In drie dagen krijg ik in totaal 8 lessen.
Dat klinkt veel en dat is het ook, maar we werken steeds met 2 personen om de beurt aan een machine en dan is er voldoende tijd om adem te halen, je aantekeningen bij te werken en rond te lopen om bij anderen te kijken.
Ik heb zelf mijn lessen kunnen uitkiezen, dus alles "past" goed bij mij.
Ik leer bloemen, bladeren en
veren uit de losse hand te quilten.
Ik werk met linialen, rechte,
ronde
en kromme.
Ik werk met sjablonen en
met de pantograaf. Daarbij volg je een patroon met een laser lampje en dat valt nog helemaal niet mee! Ik leer nieuwe materialen en hulpstukken kennen. Het is zo leuk! Ik hoor en spreek Duits en Engels na elkaar en spreek het af en toe ook door elkaar! Met een Franse cursiste babbel ik nog even een paar Franse zinnen. Zij blij, want haar oren tuiten van alle vreemde talen. Heerlijk dat we in Nederland zoveel talen leren! En dat we vroeger bij mij thuis zoveel talen door elkaar spraken.
Mijn tong raakt niet snel in de knoop!
Op de eerste dag heb ik Aljona Terzi ontmoet. Zij komt ook uit Nederland en heeft een
quiltwinkel in Schagen. We volgen niet dezelfde lessen en ontmoeten elkaar telkens even in de pauze en praten bij. Dat is erg gezellig. De andere cursisten zijn aardig en de omgang is prettig. Op de 2e avond eet ik in een Italiaans restaurant met 2 Duitse dames. Dit is erg gezellig en nuttig voor mijn Duits. Oef, wat is dat roestig. Ik moet echt goed luisteren om alles te verstaan en bij het spreken heel erg nadenken. Terwijl ik het Engels bijna net zo gemakkelijk spreek als Nederlands.
Bij een van de lessen bespreken we wat je allemaal op een quilt zou kunnen quilten. Wij hebben tops meegenomen en bespreken ze om de beurt. De 'juf' heeft een plastic transparant, dat ze op de quilt legt en met een stift tekent ze allerlei opties op het plastic.
Dan kun je zien wat goed past, de maat bepalen en ook het pad, dat je gaat quilten, want we willen zoveel mogelijk een doorlopend patroon en niet telkens aan en afhechten.
Dit is zo leuk en leerzaam. Ik leer niet alleen wat op mijn eigen quilt zou kunnen, maar door de quilts van anderen te bekijken en de mogelijkheden, die daar voor op tafel komen, krijg je zoveel ideeën.
Fantastisch.
Ik ben zo blij met mijn fototoestel, want ik kan echt niet alles onthouden.
De laatste avond maken we tijdens het diner een vaartocht over de Rijn.
Het is mooi weer en we hebben prachtig uitzicht. De Amerikaanse docente en directeur van Handi Quilter uit Amerika kijken hun ogen uit en genieten volop. Ik ook, hoor.
We zijn voor donker bij de Lorelei en gaan dan met z'n allen op de foto. Het is inmiddels behoorlijk gaan waaien en we hebben het ijskoud. Maar dat mag de pret niet drukken!
Op zondag hebben we nog 2 lessen. Mijn laatste les is een uiteenzetting over klein technisch onderhoud aan de Handi Quilter longarm machine. Oef, wat is dat leuk. Ik weet nu veel meer van mijn machine en heb ook het vertrouwen, dat er niet zo snel iets mee kan gebeuren. Ik weet wat ik zelf kan oplossen en wat NIET! En ik weet waar ik af moet blijven!!
In de laatste pauze is er nog een verloting en ik win tot mijn vreugde en verrassing een batting schaar. Een joekel van een ding en erg handig om vulling te knippen.
We nemen hartelijk afscheid met de mededeling van Birgit Schueler, onze onvolprezen 'juf' , dat er volgend jaar weer een Handi Quilter Congres zal zijn en ik ben vast van plan er weer naar toe te gaan. Ik heb veel geleerd!
Groet, Marina.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten