Vijftig tinten grijs.

 

De weersvoorspelling is verschrikkelijk, maar waar wij rijden valt het mee. Het is bewolkt, erg bewolkt. De kleuren van de wolken verlopen van donker grijs, bijna zwart, naar lichtgrijs, bijna wit en alle tinten grijs er tussen in. Gisteren waren er losse wolken in allerlei vormen. Aan de onderkant waren ze helemaal recht. Het leek wel een vloot ruimteschepen, die geparkeerd in de lucht hingen. Vandaag zijn alle wolken in elkaar geschoven en vormen een dicht wolkendek. Rondom de bergtoppen, waar nog sneeuw ligt, zijn de wolken heel actief. Aan de andere kant van de brede vallei, waar we doorheen rijden, zie je de wolken langs elkaar heen schuiven. Af en toe valt er in de verte een grijs vitrage gordijn naar beneden. Dat is een regenbui. Wij rijden onder het wolkendek uit. Links van de auto is het vreselijk donker, rechts klaart het weer op.

Af en toe regent het. Het zijn minibuitjes. Net genoeg om de auto heel vuil te maken. We rijden langzaam aan heuvelachtig terrein in. Om elke bocht van de weg, verandert het weer. We krijgen regen, zonneschijn, natte sneeuw, harde wind. Maar het grootste deel van de dag is het droog.

Het landschap is schitterend. Heel veel naaldbomen. Er tussenin groeien berken, die nog helemaal kaal zijn. Het is nog vroeg in het seizoen. In de dalen komen de cottonwoods wel al in blad. Een schitterende lichtgroene kleur. We zien herten langs de kant van de weg en een grote groep kalkoenen. Tanken is op deze zondag een beetje lastig. Benzinestations zijn of dicht vanwege de zondag, of nog niet open vanwege het seizoen. Bij een van die benzinestations, zie ik in een zijstraat een Art Quilt bord aan de gevel hangen.

Ik ben stomverbaasd en stap natuurlijk uit om dit eens van dichtbij te bekijken. Behalve een paar herten, die het gras tussen de stenen eten, ziet het gebouw er verlaten uit, maar het bord is spiksplinternieuw.

Het blijkt het quiltatelier/kantoor van Ricky Timms te zijn.

Er is ook een leslokaal, waar quiltretreats worden gehouden. Er hangt zelfs een papier aan de deur.

Ik had er over gelezen, maar niet bedacht dat we er langs zouden rijden. Het plaatsje La Veta is heel klein en er is echt helemaal niets te beleven. Gelukkig vinden we in een gehucht verderop wel een open benzinestation en een diner, met veel coulor locale, waar we wat kunnen eten.

Halverwege de dag komen we in Taos. Een prachtig stadje, dat nog helemaal in Adobe stijl is gebouwd. In het centrum, vlakbij het centrale plein is de quiltwinkel Adobe quilting.

Ik ben er wel eens vaker geweest. Ze hebben er voornamelijk stoffen met zuidwest thema's. Ik vind er weer een paar schitterende fatquarters pakketjes en een klein wandquiltje.

Ik ben helemaal blij, dat de winkel op zondag open is.

We lopen even door het stadje, drinken er echte koffie en gaan weer verder. We rijden over de bergen, met 7 verschillende weersoorten, door een prachtig landschap naar Santa Fe. Daar kunnen we in de zonneschijn onze koffers uitladen.

We hebben er een prachtige hotelkamer.

Met de mooiste wasbak van de hele wereld.

Groetjes, Marina.


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Posted with Blogsy