoge steile wanden. De oceaan brengt constant vochtige lucht aan, die veel sneeuw en regen naar deze bergen brengt. Hoog in de bergen zijn gletsjers en er ligt altijd sneeuw. Het water klettert via tientallen watervallen naar beneden. Zo droog als het zuidwesten is, zo nat is het noord westen. De rivieren zijn er breed en vol water!

 

Aan de voet van de bergen ligt Winthorp. Een oud western stadje, dat weer tot leven is geblazen. Het is er erg leuk en heel erg druk met toeristen. We wandelen door de hoofdstraat en bekijken alle gevels en winkeltjes.

We drinken koffie en eten ijs. Het is heerlijk weer en dat doet ons goed na de kou van de afgelopen dagen.

In de etalage van een van de winkels zie ik een quilt liggen.

Ik gluur door de deur naar binnen en zie overal quilts. Daar moet ik naar binnen.

 

De winkel verkoopt kant en klare quilts. Ze liggen overal. Geen idee wie ze gemaakt heeft en aangezien het verkopend personeel in geen velden of wegen is te zien, kan ik het ze niet vragen ook. Ik kan wel rustig de winkel doorlopen en van alle quilts foto's maken! Wat een verrassing is dit. We rijden verder naar Omak, waar we de nacht gaan doorbrengen.

Het landschap is totaal veranderd. We zijn in een landbouw gebied en we zien weer koeien.

En in Twisp, ja echt, zo heet het plaatsje, is een quiltwinkel. Daar moeten we natuurlijk even stoppen. We zijn even in de war, op het bord staat Thriftstore en er onder quiltwinkel. Maar we zien alleen de kringloopwinkel en een mevrouw, die de planten water geeft.

We rijden om het gebouwtje heen en komen aan de onderkant van de weg, achter het gebouw bij een parkeerterrein en daar, in een soort souterrain is de quiltwinkel The Quilting hive. De mevrouw van de plantjes komt de helling afgelopen en is gelijk met ons bij de winkel. Daar hoort zij ook bij. Ik vind dit soort onverwachte quiltwinkels altijd erg leuk en ik loop geïnteresseerd naar binnen.

Er zijn allerlei leuke lapjes en quilts langs de muren. Achterin een longarm machine. Ik koop 2 leuke lapjes en we rijden weer verder naar Omak.

Vandaag hebben we een geologisch erg interessant gebied bezocht. We rijden langs de machtige Columbiarivier.

De grootste stuwdam van de Verenigde Staten, gebouwd tijdens de depressie, levert niet alleen stroom voor 11 staten, maar door een ingenieus systeem wordt er water omhoog gepompt naar een hoger gelegen meer. Het water wordt gebruikt om heel veel land te irrigeerden en zodoende landbouw mogelijk te maken.

Tijdens de laatste ijstijd is een aantal gigantische meren ontstaan doordat een ijsdam de loop van een rivier blokkeerde. De ijsdam is na verloop van tijd ingestort en het water, stortte met reusachtige snelheid en in gigantische hoeveelheden over het land en zocht een weg naar de Grote Oceaan. Dit is meerdere keren gebeurd. Misschien zelfs wel 20 keer. Dit is in het landschap terug te zien.

Een hele grote droge waterval en grote rimpelingen in het landschap.

De rimpelingen zijn te vergelijken met rimpelingen in het zand op het strand, maar dan levensgroot in het landschap. Er ontstaat een heuvelachtig landschap met regelmatige heuvels. Wij vinden dit soort dingen heel erg leuk en worden er erg vrolijk van.

De Columbiarivier levert heel veel water voor dit gebied, waardoor landbouw mogelijk is. We zien links en rechts van de weg grote graanvelden. We rijden door de graanschuur van Amerika. Maar elders wordt ook groente en fruit verbouwd. Het graanlandschap wordt onderbroken door graansilo's en hier en daar spoorwegen om het graan af te voeren.

Verspreid over het golvende land liggen boerderijen. De huizen zien er welvarend en modern uit. Af en toe een plaatsje. We rijden Odessa binnen. Ja, Odessa, Washington. We vragen ons af hoe het plaatsje aan zijn naam komt en overwegen verschillende mogelijkheden. Tijdens onze dileberaties, rijden we door de hoofdstraat waar veel winkelpanden leeg staan. Onder anderen het Krauthaus. En wat zie ik aan de overkant?

Jawel, een quiltwinkel! Het kost even wat smeken, maar we stoppen. Ik ga snel naar binnen want ik heb niet veel tijd.

Als ik binnenkom, valt mijn oog onmiddellijk op een grote quilt met autootjes. Het bekende patroon van Edyta Sitar, dat hoog op mijn boodschappenlijstje staat! Hiep hoi, ze hebben de mal, die ik zocht! Ze hebben ook een kit voor de Union Blues quilt van Barbara Brackman. Prachtig verpakt in een mooie doos. De mensen van Moda weten hoe ze hun spullen aan de man, eh vrouw, moeten brengen. Jammergenoeg hebben ze niet de jelly rol, die ik graag wil en de doos blijft op de plank staan.

Het is een mooie winkel met heel veel leuke en mooie stoffen. Je begrijpt gewoonweg niet, hoe zo'n klein plaatsje zo een winkel kan hebben. Maar al gauw blijkt deze winkel de eindig in de wijde omtrek te zijn.

Ik zie de Palampore van Mary Koval met de bijpassende stoffen en Downton Abby stoffen, die ik niet kan weerstaan. ik kies 2 lapjes uit waar het grote huis op staat.

Een aparte kamer met kerststofjes geeft je het gevoel dat het al kerstmis is. Ze hebben ook veel boeken. Ik vind er een 2e ding van mijn lijstje: Het nieuwste boek van Lory Holt van Bee in my Bonnet: Farmgirl. Hele vrolijke patronen, geënt op het boerenleven en 2 verschillende soorten Amerikaanse schuren. Daar heb ik nou eenmaal wat mee. Bij de kassa ontstaat een levendig gesprek, onder andere over de herkomst van het stadje. Het stadje is ooit gesticht door een groep Duitsers, die in Rusland in Odessa heeft gewoond. Zij waren door Catharina uit Duitsland gehaald om het leven in Rusland te helpen verbeteren. Waarom ze precies daar weg zijn gegaan werd niet helemaal duidelijk. Het Krauthaus aan de overkant, eigendom van de broer van de verkoopster, verkocht vroeger zelfgemaakte worst. Maar door aangescherpte regelgeving moest de zaak sluiten. Nu is de zaak 1 keer per jaar een paar dagen open. Dan verkopen ze zuurkool met worst tijdens een soort Duitse feestweek!

Ik reken mijn aankopen af, teken het bezoekersregister, ze hebben zelfs klanten uit Canada, en mag de pen als aandenken houden. Superblij met mijn aanwinsten rijden we verder.

Helemaal tot aan Spokane, waar we, vlakbij, de nacht doorbrengen.

Groet, Marina.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Posted with Blogsy