De geboorte van een nieuwe quilt.

Een van de fijne dingen van een paar dagen achter elkaar vrij zijn is, dat je je gedachten de vrije loop kunt laten gaan. Ik wil al een hele tijd weer een quilt maken met Kaffe Fasset stoffen. Het moet een  scrappy quilt worden met een eenvoudig patroon. Niet te groot, waarschijnlijk een langwerpige quilt als loper op de eettafel. Ik kon nu uitgebreid in de boeken snuffelen en een Ohio ster tekenen op de maat die ik wil en de stoffen bij elkaar zoeken.
Elke ster wordt gemaakt van 2 stoffen, waar een behoorlijk kontrast in moet zitten. De sterren worden direkt aan elkaar genaaid, zonder sashings. En er komt een rand omheen.

Het eerste hoekje is gesneden. Een nieuwe quilt is geboren!

En dit is het eerste blok. Het is 8 inch.

Hier klopt iets niet.

Maar dat merkte ik pas toen ik het tegengestelde huisje ging maken!

De fout was snel hersteld. Het stukje lucht met schoorsteentjes er af gesloopt en het nieuwe stukje er aan gezet. En het erafgesloopte dakpartijtje op het andere huisje gezet. Een groot voordeel van paper piecing is de vaste maatvoering, waardoor het  stukje precies pastte.

Een bee naast de deur.

Gisteren was ik bij mijn vriendin, die ook nog eens naast mij woont,  om haar quilt te  dubbelen.
Eerst hebben we de stof voor de achterkant op maat gemaakt. Daarvoor moest ik een paar keer naar huis. Dat is dus de voordeur uit, de voortuin door, mijn deur in, de trap op, pakken wat ik nodig had  en dan "dat hele end" weer terug! De eerste keer om de centimeter te halen en de 2e keer om een extra grote vierkante liniaal te halen, dat we nodig hadden om een stuk stof af te meten dat breder was dan de lange liniaal. Mijn vriendin is een ervaren naaister.  Met een timmermansoog schat ze zo'n beetje wat de juiste maat is of zegt "dit is toch wel recht genoeg" en dan sta ik er als strenge schooljuffrouw naast en roep: "nee, eerst de stof recht maken en dan heel precies meten". Ze naait met het grootste gemak allerlei stukken aan elkaar tot de juiste maat en de nieuwe naaimachine gaat als nieuwe schaatsen over het ijs.
Daarna hebben we de tussenvulling op "maat" geknipt. Dat is toch altijd een lastig karweitje en je moet die vulling toch behoorlijk veel groter knippen om niet ergens een hoekje tekort te komen. Dat spul is toch altijd weer een beetje scheef. Met wat heen en weer geschuif en een kwart slag draaien, dat zoveel gemakkelijker is als je met z'n 2jen bent, is het gelukt. Toen konden we gaan plakken. De spuitbus is een geweldige uitvinding. In betrekkelijk korte tijd hadden we achterkant en voorkant aan de vulling geplakt. De sandwich ligt nu klaar om te quilten.

De 2e quilt is ook al in wording en ligt in onderdelen op de salontafel.

Ik heb goede hoop dat de besmetting van blijvende aard is. Leuk!

Prettige paasdagen.

Hoe een rokje een lapje werd.

Ik verzamel spijkerbroeken om er ooit een quilt mee te maken. Ik verzamel ook stofjes met ruitjes om er een quilt van te maken en ik weet ook welke quilt dat gaat worden. Ik krijg lapjes met ruitjes van quiltvriendinnen. Overhemden hebben prachtige ruitjes en streepjes, dus daar heb ik ook mijn oog op laten vallen. Er ligt er eentje van mijn man om gesloopt te worden. Maar ook mijn eigen kast levert iets op. Bij het opruimen van kleding, die ik nooit meer draag, kwam ik een prachtig gekleurde katoenen rok tegen en toen ik in de linnen kast een hoeslaken tegen kwam van een prima bijpassende kleur, ontstond er spontaan een quilt in mijn hoofd. Ik heb 2 van deze hoeslakens (ze passen niet om onze nieuwe matrassen), dus een achterkant heb ik ook al. En vervolgens kwam een collega met een prachtig batik overhemd aan en vroeg of ik daar belangstelling voor had. Het was nooit gedragen. Dit was een aardig stapeltje en van de week ging de schaar er in. De schaar ging ook ergens anders in, nl in mijn vinger en dat was minder geslaagd. Ik heb 2 avonden geknipt en getornd, vooral getornd  en nu heb ik een keurig stapeltje stofjes. Even de strijkbout er over en ik kan ze zo gebruiken. En lekker goedkoop!

