Een quilt van een niet-quilt.

 November 2023 heb ik de jaartraining Eco Printen bij Ambermaakt afgerond.

Na een jaar lang allerlei technieken, verschillende stoffen en bladmateriaal uitgeprobeerd te hebben, hebben we een eindwerkstuk gemaakt.

Ik heb gekozen voor het bewerken van een lap ruwe zijde, dat voorbewerkt was, bedekt met bladeren gedoopt in ijzersulfaat en bedekt met een deken dat geverfd was met Brazielhout. Het geheel is 3 uur gestoomd in een langwerpige stoomkist.

In de zomer van 2023  ben ik met Ambermaakt naar een eco-print 4-daagse geweest, alwaar wij, in vrijwel dagelijkse stromende regen, prachtige prints gemaakt hebben. Er was meer dan genoeg aan verschillend blad materiaal om leuke prints te maken. We hebben op de laatste dag met Brazielhout gewerkt en ik vond dat zo'n verrassend resultaat. 

Brazielhout geeft een rode/cyclaam kleur aan katoen als het erin geweekt wordt. En de katoen geeft de kleur weer af aan de zijde als het er mee gestoomd wordt. Bijzonder voor mij is dat Brazielhout afkomstig is uit Brazilië, mijn geboorteland, en dit hout heeft het land zijn naam gegeven! Toen ik dit lapje zag, wist ik direct dat ik het wilde toepassen op mijn eind werkstuk.

Amber had de lap ruwe zijde al voorbewerkt en 's morgens ging het katoenen laken direct in de pan met de snippers Brazielhout en kon een paar uur koken en kleur opnemen. De snippers gingen in een groot kruidenei.

Je zag onmiddellijk de kleur er af komen.

En het laken werd cyclaam rood. Prachtig.

Ik had een behoorlijke voorraad blad meegenomen. Roos en Geranium uit mijn eigen tuin, Amberblad, dat ik verzameld heb bij een lange rij Amberbomen in mijn wijk, Eikenblad hortensia uit mijn tuin, Kastanje blad dat ik ooit in Almere van een kastanjeboom heb geplukt en vervolgens heb gedroogd. Robertskruid en Geranium, dat ik vers heb geplukt.

En ik had ook wel wat nodig!

Ik had geen specifiek patroon voor ogen. Ik hou' erg van random.

Aan het eind van de morgen was het naar mijn zin en 

konden we naar de volgende stap gaan.

Het laken was in het verfbad cyclaam kleurig geworden en na het goed uitwringen kon het als deken over de bladeren op de zijden lap gelegd worden. 

Daar ging plastic overheen om doordrukken te voorkomen en met de deegroller werd alles goed aangedrukt. En vervolgens strak, met hulp, op een lange ronde lat gerold.

Dat was echt wel even een klus!

De opgerolde, omwikkelde en met touw opgebonden rol ging in de grote stoomkist 

om 3 uur te stomen!

Wat er uit kwam was zo een grote verrassing!

Ik wist gewoonweg niet wat ik zag!

De zijde was helemaal roze geworden.

De blad afdrukken waren prachtig. Zelfs het gedroogde Kastanje blad 

had een mooie afdruk gemaakt.

De grote verrassing was dat er 2 afdrukken zijn. De zijden lap, die roze is geworden en de katoenen lap, die zijn rode kleur vrijwel helemaal aan de zijde heeft afgegeven en min of meer grijs is geworden. En ze zijn spiegelbeeldig!

Ik was er zo blij mee!

Na het spoelen, drogen en strijken heeft het nog een hele tijd geduurd voor ik wist wat ik met de lap wilde doen. Ik wilde hem in geen geval versnijden en 

wat doe je als quilter dan?

Je maakt er een quilt van. Er moest een rand omheen en de enige stof, 

die wat mij betreft in aanmerking kwam was..... Grunge.

Dus togen wij naar Quiltkompas, waar Ineke met engelen geduld stoffen 

uit de kast haalde voor bies en rand.

En toen nog een keer.

Afgelopen zomer heb ik de randen er aan genaaid. Dat was wel even spannend, want de ruwe zijde rekt een beetje. Maar het is goed gekomen.  En toen de Eco quilt gequilt. Dat was ook best wel een avontuur, 

want ik had nog nooit een top van ruwe zijde gequilt. 

De zijde wilde niet erg hechten aan de Hobbs en dus moest ik wel redelijk dicht op elkaar quilten. Maar met het lichtgroene garen is er weinig van het quiltwerk te zien. De spanning was tijdens het quilten prima, want het cyclaam kleurige garen van de achterkant is er niet doorheen gekomen.

En dit is het resultaat.

Ik ben er super blij mee!

Groet, Marina.