zaterdag 31 januari 2015

Dag 2 van de 5 dagen 3 quilts challenge.








Dag 2 van de 5 dagen 3 quilts challenge is een Kaffe Fassett dagje. 
De Zomersterren liggen in de zomermaanden op de eetkamer tafel. 
De Zomermolentjes heb ik gemaakt van restjes van de Zomersterren. 
Ze hebben heel lang op de vergadertafel in mijn werkkamer op school gelegen. 
Mijn hele werkkamer werd er vrolijk van. 
De grote sterren quilt is een top in afwachting van quilten, 
maar hoort duidelijk in dit rijtje thuis. 
Het was de eerste keer dat ik met effen stoffen werkte.




Deze 2 horen bij de challenge van gisteren.
Met een hartelijke groet aan Mieke!

Marina.

Echt geen quilt!


Ik heb een prullenbak gemaakt.


Van plastic tasjes.
Ik heb een hele tijd mooie gekleurde plastic tasjes gespaard.
Ik wilde er een buiten quilt van maken. 
Om in de tuin aan de schutting te hangen 
of naast de voordeur.
Maar van de zomer is het er niet van gekomen 
en de tasjes lagen er nog steeds.
Een poosje geleden heb ik ergens een patroon gezien van ronde bakjes, 
die je van stevige stof kunt maken. 
En gisteren bedacht ik 
dat dit ook kan van 
laagjes plastic, die je op elkaar naait.


Ik heb een willekeurige plastic tas opengeknipt.
De handvatten eraf gehaald 
en bewaard voor je weet maar nooit.



Een andere plastic tas opengeknipt en in stukken geknipt.


Deze leuke tas opengeknipt en in  stroken geknipt.


De stroken heb ik willekeurig op het plastic genaaid.
Ik heb wat siersteken geprobeerd, 
maar dat is de moeite niet waard.
Ik heb wel met een grotere steek genaaid.
Vervolgens ben ik stukken plastic op elkaar gaan naaien
 om een dikkere laag te krijgen.
Dat gaat best makkelijk.
En net toen ik de buitenkant wilde gaan versieren, 
kwam ik een hele leuke tas tegen. 
Die heb ik alleen maar open geknipt en 
in 2jen gedeeld en er op genaaid.


De binnen kant is van een plastic tas met tulpen.


Ik heb de rand omgeslagen als afwerking.


De bodem is gevormd door de hoekpunten te naaien. 
Ik heb ze er niet afgeknipt voor stevigheid.


Het naait heel gemakkelijk. 
Je moet alleen een beetje geduld hebben. 
Het plastic glijdt nog al.


Ik ga er droog plastic in verzamelen.


Ik ben nogal een plastic verzamelaar. 
Elk stukje plastic, elk plastic dopje, elk stukje plastic verpakkingsmateriaal 
verzamel ik en gaat naar de plastic afval container.
Ik vind  het verbijsterend om te zien hoeveel plastic 
een 2 persoonshuishouden in 1 week verbruikt!

Deze plastic tasjes hebben een 2e leven gekregen.
Als de plastic bak stuk gaat of vies wordt, 
gaat ie ook naar de plastic afval container.
Uitstel dus!

Als je handvatten er aan maakt, 
die je eerst van een andere tas afgeknipt hebt, 
kun je er misschien boodschappen mee doen.
Morgen maak ik nog een kleinere.

Marina


vrijdag 30 januari 2015

Ik word uitgedaagd!


Maria van Quiltquebbel heeft mij op Facebook uitgedaagd om gedurende 5 dagen elke dag 3 quilts te tonen en ook iemand anders uit te dagen dit te doen.
Dat is leuk!

Marina.

Kerstmis in januari.


Dit is mijn 4e blokje van Stitching for Christmas 
van heel wat jaartjes geleden.
Een schattig blokje met leuke franse knoopjes.
En dat hobbelpaardje!
Ik wilde het blokje per se af hebben en 
daarom ben ik er mee door gegaan. 
Ook al is The Season inmiddels voorbij.


Ik werk alleen tijdens de kerstperiode aan kerstwerkjes.