Drie keer is scheepsrecht.

De maakster van deze quilt zag hoe mooi ik hem vond en was zo aardig mij het patroon te sturen.

Ik ben nu 3 keer op een regiodag van het Quiltersgilde geweest. In Alphen aan de Rijn, in Swifterbant en in Landsmeer. Ik beschouw het begrip regio "breed" en bezoek alle dagen die enigszins in de buurt van Amsterdam zijn en op vrijdag of zaterdag worden gehouden. Op andere dagen moet ik werken, dus regio's die door de week organiseren vallen af.
Het is wel heel erg leuk om zo door het land te gaan. Alphen aan de Rijn was perfect georganiseerd en liep als een trein. Er was werkelijk niets aan het toeval overgelaten. Swifterbant was groots met een fantastisch afscheid voor de dames die al 25 jaar de regiodagen organiseerden. Jammer dat het geluid het af en toe begaf. Landsmeer was gezellig en een beetje chaotisch. De opbouw van zo'n dag is steeds hetzelfde. Een algemeen gedeelte met mededelingen, een lezing, een lunch, een werkje, een show en tell en een winkel. De volgorde van de verschillende onderdelen varieert per keer en de organisatie van de show en tell ook. De dames in Alphen hadden verreweg het grootste aantal quilts meegebracht.
Ik heb een lezing over scrapquilts gehoord met veel mooie quilts; de geschiedenis van de Lelyquilters vanaf de oprichting, nog voordat het quiltersgilde bestond, tot nu en een presentatie van de tentoonstelling van handwerken gemaakt door vrouwen in concentratie kampen en gevangenschap in het Verzets museum in Amsterdam. Met prachtige voorbeelden in dia's gepresenteerd. Erg de moeite waard. Het is een hele klus om zo'n dag te organiseren en iets te bedenken dat veel vrouwen leuk zullen vinden. Er worden aardig wat uurtjes en veel toewijding in gestoken.

Binnenkort is er een regiodag in Hoorn. Dat wordt voor mij de laatste van het "seizoen". Ik ben benieuwd hoe het daar is. Ik ga wel het adres vooraf heel goed controleren. Afgelopen zaterdag kwam ik  ergens uit waar ik echt niet moest wezen. Het adres op de uitnodiging was verkeerd gespeld.  Calkoenstaat schrijf je met een C en niet met een k. Mijn tom-tom raakte compleet van slag en stuurde mij van hot naar her. Puur toeval dat ik er toch nog, veel te laat, aangekomen ben. Ik weet het alvast voor de volgende keer in november. Maar nu eerst naar Hoorn.

In Holland staat een huis.

Twee nieuwe huisjes, precies hetzelfde, volkomen verschillend. De enige overeenkomst: een geel raampje en een blauwe lucht! Volgende keer weer een blauw en een wit huisje.

Hele kleine lapjes worden hele kleine vingerhoedjes.

Judie Rothermel ontwerpt de prachtigste stoffen en ik gebruik ze graag. Op haar website kun je al haar stoffen bekijken en bestellen. En om het je gemakkelijker te maken, kun je bij haar staaltjes bestellen van alle stoffen. Voor 7 dollar + verzendkosten krijg je een envelop toegestuurd met vierkante lapjes van 2x2 inch en een katalogus. Van 1 serie zijn de lapjes aan elkaar geniet en er zit een stikkertje op met de naam van de serie. Ik had echt niet verwacht dat er zoveel pakketjes in de envelop zouden zitten en ik was er heel blij mee. Ik heb ze al een hele tijd en ze lagen in een la te wachten tot ik er een idee voor kreeg.
Er zitten heel veel bekende stofjes tussen en de pakjes zien er schattig uit. Ik kon er bijna niet toe komen om de nietjes er uit te halen. Ze zijn zo al het bewaren waard en op zich is het leuk om de series bij elkaar te houden. Tenminste, als je zo'n verzamelaar bent als ik!! Je kunt ze ook gebruiken om er een poppe-quiltwinkeltje mee te beginnen. Moda verkoopt ook stoffenseries in deze minimaat.
Maar...... ik ben vingerhoedjes aan het tekenen en knippen voor een vingerhoedjes quilt en deze vierkantjes hebben pre-he-cies de goede maat! Ik kan uit elk lapje een vingerhoedje knippen en dan hou' ik snippertjes stof over. Ik heb hier dus een prachtige voorraad van enkele honderden aanstaande vingerhoedjes en daar ben ik voor gezwicht! De nietjes zijn er uitgepeuterd, de lapjes opgestapeld en dan  tekenen maar.
Deze quilt zal voorlopig niet klaar zijn. Ik gebruik de vingerhoedjes als leaders en enders bij mijn naaiwerk. Naast mijn naaimachine staat een bakje met vingerhoedjes en telkens naai ik een licht en een donker vingerhoedje aan elkaar. Ik knip ze van het quiltwerk af en doe ze in een jampotje. Ik heb een paar van die kleine smalle jampotjes op mijn naaitafel staan en die zijn daar heel handig voor. Ze nemen weinig plaats in en er kan veel in. Als het jampotje vol is, doe ik de vingerhoedjes in een blik. En hoe het dan verder moet, weet ik nog niet. Het wordt in elk geval een quilt met heel veel verschillende lapjes!!

