zaterdag 4 april 2015

Het lijkt wel werk!


Quiltjes, quiltjes, overal quiltjes.


Stapels quiltjes. 
En ze liggen niet meer op volgorde!
Dat is een gedoe, zeg! 120 quiltjes op volgorde leggen!
Daar heb je veel ruimte voor nodig en als je dat niet hebt,
 is het echtelijke bed de beste plek om ze uit te leggen 
en weer in het gareel te krijgen.


De enveloppen, dozen en allerlei andere soorten verpakkingen 
liggen ongeveer op volgorde. 
Want van elke quilt, die binnen kwam, 
werd de verpakking boven op de vorige in de doos gelegd. 


En toen begon het.
Eerst de verpakking uit de doos halen, 
dan het bijbehorende quiltje zoeken. 
Dit ging nu gelukkig best snel, want ze lagen weer keurig op (genummerde) volgorde.
Vervolgens het formulier erbij pakken (lagen op volgorde op een stapeltje). Controleren, want je wil niet per ongeluk het verkeerde quiltje in de envelop stoppen! (Het zal je gebeuren dat je de envelop van de mat opraapt, openscheurt en een wildvreemd quiltje ziet. Aan de andere kant, wil ik niet meemaken, dat ik een telefoontje krijg: zeg, Marina, luister eens, ik heb een mooi quiltje uit de envelop gehaald, maar het is niet de mijne. Waar is de mijne?? Ik denk dat ik dan een hartverzakking krijg!)
Dan nog even van de totaal lijst afstrepen.
Als kind speelde ik graag postkantoortje. 
Daar lijkt dit een beetje op, 
maar dan zonder stempels, jammer!

Dan mag het quiltje in de verpakking. 
Meestal is dit een envelop, 
soms een doos, 
soms een zelfgemaakte doos, 
soms een ingenieus in elkaar gezette verpakking,
soms een verpakking, die een beetje veel tijd kost om weer verpakking te worden!
Dan gaat er een bedank kaartje bij en kan de boel dicht.

Dit kost veel tot heel veel plakband in verschillende breedtes. Ik heb er zelfs een ingenieus uitziend plakband automaat met handvat voor gekocht. Het heeft 3 hoogopgeleide volwassenen en 3 You-tube filmjes gekost, voor ik wist hoe het ding werkte. Zo duidelijk was de uitleg op de doos. Nergens stond dat je een beige plastic stripje, dat stevig vast zat, moest verwijderen. Daaronder zitten de tandjes om het plakband af te scheuren. Niet helemaal onbelangrijk!


De wasmand heeft weer goede dienst gedaan.
Het is een prima plek om onhandige pakketjes in te verzamelen.


Tot dat het niet meer gaat en dan is de vloer van de gang ook prima.


Maar mijn ordentelijke gevoel krijgt toch weer de overhand.


Donderdag ging ik met 3 tassen naar het postkantoor en vandaag nog eens met 2.
Ze dachten daar dat ik de zolder had opgeruimd en alles op marktplaats had verkocht!
De quiltjes zijn inmiddels onderweg naar de eigenaar 
en mijn inpak en verzend fabriekje is weer gesloten!
Tijd om te quilten!

Marina.
(Ik zie net dat dit mijn 600e berichtje is, leuk!)


5 opmerkingen:

  1. Wat een heerlijk gevoel moet dat zijn: goede tentoonstelling georganiseerd. En nu alles weer weg.
    Ga je nu lekker iets voor jezelf doen?!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Goed er op deze manier over te schrijven. Dat geeft een inzicht hoeveel werk het wel niet is.
    Fijne Paasdagen !

    BeantwoordenVerwijderen
  3. ha ha postkantoortje dat vond ik ook altijd zo leuk om te spelen. Al die stempels, zegels en andere leuke benodigdheden. Heerlijk vond ik dat en nu breng jij mij zomaar terug naar die herinnering! Geweldig! Super hoor hoe jij je hebt ingezet voor deze tentoonstelling. Nu weer lekker aan je eigen lapjes. fijne paasdagen

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Een "leuke" afronding van een forse klus. Maar een heel,geslaagde tentoonstelling. Groet Rita

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat goed dat je laat zien wat er ook na een prachtige tentoonstelling nog voor de organisatoren te doen is. Compliment voor je inzet en nu quality time voor jou.

    BeantwoordenVerwijderen

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...