zondag 30 januari 2011

Shots at Fort Sumter.


De eerste serie blokken van de Civil War Tribute is ter ere van de slag bij Fort Sumter. Het blok heet Spinning Hour Glass en komt 2 keer in de quilt voor. Een groot en een klein exemplaar. Ik heb het grote blok eerst gemaakt en toen pas het kleine blok. Dat was achteraf erg praktisch want zo kon ik oefenen met het vierkante blok in het midden dat een speciale aanpak vraagt. De stoffen zijn erg mooi en veelal bedrukt "met richting". Bij de aanwijzingen wordt ook verteld hoe je de stukjes moet snijden en neerleggen in het blok en dat is echt even oppassen. Voor je het weet, bedenk je een handigere manier om de stof te snijden en dan heb je zo de verkeerde richting te pakken. Ik moet dus even  "de zuinigheidsknop" uitzetten en goed de instructies volgen.


Dit zijn de stoffen voor het eerste blok.

zaterdag 29 januari 2011

Civil War Tribute.

Dit jaar is  het 150 jaar geleden dat de Amerikaanse Burgeroorlog uitbrak. Er zijn veel aktiviteiten om dit feit te herdenken en een ervan is de quilt Civil War Tribute.

Marcus Civil War Tribute BOM Quilt






















Het was een blok van de maand van Homestead Hearth in 2010 en Marcus Fabrics heeft er een speciale serie stoffen voor laten ontwerpen door Judie Rothermel.
Elke maand werd een veldslag herdacht met een serie blokken. De 1e veldslag was de slag bij Fort Sumter, waarmee het begin van de oorlog een feit was.
De Amerikaanse Burgeroorlog heeft een lange aanloop gehad. Al vele jaren groeide de tegenstelling tussen de Noordelijke en de Zuidelijke staten. Het Noorden was geindustrialiseerd en kende geen slavernij. Wel grote groepen arbeiders, die slecht betaald werden, in slechte omstandigheden moesten werken en slecht gehuisvest waren. Het zuiden had een economie gebaseerd op landbouw op grote plantages. De landeigenaren woonden in de grote huizen. Zij hadden slaven voor alle arbeid, zowel arbeid binnenshuis als op de velden. De slaven woonden in allerhande bijgebouwen. Zij hadden geen rechten, kregen geen loon en konden verkocht worden aan willekeurig wie dan ook. Een ander groot verschil tussen Noord en Zuid was de relatie tot de Staat. De zuidelijke staten kregen steeds meer moeite met de werking van de Federale Staat. Zij vonden dat de afzonderlijke staten een grotere onafhankelijkheid moesten hebben en zelf de wetten moesten maken. Zij wilden niet dat de Federale Staat de wetten maakten. Dit had alles te maken met de groei van de Unie. Na de oorlog tussen de Unie en Mexico (1846-1848) trad Texas toe tot de Unie en de discussie ontstond of Texas wel of geen slavenstaat zou worden. De Zuidelijke staten vonden dat Texas bij hen hoorde en zelf moest beslissen om slaven te houden. De Federale regering wilde een wet aannemen die verbood slaven te houden in de nieuwe staten, die tot de Unie zouden toetreden. Een aantal Zuidelijke staten, onder aanvoering van South-Carolina, dreigde zich af te scheiden van de Unie en een zelfstandige natie te stichten als dit zou gebeuren. Zo ontstond er een ingewikkeld compromis van 5 wetten, dat gedurende 4 jaar voor enige rust op dit terrein leidde.
Echter in 1860 werd Abraham Lincoln president van de Verenigde Staten.



