"Zouden ze hier een quiltwinkel hebben?"

"Zouden ze hier een quiltwinkel hebben?" Mijn ironische vraag als we een kleine tot superkleine plaats passeren. Volgens mijn man is de kans groot, dat er in Springerfield, Arizona een quiltwinkel zal zijn vanwege de regiofunctie van deze plaats. We zijn net door een totaal leeg Nieuw Mexico gereden en dit piepkleine plaatsje is het eerste levende dat we in uren zien, behalve koeien. En zowaar ...... we passeren een rij winkels en een ervan is Quiltshoppe & More.

Maar we gaan eerst naar het hotel. We hebben een uur gewonnen en hebben alle tijd vandaag. Na het inchekken gaan we terug naar de quiltwinkel, die geen quiltwinkel meer blijkt te zijn, maar een opvangplek voor lichamelijk en geestelijk gehandicapten. Dit vertelt een vriendelijke jongedame aan ons als we naar binnen gaan. Langs de wanden staan rekken met rollen stof, maar de aanwezige gehandicapte mensen zitten in het halfduister gezamelijk iets te doen. We lopen al bijna weg als het meisje vertelt dat er naast de Safeway een quiltwinkel is. Ik val hier van de ene verbazing in de andere. We rijden weer richting het hotel en komen langs een winkelcentrumpje met een Saveway (met Starbucks) en .... inderdaad White Mountain Quilt Studio.











Het is een grote winkel met allervriendelijkste mensen. Ik word te woord gestaan door een aardige mevrouw, die frisdrank drinkt uit een grote kartonnen beker met een rietje. Ik mag rondkijken en foto's maken. Ze hebben een klaslokaal waar een aantal dames op een boduurmachine bezig zijn. Het zijn Bernina's naaimachine met computer borduurmogelijkheid. Een mevrouw is ervaren en een andere doet het vandaag voor het eerst. De machines snorren en de dames leunen achterover. Ik blijf een tijdje kijken en zij vertellen meteen honderduit over wat ze aan het doen zijn. Het valt mij op dat naast elke tafel een roltas staat waar zij hun naaimachine in vervoeren. Dat lijkt mij een goed idee. Als ik thuis kom, ga ik eens kijken of Pfaff ook zo iets heeft voor mijn naaimachine. Dat scheelt een boel gesjouw.

Er is ook een ruimte met een longarm quiltmachine. Het is de allergrootste die je je kunt voorstellen. Zeker 4 meter lang en volledig computergestuurd.

Er ligt een quilt op die eerst geborduurd is en daarna gequild. Zo ongelooflijk mooi, dat je je bijna niet kunt voorstellen dat iemand zoiets kan maken. Wat de kleur betreft: smaken verschillen.

Ik zie nog meer hele mooie quilts. Een aantal heeft zelfs een prijs gekregen.

Dit is een applique quilt en schitterend gemaakt.

Dit is raw-end applique. Totaal anders dan wat ik meestal in Nederland zie.

Dit is een circusquilt, gemaakt met een panel en een rand wilde dieren. Een hele bonte quilt en het is net alsof de buitenste rand er niet bij hoort. De quilt is heel vrolijk.

Ik raak in gesprek met een verkoopster en dat is erg gezellig. Zij quilt nog niet zo lang en is er heel erg enthousiast over. Zij kan nog geen knoop aannaaien, maar het quilten heeft haar helemaal gegrepen. Ze heeft zelfs een naaimachine gekregen met kerst. Zij laat mij de stof zien, die speciaal is ontworpen ter ere van het 100-jarig bestaan van de staat Arizona in 2012. Ik had erover gelezen op de website van het quiltersgilde van Arizona en ik vind het erg leuk om het nu in het echt te zien.

Er staan allerlei zaken op die in Arizona voorkomen. Ik zie route 66, saguro cactus en andere bleoiende planten, Indiaans aardewerk, sieraden met turkoois, cowboys, een wit kerkje uit een Pueblo, Monument Valley en nog veel meer. Er zijn ook bijpassende stofjes.

De winkel ziet er leuk uit en hangt vol met mooie quilts.

Het was weer een hele leuke ervaring om in deze quiltwinkel te zijn. Ik herkende stofjes waar ik zelf mee aan het quilten ben, zag mooie dingen en ongewone dingen en ontmoet alleen maar hartelijkheid. En de bereidheid te vertellen over het eigen werk. Elke winkel is anders en in elke winkel hoor je andere verhalen en zie je andere dingen. Dat is zo ongelooflijke leuk. Ik word er heel blij van.