Weekje Londen.

De klok van Big Ben.

We zijn een week in Londen geweest. We hebben alle soorten weer gehad en we hebben in de metro, de bus, de boot, het vliegtuig  en de trein gezeten.


Op de 1e dag hebben we het British Museum bezocht en daar waren we precies op tijd voor een rondleiding over de Afrikaanse afdeling. Wat was dat leuk! De gids vertelde zo boeiend over alle voorwerpen en kon op alle vragen zo goed antwoord geven. Echt geweldig. We hebben ook nog een leuke verhandeling gekregen over de op handen zijnde Brexit, waar hij absoluut geen voorstander van is! Een paar mooi voorwerpen, die ik daar zag.

Een ceremonieel gewaad uit Ghana.Traditioneel geweven van smalle zijden stroken.

Maar nu gemaakt van gerecyclede metalen flessenhals doppen

van flessen sterke drank en koperdraadjes.
Je gebruikt wat voorhanden is.

In hetzelfde thema: een hoed gemaakt van takjes en spinrag.

Op de Egyptische afdeling zag ik deze gemummificeerde katten.
Heilige dieren in het oude Egypte.
Het patroon van hun omhulsel lijkt sterk op een log cabin patroon.

Op dag 2 zijn we naar Greenwich gegaan en hebben we maar een paar plu's gekocht! 

Een scheepje in een flesje, maar dan levensgroot bovenop een gebouw.

We ontdekten dat we met onze, vooraf online gekochte ov kaart, ook met de boottaxi konden en dat was erg leuk.

Tot woningen omgebouwde pakhuizen.

 In de middag belandden we in Tate Modern. Het museum voor moderne kunst.

Nog een haakwerkje nodig?

Dat was van erg leuk tot erg grappig en van erg mooi tot wenkbrauw ophalend onbegrijpelijk. En toch zie ik het graag.

Geen idee wat dit moet voorstellen. Het waren jute zakken opgevuld met wol en ik moest er vreselijk om lachen.

Het nieuw aangebouwde deel van het museum heeft veel schuine wanden en die  worden blijkbaar moeilijk waterdicht. Overal langs de schuine wanden stonden emmertjes en lagen dweilen!

Het werd op een gegeven moment gelukkig droog en tijdens een wandeling door de stad kwamen we in Covent Garden.

De vroegere bloemen en fruit markt van Londen. Kenners van My Fair Lady zullen het misschien kennen! Het is opgeknapt en helemaal verbouwd tot winkel hal en eettentjes en heel erg leuk.

Op de terugweg naar ons hotel kwamen we een demonstratie tegen: Black lives matter: don't shoot. Heel indrukwekkend. We hebben een poos langszij meegelopen.

De demonstratie eindigde op Trafalgar Square, waar inmiddels een soort verkeersinfarct aan de gang was. Ik heb nog nooit zoveel rode bussen gezien.

Paddington Station. Je weet wel, van die beer!

Dag 3 bracht ons via Paddington Station, de trein en de taxi naar Highclere Castle in Newbury. Een uur met de trein, westelijk van Londen.

In dit huis is de televisie serie Downton Abbey opgenomen. En daar was ik 6 seizoenen lang een grote fan van. Wat een leuke serie.

Even kijken!

Niet alleen een prachtig Brits kostuum drama, maar ook een stuk geschiedschrijving en prachtige verhalen. 

Het bezoek aan het kasteel was een kado van mijn  collega's toen ik in 2014 afscheid nam als directeur van de school en met pensioen ging. Ik heb genoten van het bezoek. Binnen in het kasteel mag je niet fotograferen, maar de kamers, die in de serie zijn gebruikt waren goed te herkennen. Er stonden af en toe ook grote posterfoto's van scenes, die zich in de bepaalde kamers hebben afgespeeld. Erg leuk. Het is een prachtig huis. Het was erg leuk om over de gangen te lopen en de kamers in te kijken. Er komen jaarlijks in de zomermaanden ontzettend veel bezoekers.

We hebben nog even door het park gelopen en veel buitenfoto's van het huis gemaakt. En toen weer met de taxi en de trein terug naar Londen. Ik was helemaal blij en nu ik weer thuis ben, ga ik de dvd's van de serie maar weer eens bekijken.

Dag 4 gaf de Britten een nieuwe Minister President en een nieuw kabinet. De televisie toonde niets anders. Het was een mooie droge dag en daarom zijn we naar Westminster gegaan. We hebben Houses of Parliament gezien en de Big Ben.

We zijn langs allerlei ministeries gelopen en langs Downingstreet. We mochten er jammergenoeg niet in. Ha, ha, grapjas!

De bobby staat voor nummer 10. Het kantoor en het woonhuis van de Premier. Nummer 12 hoort er ook bij. En op nummer 11 woont de minster van financiën. Tenminste, als ze niet onderling geruild hebben. Cameron woonde met vrouw en 4 kinderen in het appartement van nummer 11. Dat was groter dan dat van nr. 10. De minister van financiën woonde dus op nr. 10. Cameron moest er direct uit, zodra de nieuwe Premier was benoemd. En waar woont de nieuwe nu? Woont zij nu ook op nr 11? Of is de minister van financiën "terug" verhuisd naar 11 en woont May nu in 10? Wat een gedoe. Kunnen die mensen niet gewoon in hun eigen huis blijven wonen? Waarschijnlijk een beetje lastig met beveiliging!

Er staan grote hekken voor en forse bewaking. Er stonden drommen mensen, die net als wij een glimp probeerden op te vangen van wat er gebeurde. 