Hij wilde uitbreiding van de slavernij voorkomen. Tijdens zijn campagne had hij daar nooit een geheim van gemaakt en South-Carolina dreigde zich af te scheiden als Lincoln president werd. Nog voor Lincoln op 4 maart 1861 als President werd geinstalleerd, scheidden 7 staten zich af en richten een eigen staat op the Confederate States of America met Jefferson Davies als President.
Voor Lincoln was dit een groot probleem. Het was ongrondwettelijk, maar hij wilde geen oorlog. Het heeft nog ongeveer een maand geduurd en toen was strijd onontkomelijk.
In de haven van de stad Charleston lag een bataljon soldaten van de Unie in Fort Moultrie. Toen de Zuidelijke staten zich afscheidden van de Unie en een eigen staat stichtten, kwam dit bataljon in `vijandelijk` gebied te liggen. De commandant, majoor Robert Anderson, verliet het onverdedigbare Fort Moultrie en verplaatste zijn twee compagnieën (85 manschappen) naar Fort Sumter, dat op een eilandje voor de kust lag. Zij hebben het daar een aantal maanden uitgehouden al werden zij herhaald opgeroepen door de Zuidelijke brigadegeneraal P.G.T. Beauregard tot capitulatie. Tijdens een van de Noordelijke pogingen om het garnizoen te bevoorraden, op 12 april 1861, begonnen Beauregards troepen op de bevoorradingsschepen te schieten. Zij schoten 36 uur achter elkaar waarna de Noordelingen op 13 april zich overgaven. Dit was het begin van de Amerikaanse Burgeroorlog, die tot 1865 zou duren en aan beide zijden veel slachtoffers zou kosten.

De televisie serie North and South uit 1985 geeft in het eerste deel een goed beeld van de aanloop naar de oorlog. Ook het verschil in levensstijl tussen de verschillende landsdelen komt goed tot uiting. En uiteindelijk laat de serie zien hoe 2 bevriende families, een uit het Noorden en een uit het Zuiden, na het uitbreken van de oorlog, in de problemen komen en in de strijd zelfs tegenover elkaar komen te staan. De serie is gebaseerd op historische feiten.
Een andere film, die een goed beeld geeft van deze periode is Gone with the Wind.
Wie meer historisch materiaal wil of een documentaire kan de films bekijken  Gods and Generals en  Gettysburg.

Barbara Brackman heeft een speciale blog ter herdenking van de Amerikaanse Burgeroorlog en quilts uit die tijd. Ze heeft op haar blog ook een blok van de week.

De top is klaar. Hiep Hiep Hoera!


Rustig aan, telkens 2 naadjes spelden en dan naaien. Goed licht erbij en daarna even uitrusten. Zo komen we er wel en nu is de top klaar. En ik vind hem heel erg mooi. Volgens mijn man is het de mooiste, die ik ooit gemaakt heb en dat ga ik dan maar geloven ook.
Nu op zoek naar een mooie achterkant. Natuurlijk met roze erin en ook iets geel.


De quilt is opgebouwd uit traditionele log cabin blokken. Het zijn 4 series van 12 blokken. De blokken zijn ad random in de quilt geplaatst om een zo groot mogelijke afwisseling te krijgen. De haardvuren zijn in alle blokken hetzelfde en enkele stoffen komen in 2 series voor, maar nooit op dezelfde plaats in het blok. Geen enkele stof komt in 3 series voor en de meeste stoffen zijn maar 1 keer gebruikt. Het zijn allemaal batik stoffen. Het secundaire patroon heet Zigzags and Diamonds uit het boek Log Cabin Quilts Unlimited van Patricia Cox and Maggi McCormick Gordon.

woensdag 26 januari 2011

Even rustig aan.

Het is even heel rustig op mijn blog. Ik ben een quilt aan het afmaken. De roze-paarse-anthraciet kleurige log cabin voor mijn schoondochter nadert haar einde. Alle 48 blokken zijn af en worden aan elkaar gezet. Ik heb al blokken van 4 gemaakt en die naai ik met z'n vieren aan elkaar  tot 3 rijen.
Maar het werk stagneert nu even. Ik ben dinsdag aan mijn linkeroog geopereerd en nu moet dat eerst even goed genezen. Het gaat heel goed en vanavond heb ik even 2 naadjes gespeld en genaaid en toen was ik moe en wilde ik niet meer!
Morgen weer proberen.

woensdag 19 januari 2011

Paspopjes.



