Oef, wat kan quilten af en toe spannend zijn!
Ik heb vulling gekocht, die vastplakt aan de stof door te strijken. Merel van Birdblocks heeft mij heel helder uitgelegd hoe ik dit moet toepassen, inclusief handigheidjes van lostrekken als het niet goed zit en het gebruik van bakpapier voor de randen, zodat de strijkbout niet vies wordt en dat soort zaken. Heel fijn. Maar het begon er mee dat de vulling 4 cm te smal is en je er dus aan 1 kant een stuk aan moet "plakken"op de strijkplank en dat lukte niet helemaal. Het strijken op zich ging heel goed. De vulling is mooi recht, zodat je de stof er goed langs kunt leggen. Je trekt de stof inderdaad ook zo los als het verkeerd gaat. De achterkant zat er ook snel op. Maar toen nog het randje. Dat was echt een stuk lastiger. Ik denk dat als je een bredere strook aan moet zetten het wel beter gaat. En een volgende keer zal ik spelden gebruiken om de zaak vast te zetten.
Alles zag er prachtig glad uit en zo begon ik aan een ander spannend avontuur.
Cirkels op de stof tekenen met een blauwe stift. Ik heb dit eerder gedaan op een cursus en met eigen ogen gezien dat het blauw er met water af gaat, maar toch.....! Eerst even op een los lapje geprobeerd en het verdween echt. Maar als je dan met zo een dikke blauwe stift vette cirkels op een mooie quilttop tekent, vraag je je toch wel af, waar je mee bezig bent.
Ik heb een glas, een schaaltje en een grote schaal gebruikt. Alles van glas, want dan kun je er doorheen kijken en goed het midden van alles zien, maar dat is niet helemaal waar....! Het oog bedriegt goed. Tenslotte heb ik mijn eigen duimen en vingers gebruikt als maat om een en ander goed in het midden en gecentreerd te krijgen en dat is aardig gelukt.
Toen hop naar de naaimachine. Ik heb mijn pas gekochte open applicatievoet in de machine gezet, zodat ik goed zicht had en de quilttafel aangelegd en met de stoel in de hoogste stand kon ik aan de slag. Binnen de kortste keren had ik pijn in mijn schouders en in mijn rug en begonnen mijn vingers vervelend aan te voelen van het vasthouden, drukken en schuiven met de stof. (Wie bedenkt er nou trouwens om cirkels te quilten als je nog niet zo ervaren bent?????). Ik herinnerde mij, dat ik in het voorjaar op vakantie in de USA voor een prikkie quilthandschoenen had gekocht. Ik had nooit gedacht die dingen te zullen gebruiken en ze eigenlijk meer als een soort rariteit gekocht. Want waar zouden die nou toch in vredesnaam voor kunnen dienen! Handschoenen in de winter en in de tuin, ja, maar aan de naaimachine???Hmm.
Maar, tijdens het quilten liet de stof los van de vulling.. De quilt werd veelvuldig opgerold en in elkaar geduwd om onder de opening door te gaan. Ik was immers met cirkels bezig en dan draait de quilt voortdurend in de rondte en dat was funest. Opnieuw strijken kon niet, vanwege de blauwe stift tekening. Ik heb ergens gelezen, dat die er na het strijken niet meer af gaat en ik was niet bereid dit risico te lopen. En dat was dus heel lastig en ook erg vervelend. Uiteindelijk ben ik met veiligheidsspelden aan de gang gegaan om elke cirkel strak te zetten. Maar aan de onderkant is toch wel het een en ander misgegaan. Jammer maar helaas!
Maar wat is er fout gegaan? Wie het weet mag het zeggen.
Een volgende keer zal ik langzamer strijken en de bout langer op de quilt houden (maar wordt de vulling dan niet geplet?) En ik denk dat ik toch maar de lagen met veiligheidsspelden aan elkaar vast maak. Ik denk niet dat ik de temperatuur zal verhogen, want er wordt duidelijk katoen aangegeven.
Een en ander kan ik direkt uitproberen, aangezien het randje van 4 cm er weer aangemaakt moet worden.
En dan wil ik de rand met een randmotief quilten. Daarvoor heb ik een sjabloon en dat wordt het volgende spannende avontuur: Hoe krijg ik het patroon er mooi doorlopend op getekend. Pff. Spannend hoor!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten