Weer een nieuw avontuur: tunnels, latten en ogen en hoezen!

Twee van mijn quilts mogen naar een tentoonstelling. 

Dit is voor het eerst!

Birdblocks organiseert tijdens de Patchwork en Quiltdagen in 

Nieuwegein een tentoonstelling moderne quilts.

Dus moesten er tunnels worden genaaid.

Dit had ik al eens een keer eerder gedaan, 

dus dat was een fluitje van een cent. 

Weliswaar een langdurig klusje, 

maar bekend. 

Geen probleem.

Maar er moesten ook latten worden aangeschaft en dat was nieuw.

Eerst uitgebreid de maat genomen van de quilt en 

met verschillende ervaringsdeskundigen overlegd over 

de breedte van de lat en of hij wel of niet mocht uitsteken. 

Nee, dus.

Ook de ogen moeten binnen de quilt vallen. 

Oei.

Vanmiddag toog ik met 2 quilts naar de Praxis.

De quilts moesten mee, want ik moest daar ter plekke uitzoeken welke lat dik genoeg was om de quilt niet te laten doorzakken! Achteraf gezien was de grote quilt voldoende geweest, want als die niet doorzakt, zakt de kleine zeker niet door! Maar dat is achteraf gepraat.

In de Praxis hebben ze een hele grote hout afdeling met heel veel latten in heel veel breedtes en diktes en ik voelde mij heel erg niet op mijn plaats. Al gauw had ik het systeem door en ik koos een lat uit, die mij enigszins bekend voorkwam van andere latten, die ik wel eens uit quilts had zien steken. Ik keek zoekend rond naar een plek waar ik de lat in de quilt kon steken en hem ook nog eens zou kunnen ophangen om te zien of hij doorzakte. En jawel, aan de andere kant van het gangpad was een grote bak waar groene zeilen te koop lagen en daar kon ik mijn quilt uitpakken en de lat er door steken. Een lat van 1meter 70 wel te verstaan! Dat ging prima en ik begon mij al aardig thuis te voelen in de Praxis. Op dezelfde afdeling stonden ook 2 metalen rekken met een redelijke hoogte en een redelijke afstand en boven op die rekken heb ik mijn quilt met lat gelegd. Hij hing keurig en de lat zakte niet door.

Ik vond de lat een beetje dik en besloot een dunnere te proberen. Dus hup, quilt van de lat gestroopt, andere lat er in en weer op de 2 rekken. Het was niet druk in de Praxis en ik geloof niet dat er ook maar iemand in de winkel verbaasd gekeken heeft naar wat ik aan het uitspoken was. De 2e lat zakte niet door, maar ik was niet zeker of hij dat na verloop van tijd toch niet zou gaan doen. Dus het werd dikke lat nummer 1. Nog even de kleinere quilt aan de lat gestroopt, om te zien of dat niet erg raar stond. Het was prima en alles paste. De quilts werden weer in de tas gedaan en ik ging met tas en lat op zoek naar iemand, die mijn lat in de juiste maten kon snijden. En jawel. Een hele aardige Praxis meneer heeft met een hele grote, vreselijk enge, zaagmachine mijn lange lat in goede stukken gezaagd. Vervolgens met tas en 3 latten op zoek naar schroefogen. Ik heb erg getwijfeld tussen 2 maten schroefogen en een aardig uitziend maatje uitgezocht, waarvan ik dacht, dat die wel in het hout zouden passen, zonder het hout te splijten. Toch maar even aan een Praxis jongeman gevraagd en die raadde toch de grotere maat aan. Hij wilde mij eerst open ogen meegeven, maar dat vond ik toch niet zo handig, gezien het feit dat er een draad aan moet hangen en dat gaat slecht met een open oog!

Thuis gekomen was manlief zo vriendelijk met de schroefmachine gaatjes voor de ogen voor te boren en nu zit alles er pico bello aan. Latten en ogen zien zo stevig uit. Die gaan 100 jaar mee!

Ik heb de grote quilt nog even tussen 2 deuren gehangen en de kleine quilt in de boekenkast en ze hangen erg fraai!

Nu de tunnel.

Dat is een verhaal apart.

Ik heb daarvoor een oud dekbed hoes uitgezocht. Het is een hoes van stevig materiaal. Zo eentje, die je niet graag gebruikt, omdat ie zo stevig is en nog al hard aanvoelt! En tegenwoordig kan ik hem ook niet meer gebruiken, want onze dekbedden zijn veel te lang! Prima voor dit doel dus. Ik twijfel of ik de stof enkel of dubbel zal nemen en overleg even met quiltbuurvrouw, die net even langs komt! 

Enkel dus. 

Dan bedenk ik mij dat er op de website van het Quiltersgilde een beschrijving staat voor het maken van een hoes. Heel handig! Maak een voering van een gladde stof, zegt die handleiding. 

Ai, dat heb ik niet.

Nou, probeer maar eens in de omgeving een stoffenwinkel te vinden! 

Dat wordt dus een zoektochtje morgen.

Want ik snap wel dat een gladde binnenkant heel handig is.

Wordt vervolgd!