In de Burda, uitgave voor quilten en patchwork, heeft niet zo lang geleden een quiltpatroon gestaan voor een quilt met paspopjes. De popjes hebben verschillende jurkjes aan met rokjes van verschillende banen stof. Het is een patroon voor applique. Een kennis van mij wil deze quilt maken, maar we lopen een beetje vast met die jurkjes. In de patroon bijlage staat dat je de verschillende deeltjes moet opstrijken. Dat is nu net het stukje dat we zelf ook wel hadden kunnen verzinnen, maar dan is het voor de Burda klaar en volgens ons begint het dan pas. Hoe kunnen we de onderdelen van de popjes appliqueren? Ze worden tegen elkaar aan gelegd. We wilden het machinaal doen, maar als met de hand beter gaat, willen we dat ook wel proberen.
Heeft iemand een idee of ervaring hiermee? We zouden er erg mee geholpen zijn.

vrijdag 7 januari 2011

Naaietuitjes.

Een mens kan vreemde dingen verzamelen. En soms ontstaat een verzameling zonder dat je er erg in hebt.
Zo ook deze verzameling naaietuitjes, die je soms in een hotel krijgt.

Ik ben dol op de kleine zeepjes, die je in hotels krijgt. Ik neem ze mee naar huis en leg ze in de linnenkast tussen de lakens en de handdoeken. De hele linnenkast ruikt dan zo lekker. Douchemutsen zijn ook favoriet. En heel soms vind je tussen die leuke kleine hotelspulletjes een naaietuitje. Dat vind ik nou toch zo attent. Dat zo een groot hotel keten bedenkt dat je wel eens een knoop of een veiligheidspeldje nodig hebt en dan zo'n etuitje laat maken. En de hotelmanager, die bedenkt dat zo iets toch wel in zijn (of haar?) hotelkamers moet liggen. Geweldig toch? Kijk, dit zijn ze. Ze komen uit Amerika, Frankrijk en Duitsland. Hoe ik aan die grote zwarte kom, weet ik niet meer.


En dit ziet er in.


Ze zijn verschillend van inhoud. De grote heeft een schaartje (dat nog knipt ook) en een opvouwbare vingerhoed. Er mist 1 onderdeeltje, maar ik weet niet meer wat dit was. De middelste onderaan heeft hele vrolijke kleurtjes garen en 2 speldjes met een parelkopje. Komt uit een Frans hotel! En het etuitje links onder is typisch voor een man samengesteld met alleen wit, grijs en zwart garen en een donkere knoop.
Het is twee in 1:Verzameling en vakantie souvenir. Want ik ga dit moois natuurlijk niet gebruiken.



En toen was kerstmis echt voorbij.

Kerstmis is gebaseerd op tradities en het jaarlijks tevoorschijn halen van goed opgeborgen schatten. En zo was ik vandaag bezig de kerstspullen op te ruimen. Bij de kerstspullen bewaar ik ook de beeldjes, poppetjes, engeltjes en kleedjes. En bij mijn verzameling kerstkleedjes heb ik ook 4 hexagonkleedjes. Met schattige stofjes in groen en rood. In het midden een schattig engeltje. Ze zijn gemaakt door mijn zus, die heel graag hexagonnen maakt. Ik denk dat ik ze al meer dan 20 jaar heb. Want toen mijn kinderen klein waren gebruikten we ze al. En dat kun je ook wel aan ze zien.


Ook de vlekken vertellen hun verhaal.
De rode vlek op dit kleedje is kaarsvet. Ik heb ooit op een kerstmarkt een houten ring met 6 of 8 gaatjes gekocht. In de gaatjes pasten van die kleine kerstboomkaarsjes. De ring lag heel mooi op het rode deel van het kleedje en met rode kaarsjes erin stond het prachtig. En op een dag ging zo'n rood kaarjes lekken!
Het kaarsvet ging er uit, maar de rode vlek niet.