Bouwmateriaal en een nieuw huisje.

Vanmiddag heb ik lapjes gesorteerd.  Ik krijg van verschillende mensen zakjes met restjes. Echt geweldig. Ik sorteer de lapjes op maat: kan ik er een vingerhoedje van knippen, dan gaat het lapje op een stapeltje om later tot vingerhoedje verwerkt te worden. Is het te klein daarvoor, dan wordt het lapje op kleur gesorteerd in een doosje om als bouwmateriaal voor een huisje te dienen. Als het ook daarvoor te klein is, gaat het in een plastic zakje om later aan Maria van de Moviestars te geven, die daar dan weer fantastische dingen mee maakt. De doosjes zijn inmiddels veel voller dan op de foto. Ik krijg dit echt nooit opgebruikt voor mijn huisjes.

Ik heb nu 10 gekleurde huisjes gemaakt en 4 blauw-witte. Ik zit dus op schema en loop zelfs nog iets voor op de 1 per week.

De blauw-witte huisjes krijgen een dubbele sashing om de kleuren goed uit te laten komen. En uiteindelijk wordt dit een apart quiltje.

Aardbeien in een tasje.

Het hoesje voor de dvd speler is af. Het was heel leuk om het quiltje te maken. Lekker klein en handzaam. Maar als je dan het hoesje vorm moet geven, komen er allerlei andere naaitechnieken aan te pas. Dat was wel weer even goed nadenken om de afwerking goed en netjes te maken.

Voor de binnenkant heb ik aarbeienstof gebruikt. Het slaat natuurlijk nergens op, maar het is zo'n leuk stofje. Mooie kleur, fris en zo vrolijk. Voor het afstandsbedieninkje, die is echt heel klein en plat, heb ik een zakje gemaakt, dat met een lintje aan de hoes vast zit. Als ik het na gebruik steeds terug doe in het zakje, hoop ik het niet kwijt te raken. En in het andere zakje zit het snoer met een dikke vette stekker. Ik heb het echt wel zorgvuldig gemeten en geprobeerd overal aan te denken, maar het zakje is net effe iets te klein. Maar eens zien hoe lang dat goed blijft. Ik vond het wel leuk om hier de zelfkant van de stof te laten zitten. Er staat op dat de stof " Strawberry"  heet! Het zou mij toch wel erg hebben verbaasd als er banaal of ananas op had gestaan. Janine, ik heb deze leuke aarbeienstof bij Birdblocks gekocht in Amsterdam.

Een gestippeld hoesje voor de dvd speler.

Oorspronkelijk waren dit restanten van een charmpack, gebruikt voor de hartjes quilt en een stapeltje felgekleurde lapjes met witte stippeltjes. Het geheel is aangevuld met een lapje aardbeienstof. Deze stof is zo leuk, dat ik de dag na de aankoop ervan, terug ben gegaan naar de winkel om er nog een lapje van te kopen! Eerst alles maar tot kleine vierkantjes gesneden en 2 aan 2 aan elkaar gezet  tot nieuwe vierkantjes bestaande uit 2 driehoekjes. De kleine driehoekjes zijn molentjes geworden.

De molentjes worden aan elkaar genaaid tot een vrolijke lapje.

Het vrolijke lapje krijgt een vulling en een voering van aardbeienstof.

