Einde van het seizoen en toch een nieuw begin.

We moeten het spreekwoord veranderen.

In mei leggen alle vogels een ei en 

de duif doet dit in september nog een keer.

Afgelopen voorjaar hadden we geen broedend duivenpaar in onze pergola. Het nest was behoorlijk afgetakeld na een paar onbewoonde seizoenen en ik had niet verwacht er ooit nog een duivenpaar in aan te treffen. Ik heb zelfs een paar keer overwogen het nest weg te halen, maar dacht: ach, het verdwijnt van zelf wel met de volgende storm.

Maar niks hoor.

Een paar weken geleden zat er plotseling een duif op het nest. Ik heb helemaal geen herstel werkzaamheden opgemerkt. Zij/hij zat er zomaar plotseling. En trok zich van ons weer eens helemaal   niets aan. Dat vind ik zo knap, dat je je instinkt zo uit kunt schakelen. Het weer was erbarmelijk en de herfst had zo heftig zijn intrede gedaan en het was zo koud, dat ik vreesde voor het ei. Vooral als vader/moeder duif even weg was om te foerageren. Ik kreeg de neiging er een dekentje over te leggen; een klein quiltje bijvoorbeeld. Toch maar niet gedaan. Je moet je niet bemoeien met de keuzes, die de natuur maakt in dit soort gevallen.

Een week of 2 geleden hoorde ik op een dag heftig gepiep uit het nest. Ik kon niets zien. Het bladerdak van de klim hortensia is lekker dik. Eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat deze foto's dateren van het nest uit het voorjaar van 2014. Het is nu onmogelijk foto's te maken. Ik dacht dat het ei misschien was uitgekomen, maar zeker wist ik het niet. Vanaf het tuinpad in de voortuin, recht onder het nest is niet veel te zien. En het kuiken was natuurlijk erg klein. Maar het was wel zo. Vanaf het moment dat het ei uitgekomen is, zijn vader of moeder er vaak niet meer. Ik wist niet of ze het ei verlaten hadden of voedsel aan het zoeken waren. Ze zoeken voedsel. Dat doen ze vaak in de eikenboom aan de overkant van de straat. Daar halen ze halsbrekende toeren uit op de takken van de boom, die nog vol met blad zit. Een paar dagen geleden heb ik het kuiken voor het eerst gezien. Het is al best groot. Vandaag heb ik moeder/vader duif gezien, die het jong kwam voeren. Dat is een grappig gezicht. De ouder beweegt de hals op en neer, ik denk om het voedsel omhoog te laten komen en het jong eet het uit de bek van de ouder. Dit gebeurt een aantal keren en dan vliegt de ouder weer weg. Ik heb nu ook gezien waarom wij niets in de gaten hadden. De uitvliegroute is via het dak van de schuur en daar zien wij niets van. De ouders hebben nu maar 1 jong en ik denk dat zomervoer krachtiger is dan voorjaarsvoer, want het jong groeit al kool. Veel sneller dan 2 jonkies in het voorjaar. Als ik links helemaal in het hoekje van de keuken ga staan, een beetje buk en uit het keukenraam kijk, kan ik het jong in het nest zien. Nog een paar dagen, denk ik, en dan vliegt het zelf weg.

Groet, Marina.