En dan heb ik het maar even niet over het gevaar van 8 kaarsjes
in een hele platte houten ring op een kleedje op een houten tafel!


woensdag 5 januari 2011

Eva's log cabin is roze, paars en anthraciet.


Vanavond heb ik samen met mijn schoondochter de layout gekozen voor haar quilt. Beter gezegd: zij heeft de layout gekozen en ik heb vanaf de bank toegekeken. Eerst hebben we in het log cabin boek naar allerlei mogelijkheden gekeken en toen zijn we een aantal gaan uitproberen. En dit is het geworden. Er komen nog 12 blokken bij zodat er een 4e kolom aan kan worden toegevoegd.
Het zijn 4 series van 12 blokken, die ik allemaal doorelkaar hussel om de quilt zo afwisselend mogelijk te maken.
Dit zijn de ingredienten: batik stoffen.


En dit is de techniek.


De achterkant stof moet ik nog uitkiezen,
maar het wordt roze met
iets geels erin, zoals het ene stofje dat in de quilt gebruikt is.


maandag 3 januari 2011

Maar ik heb zelf ook nog wat gedaan......!

Op de valreep van het oude jaar was er een 3e blokje van de Stitching for Christmas af.


De andere blokjes liggen klaar in een mapje te wachten tot "het seizoen" zich weer aandient.

En zo is het weer tijd geworden voor de Life is Beautiful.
Dit is blokje 6.


Wel toepasselijk, dit tekstje, zo aan het begin van het nieuwe jaar!

Tijdens het opruimen teruggevonden schatten.



Ja, ja, wie wat bewaart, die heeft wat. Zijn dit geen schattige etuitjes? En weet je wat er in zit?


Naaietuitjes, naar een historisch voorbeeld.


Souvenirs gekocht tijdens een vakantie in Amerika. Met de bedoeling ze in Nederland weg te geven. Maar bij thuiskomst  vond ik ze zo schattig dat ik er geen afstand van kon doen.

En dan deze.



Een naaldenboekje. Gekocht tijdens een vakantie in Frankrijk. Het zat nog in de originele verpakking.


En dan dit tasje. Ook gekocht in Frankrijk, op zo'n zonnig marktje met heel veel kraampjes.


Ik heb het jarenlang gebruikt om naaispulletjes in te doen om in de caravan mee te nemen op vakantie.
Want, tja, stel je voor dat er eens ergens een knoop af ging.......!.


De naaispulletjes hebben allang hun weg naar de naaidoos teruggevonden en het tasje ligt te wachten op een nieuwe bestemming. Want kamperen doen we niet meer en de caravan heeft een nieuwe eigenaar. Misschien mee in een koffer, wederom als naaietuitje?

Jeugdsentiment, het vervolg.

In het bericht Jeugdsentiment in oktober vertelde ik over een wandkleed dat ik als kind heb gemaakt in kruissteekjes. Het is het draaiorgel met dansende kinderen op een gracht.
Ik was tijdens de kerstvakantie aan het opruimen en kwam in een map met oude patronen de bladzijden uit de Margriet tegen met de foto van het wandkleed. Wat heb ik hier vaak op zitten turen om te zien hoe het toch precies moest.


En zowaar in een mapje ernaast vond ik het originele patroon. Compleet met scheurtjes, oud plakband en ...... de naam van de ontwerpster: Mies Bloch 1962. Wat een geweldige vondst. Ik heb er een hele tijd naar zitten kijken en wist direct weer welke stukjes ik erg moeilijk heb gevonden en over welke stukjes ik zo erg lang gedaan heb.
Het orgel dat hier is afgebeedl is De Arabier, een heel beroemd Amsterdams orgel en dit is misschien dan ook de reden dat een exemplaar van dit wandkleed in het Amsterdams Historisch museum hangt.


Ik heb het patroon weer heel voorzichtig opgevouwen en terug gestopt in de map. Om te bewaren!
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...