En als het geheel afgebiesd is en dicht genaaid, is het een hoesje voor de draagbare DVD speler, die straks mee gaat op vakantie. Soms worden deze apparaten geleverd met een handig zwart hoesje, maar deze keer niet. Ik heb eerst geprobeerd om het in een iPad sleeve te proppen en dat is natuurlijk niet gelukt. Het is te dik. Toen bedacht dat ik er zelf een hoes voor ging maken. Lapjes genoeg tenslotte. En dit is veel leuker dan saai zwart!!

Een piepklein quiltje.

Vorige week was ik in het Gemeente Museum in Den Haag voor de mooie tentoonstelling Alexander Calder. Gelijktijdig is er de tentoonstelling XXSmall Poppenhuizen en meer in miniatuur.

In dit poppenhuis zag ik op het grote bed een piepklein quiltje.

Dat moest natuurlijk even op de foto.

Vriendschaps hartjes.

De hartjes quilt is af. Gisteravond laat het laatste steekje van de bies genaaid. De top was in december 2010 al klaar en ik had deze top bestemd om machinaal te quilten. Het heeft even geduurd , maar nu is het er dan toch van gekomen en ik ben er heel tevreden over.

Hier is mijn eerste vingeroefening in machinaal quilten goed te zien. Ik zal nog heel wat kilometers moeten maken voor het resultaat echt mooi is, maar oefening baart kunst.

Longarm quilten is leuk!

Vandaag heb ik mijn eerste quilt op een longarm machine gequilt. En wat was het leuk! Het begon direct 's morgens al bij het zien van mijn eigen quilt opgespannen in het frame. Dat was al een feestje. We hebben koffie gedronken en besproken hoe ik te werk zou gaan. Er zou een patroon in de brede rand komen en de sashings zouden gequilt worden. Wat ik met de blokjes zou doen, zouden we later bespreken. Het was nog een heel gepuzzel en geteken voor de keuze viel op het motief voor de sashings. Het is verbazend waar je allemaal rekening mee moet houden als je een motiefje kiest. Als je te snel begint, zonder alles overdacht te hebben, kan het zomaar gebeuren dat dingen op hun kop belanden of dat je een effect krijgt dat je niet wilt. We besloten voor een lemniscaat in het midden van de sashing en bedachten een route om dit te naaien zonder te veel aan en afhechten.  Maar voor ik dit kon gaan naaien, moest eerst de rand worden genaaid. Dit is een gecombineerd patroontje geworden van spiralen en harten met een diagonaal hartje in de hoek en de onderste rand op zijn kop, zodat alle harten naar het midden van de quilt zouden wijzen. Vervolgens mocht ik aan de slag met liniaal, meetlint en krijt om hulplijnen op de stof te tekenen. Het patroon heb ik eerst op papier getekend en daarna ook op de stof. Ik heb het patroon niet precies gevolgd. Dat is veel te moeilijk , maar ik had wel houvast voor de maat en voor het verdelen van de onderdelen van het patroon over de stof.

Vervolgens ben ik de sashings gaan quilten. Dat was erg leuk en het was heel afwisselend. Ik werkte van rechts naar links, van beneden naar boven, van links naar rechts en van boven naar beneden, al naar gelang ik uitkwam en door kon gaan. Dan merk je goed hoe de machine werkt en je merkt wat je zelf prettig vindt en wat goed gaat en wat echt lastig is. Elke keer dat ik een andere richting op ging, moest ik echt even stoppen en nadenken welke richting ik de machine op moest sturen om wel steeds het zelfde patroon te krijgen. Ogen, hersens, armen, rug alles doet mee en dan ook nog je vingers gebruiken om op tijd te stoppen. Clazien zat op een stoel een quilt af te werken en hield een oogje in het zeil. En dat was wel nodig, want af en toe liep de boel in het honderd. Vooral bij het afhechten ging wel eens iets fout. Vriendelijk en geduldig maakte ze alles weer in orde en kon ik weer doorgaan. Af en toe was ik alleen en op mijzelf aangewezen. Dat was een machtig gevoel. Vooral toen ik de stof moest oprollen en daarna weer alles in orde moest maken om verder te gaan. En dat lukte!

Aan het einde van de middag was de quilt af en werd hij van het frame gehaald. De rand is goed te zien. Nu nog met de krijtresten erop. Ook is goed te zien dat de sashings wel zijn gequilt en de blokjes niet. Dat hebben we bewust niet gedaan. Ze komen nu iets omhoog en krijgen kontrast en dat is een leuk gezicht. Morgen maak ik een biesje langs de rand en dan is mijn vriendschapsquiltje klaar. 