En dan kan het dus wel even duren voor een projekt af is!!
Maar ja, wie heeft er nou haast met een leuk werkje?


Ik heb nog een paar blokjes in de voorraad.
Onder anderen een krans en een engel.
Zo eind november maak ik de keuze welke ik ga maken!

Vrolijk kerstfeest!
Marina.

woensdag 28 januari 2015

Blue Snowballs! Of zijn het hagelstenen?


Terwijl de hagelstenen tegen de ruit kletteren, maak ik mijn blauwe sneeuwballen af.


Het begon allemaal op een quiltbeurs. 
Ik zag bij Margreet Otto een Kaffe Fassett quiltje hangen 
en nadat ik er 3 keer langs gelopen was, 
heb ik de benodigde lapjes ervoor gekocht.
Twee charmpacks en een half metertje blauwe stof: 
Aboriginal Dots, kleur Periwinkle.
Alleen de naam al!
De lapjes hebben een paar maanden in een doosje gelegen 
en vorige week moesten ze eruit. 
Er was geen houden meer aan.
Het was sneeuwballentijd!


Ik had geen idee van de verhouding klein vierkantje/groot vierkant 
en mijn Kaffe Fassett boek, 
waarin ik dit patroon eens heb zien staan, 
was nergens te vinden. 
Een proeflapje leek nergens naar. 
Het werd een soort vierkant in een vierkant met afgehakte punten. 
Dus, hop naar het tekenblok. 
Een middagje tekenen op de Nine Patch bee 
leverde mij een prachtig patroon op, 
waar ik vervolgens niets aan had. 
Ik was uitgegaan van de ruwe maat van de stof (5 ") 
en niet van de afgewerkte maat van het blokje (4,5"). 
Dat komt ervan als je zaken niet goed overdenkt 
en niet echt geconcentreerd bent. 
En dat ben ik dus blijkbaar niet!


Maar uiteindelijk is het toch goed gekomen 
en had ik een mooie maat blokjes.
Zodra ik dit gesneden had, 
vond ik het bedoelde Kaffe Fassett boek. 
Ik had er gewoon 3 keer over heen gekeken. 
Het stond een plank lager in de kast dan ik dacht 
en dat had ik niet gezien. 
Hmm, echt bar gesteld met die concentratie.


Ik had graag de afgesneden driehoekjes, 
voor het snijden, 
voorzien van een extra stiksel 
om ze daarna nog eens voor een klein rest projektje te kunnen gebruiken. 
Maar ze waren echt te klein.


Het was een heerlijk "fabrieks"matig naaiklusje. 
Echt lopende band werk.
Stroken snijden, vierkantjes snijden, diagonalen tekenen. 
Dit hoeft niet echt. 
Je kunt ook een vouw maken, 
maar ik teken het graag
omdat ik dan een millimeter naast de lijn kan naaien, 
waardoor er ruimte ontstaat voor het stiksel 
en de maat van het blokje beter uitkomt.


Dan de blokjes op het vierkant spelden en chainpiecen. 
Vervolgens met een kwart inch naadtoeslag snijden 
en de hele handel onder het strijkbouwtje leggen.
en dat 4 keer.
Heerlijk. 
Ik doe dit met een leuk televisie programma op de achtergrond 
en het kacheltje aan.
Geen betere manier om de avond door te brengen.


De ontwerpwand is een onmisbaar hulpmiddel. 
Alle blokjes, die klaar zijn, krijgen daar een plekje 
en dan begint de grote schuifpuzzel.
Licht en donker om en om voor het kontrast. 
Het is zo grappig, hoe een licht blokje 
naast een ander blokje 
plotseling 
een donker blokje wordt. 
Bizar gewoon.
Het beste hulpmiddel zijn de wimpers. 
Half geloken bieden ze een prachtig zicht 
op de kleurwaarde van een blokje. 
Je ziet meteen waar het niet goed zit. 
Het fototoestel werkt ook en ook een verkleinglas.