Er kwam een leverancier met een grote bos bloemen. De cameraman vloog er op af en maakte opnamen van de bloemen en van de jongen. 's Avonds op het nieuws zagen we die opnames.

We hebben een poos op een bankje gezeten in een plantsoen, dat bij het parlementsgebouw hoort. Daar was het een komen en gaan van cameramensen en interviewers, die op het gras een goed plekje uitzochten om een parlementslid te interviewen. Het was een spannende dag voor de Britse parlementaire democratie en dat kon je op straat ook wel een beetje voelen.

Deze schotel hoorde bij een huwelijksgeschenk tussen 2 rijke families. De vrouw draagt een hart waar 2 pijlen in steken als teken van totale toewijding. Zij wordt geflankeerd door 2 gestyleerde bloemen, die haar vruchtbaarheid symboliseren.

Dag 5 bracht ons naar het Victoria en Albert Museum.
We waren een beetje museum moe en ook onze voeten en benen lieten ons weten dat het wel wat veel werd.......! Dus al snel het openbaar vervoer in. Het openbaar vervoer in Londen is prima. Zeker als je zo'n partner hebt als ik. Hij leeft met een metrokaart in de ene kontzak en een buskaart in de andere en kan daar als geen ander mee overweg. Het enige dat ik hoef te doen, is instappen als de bus stopt en met mijn Oysterkaart langs de incheck knop te gaan. Fantastisch! Er zijn metro's overal naar toe en bussen te over.

Misschien wel een beetje te veel bussen. Mijn hemel, wat een hoeveelheid bussen. Het is handig dat je nooit lang hoeft te wachten, maar de bussen zitten zelden vol en dan denk je wel eens, zou eentje minder niet ook goed zijn? We hebben ontzettend veel van de stad gezien en dat voor een prikkie!

Tegenover ons hotel was een huizenblok met een community garden. Dat zie je heel veel in Londen. Dat is een tuin, met een groot hek er omheen en een poort, die op slot ziet. Het hek is dicht begroeid en je kunt  maar moeilijk in de tuin kijken en dat is waarschijnlijk nou net de bedoeling.

De tuin is alleen maar toegankelijk voor bewoners van het woonblok. Zij hebben er een sleutel van. Zo'n tuin wordt verzorgd door een commissie met een bestuur en regels enzo. In de film Notting Hill komt zo'n tuin voor en daar herkende ik het van.

Op zondag was het prachtig weer en toen ik langs de tuin liep en door het hek en de begroeiing keek, zag ik 2 dames heerlijk in de schaduw van de bomen aan een grote tafel picknicken. Een oase van rust in deze super hectische stad.

Dag 6 was een prachtige warme en zonnige dag. We zijn naar de London Eye geweest.

Mijn hemel, wat een drukte. Ik had thuis al vooraf een kaartje gekocht en dacht daarmee het in de rij staan te voorkomen. Ha, ha, ha!

We zijn eerst met een rondvaartboot over de Theems gegaan. We konden niet aan dek zitten en dat was erg jammer, maar was misschien ook wel veel te warm geweest. De gids gaf veel en ook leuke informatie. Ik ben een boel wijzer geworden over Londense bruggen en gebouwen.

Daarna in de superlange rij om in het wagenwiel te kunnen. De rij liep onder een rij bomen door en dat was maar goed ook. Het was warm! Zo'n rij is altijd interessant voor mensen studie! Wat je dan allemaal ziet en meemaakt! Allerlei verschillende culturen, opvoedingsstijlen en gewoontes komen langs. We hebben ons niet verveeld!

Toen we na ongeveer anderhalf uur eindelijk aan de beurt waren,  mochten we een gondel in. En daar gingen we, heel langzaam de hoogte in.

Heel Londen lag aan onze voeten.

Het was erg leuk om allerlei plekken, die we deze week bezocht hebben, te proberen te vinden. Het duurde ongeveer een half uur om helemaal rond te gaan.

De milleniumbrug. Ter ere van het jubileum van koningin Elisabeth heeft deze spoorbrug in 2000 aan weerskanten een voetgangersbrug gekregen. De brug werd niet in 2000 geopend, want er zat een vervelende zwalking in waar mensen beroerd van werden.volgens de bouwer was er niets mis met de brug, maar kwam de zwalking door de manier waarop de Britten lopen! Een paar jaar en heel veel geld later ging de brug wel open. Het is erg leuk om over deze brug naar de overkant te lopen.

Dag 7 wilden we naar het Natuurhistorisch museum. Maar dat deden we toch maar niet, toen we zagen wat een ongelooflijk lange rij daar voor de ingang stond.

We zijn naar het Science museum gegaan, waar ik deze naaimachines heb gezien. Daarna hebben we onze laatste bustocht door de stad gemaakt. Veel goedkoper dan de sightseeing bussen en je ziet heel wat.

Een pub is te herkennen aan de vele bloemen aan de buitenkant.

Als je onder de poort doorloopt en de laan afloopt, kom je bij Buckingham Palace. Zijn we helemaal niet geweest.

Richard Leeuwenhart. Standbeeld voor het parlementsgebouw.

's Avonds zijn we weer naar huis gegaan. Een uurtje in de metro gezeten, een uurtje op het vliegveld rondgehangen, een uurtje gegeten en een uurtje in het vliegtuig gezeten. We werden heerlijk door een vriendin opgehaald. Het was leuk! Het is heerlijk weer thuis te zijn.

Groet, Marina.