De stof heet Friendship en is van Moda. De harten zijn kant en klaar gesneden gekocht. De sashings zijn gemaakt van een witte stof met roze stippeltjes van de markt, de cornerstones zijn gemaakt van restjes van een Kaffe Fassett quilt, de rand is een donkerblauwe stof met witte stippeltjes, ook van de markt en de achterkant wordt een witte stof met een donkerblauw stippeltje en inderdaad, ook van de markt. Op deze quilt heb ik voor het eerst machinaal geappliqueerd en nu dus ook voor het eerst op een long arm machine gequilt. Dit is nu al een quilt met veel herinneringen.

Ik heb een fantastische dag gehad. Het is absoluut aan te raden eens te gaan quilten op de long arm machine van Clazien in het Kennemer Quilthuis.

De Ridders van de Ronde tafel.

Het 2e blok is klaar. Het was een heel leuk blok om te maken en niet moeilijk. Maar daar had ik het ook op uitgekozen. Ik bewaar, hopelijk, het moeilijkste blok voor het laatst. Ik heb het hele blok met de machine kunnen naaien. De buitenste rand heb ik met paper piecing gedaan. Dat was een gok, want ik heb het patroon zelf moeten maken door patroondelen aan elkaar te plakken en vervolgens te fotokopieren, maar het is gelukt. Ik heb het op gewoon fotokopieerpapier genaaid, want het patroon was te groot om op het Amerikaanse papier te kopieren, dat net een slagje kleiner is. En bij het aannaaien van de buitenste rand heb ik een vergissing gemaakt. De donkerroze punten zitten niet op de juiste plek. Maar toen ik de fout eenmaal had ontdekt, wilde ik het niet uithalen. Dit zou de rand van de stof te veel beschadigd hebben. En dit ziet er verder prima uit.

En zo zien de 2 blokken naast elkaar eruit.

Het blok rechts lijkt groter dan het blok links, maar dat is gezichtsbedrog.

Het is leuk werken met totaal andere kleuren dan ik gewend ben.

Regiodag.

Gisteren ben ik voor het eerst naar een Regiodag van het Quiltersgilde geweest.  Ik was in  Alphen aan de Rijn. Er was een uitgebreid programma en alles was goed georganiseerd. Eerst was er een uitgebreide show and tell. Alle quilts werden in de zaal opgehangen en dat was erg leuk om te zien. Daarna was er een verhaal met quilts van Irma Eskes over scrapquilts. Ze had heel veel quilts meegenomen en haar verhaal bestond voor een deel uit het vertellen over de quilts en voor een deel uit techniek uitleg over kleur en contrast. Zij had ook een aantal antieke Amerikaanse quilts uit de collectie van mevrouw Polak meegenomen om te laten zien dat scrap quilts geen uitvinding van deze tijd is, maar juist van alle tijden is. Een aantal van deze quilts had ik vorig jaar bij Carol Cox gezien op de open dag. Ik vond het erg leuk de quilts opnieuw te zien. Na de lunch gingen we zelf aan de slag met een pakketje scraplapjes. Dit was leuk met lapjes spelen. Voor mij zijn scrapquilts niets nieuws en ik vind ze prachtig, maar voor sommige mensen was  het spelen met zomaar wat lapjes een lastige klus. Aan het einde van de middag was er nog een loterij en ik heb een knalroze pen met een quiltpatroontje erop gewonnen! Ik vond deze kennismaking met dit element van de vereniging Het Quiltersgilde erg leuk.

Longarm quilten blijft leuk!

Vandaag was ik in het Kennemer Quilthuis in Heemstede. Ik heb weer een middagje geoefend op een longarm machine. En wat was het leuk. De "juf" gaf goed les. Zowel over de werking van de machine en het frame als over de steken en het patroon. Ik kreeg goede aanwijzingen over snelheid en het gebruik van de hulplijnen. Het was net als vroeger op school: netjes tussen de lijntjes blijven. Af en toe even pauze voor een kopje thee  of om een patroon op papier te oefenen en dan ging ik weer. Met krijt werden hulplijnen getekend en dat was erg prettig. Dan heb je een richtlijn voor de maat en om recht te blijven. Maandag ga ik mijn eerste quilt op deze longarm machine quilten. Mijn quilt, de vulling en de achterkant zijn in Heemstede gebleven. Die worden vooraf alvast op het frame gezet, zodat ik maandagmorgen direct kan beginnen. Ik heb er heel veel zin in.