Het fototoestel is helemaal handig 
als je de blokjes aan elkaar gaat naaien. 
Zodra ze van de wand af zijn, ben ik alle volgorde kwijt. 
Ik heb veel gespiekt en alles weer op zijn eigen plekje terug gelegd.


Meestal naai ik de rijen blokjes van boven naar beneden aan elkaar 
en dan rij voor rij van rechts naar links aan elkaar.
Nu heb ik ze 2 aan 2 aan elkaar gezet 
en er vervolgens blokken van 4 van gemaakt.
Ik weet eigenlijk niet waarom.


Maar het resultaat is heel erg leuk.
Eigenlijk moeten de kleine blauwe driehoekjes  nog kleiner zijn. 
Dan krijg je een ronder effect. 
Maar zoals ik al zei, ik vond het patroon pas, 
toen ik alle vierkantjes al gesneden had. 

Nu is de vraag: rand of geen rand?

Groet, Marina.

maandag 5 januari 2015

Wat staat er dit jaar op stapel.


Stonefields is dit jaar prominent op mijn naaitafel aanwezig.
Ik doe mee met een blok van de maand van Petra Prins 
en zoals gewoonlijk loop ik ver achter. 
Maar dat deert mij niet. 
Ik werk in mijn eigen tempo en alles komt altijd af.


De eerste 4 blokjes waren gepatchte blokjes. 
Dat was heel gemakkelijk 
en ik kon met een gerust hart de 4 sterren naaien.
Ik krijg elke maand stofjes toegezonden, 
maar ik heb besloten er ook zelf stofjes aan toe te voegen.
Zowel voor de achtergrond als voor de figuurtjes.


Langzaamaan heb ik alle benodigde materialen verzameld 
en in handzame doosjes gedaan.
Ze kunnen gemakkelijk overal mee naar toe. 
Zelfs van de zomer, in de tuin, 
heb ik er heerlijk mee kunnen werken.
Het cocktail prikkertje is om meerdere redenen 
een onmisbaar attribuut.
Ik gebruikte het om kleine druppels lijm op de stof te doen, 
aangezien er grote klodders uit het tuitje van de lijmpot komt.
Inmiddels heb ik het superduper gemakkelijke Roxanne Glue-Baste
en wat is dat handig!
Het cocktail prikkertje is ook handig bij needle turn.
Bij mij is het meer "cocktail prikker turn" dan needle turn!
Dit heb ik ooit bij een applique cursus bij De Sampler geleerd!


Het "wieltje van Bep" is overigens ook onmisbaar!
Hoe heet dit wieltje in het echt eigenlijk?


Mijn puntjes komen niet echt helemaal mooi bij elkaar.


Maar met de tijd, en meer ervaring, 
vertrouw ik er op, dat ook dit goed zal komen.
In de tussentijd, doe ik wat Susan mij adviseert:
naai er een rondje op!


Deze propellers waren heel leuk om te maken. 
De roze was als eerste aan de beurt 
en daar ging het bij het eerste blaadje erg mis. 
Ik had een veel te roze garen gebruikt, 
waardoor je alle steekjes zag 
en bij het smalle stukje was een hele rare bocht ontstaan. 
Het zag er idioot uit.
Toen ben ik eerst de blauwe gaan maken.
Vervolgens heb ik het roze blaadje uitgehaald, 
het lapje gestreken en er weer opgezet 
en voila, helemaal goed gekomen.


En hier zijn ze bijna allemaal van maand 1. 
De blokjes met de kleine cirkels zijn helemaal voorbereid 
en klaar om opgenaaid te worden. 
Voor het bloembakje heb ik alle stofjes uit gezocht.
Een oplettende lezer heeft waarschijnlijk gezien 
dat mijn gepachte blokken kleiner zijn dan de blokken met applique. 
Foutje? Nee!
Ik heb bij een ander applique project gemerkt,
 dat mijn stof in elkaar kruipt bij applique.
Dat zal wel onervarenheid zijn. 
In elk geval, 
om te voorkomen dat mijn blokken te klein worden, 
snijd ik ze voor alle zekerheid een kwart inch groter. 
Als ze later allemaal klaar zijn, snijd ik ze in de goede maat. 
Het kost iets meer stof, maar dat heb ik er wel voor over.
Overigens komen er in mijn quilt geen hexagonnen. 
Ik bedenk andere blokken voor de hexagon blokjes.
 Bijvoorbeeld het kangeroetje.
 En ook de hexagon rand vervalt.
Ik heb daar nog steeds geen liefde voor kunnen vinden!

Het 2e project van dit jaar is The Prince.
Hij verkeert nog in een embrionaal stadium, 
maar ik heb er al aardig wat denkwerk op zitten!


Dit zijn wat vingeroefeningen.


En dit zijn leuke stofjes er voor.


De "narigheid" van dit project is, 
dat mijn ogen alleen nog maar "Prince-stofjes" zien 
als ik in een quiltwinkel kom.
Is het blauw? 
Heeft het een leuk printje? 
Wat gebeurt er als ik er een cirkeltje van knip?
Ik sta ook regelmatig cirkeltjes op stof te tekenen 
met mijn vinger.
Van dat soort dingen!


De achtergrondstof is al in huis. 
(Ik had voor mijn verjaardag 
een kadobon gekregen van DHeW en geld)
Ik heb er meer van gekocht dan het patroon aangeeft, 
want ik heb besloten dat ik The Prince 
anders in elkaar ga zetten.
Ik maak aparte blokken, 
die ik later aan elkaar zet tot lange banen. 
Ik ken mijzelf en ik ga eindeloos zitten te stressen 
als ik met die lange banen moet werken. 
En ook hier snijd ik de blokken iets groter 
en snijd ze later bij in de juiste maat.
Ik maak geen hexagonnen. 
Ik maak misschien wel alleen maar cirkels
of ik bedenk nog iets anders om er tussen te zetten.
De stof voor de sashings heb ik ook al uitgekozen.
Kortom, ik ben klaar voor de start!

Als ik even genoeg heb van alle applique, 
of als mijn vingers gaan protesteren, 
ga ik verder met de Amish with a Twist. 
Een groter contrast is bijna niet mogelijk. 
Het zijn nl mega grote blokken in felle effen kleuren.
Alles op de naaimachine 
en heerlijk om aan te werken.

Mijn 4e project is Mountmellick, de mysterie van Di Ford.
Alle applique ervaring van de Stonefields 
komt mij daarbij goed van pas.

Dit zijn de hoofd ingredienten voor dit quiltjaar. 
Als ik tussendoor even wat anders ga doen, 
ga ik telkens weer hier naar toe terug.

Ik heb er heel veel zin in!

Marina.


zondag 4 januari 2015

Een oude liefde weer hervonden.


Ik heb het breien herontdekt en ik vind het heerlijk!
Met 3 bollen wol, die fantastisch van kleur verandert,
 naarmate je verder breit, 
heb ik een das in een ajoursteek gebreid.


Het is echt prachtig hoe onvoorspelbaar de kleur wisselt.
En de wol is heerlijk zacht.
Wat een geluk, dat in het winkelcentrum waar ik vaak kom 
een echte wolwinkel is!


Daarvoor heb ik een driekantige omslagdoek gebreid 
in een verlopende rode kleur.
De speld kleurt er geweldig bij.
Ik heb de wol op de beurs in Nieuwegein gekocht 
en ik kwam net een klein stukje tekort.
Gelukkig verkoopt Roan in Almere deze wol ook 
en kon ik hetzelfde kleurbad kopen.
Het zijn hele grote bollen.
Van de wol, die over is, brei ik weer een das. 
Nu in een dubbele gerstekorrel.
En ik heb een oud breiwerk uit de kast gehaald. 
Het heeft zeker 10 jaar in de kast gelegen, 
maar is weer in volle glorie hersteld.
Het is een deken van dunne wol.
Wit met spikkeltjes.
Het patroon(tje) zat er nog bij en het noteersysteem, 
dat ik er voor bedacht had. 
Ik kon er zo mee verder.
Zelfs het potlood zat nog in de tas.
Heerlijk!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...