Delilah, leuk en lastig!

Ik heb het eindelijk door!

Ik begrijp het!

Het heeft een aantal jaren gekost, 

maar ik heb eindelijk door waarom ik af en toe blijf steken in een quilt 

en hoe het komt dat een andere quilt als het ware uit mijn handen schiet.

Ik raak verdwaald als er teveel keuze is!

Ik verlies mij zelf als ik uit alles kan kiezen.

Ultieme keuze stress en totale verlamming!

He, he!

Ik ben blij, dat ik er uit ben en weet hoe ik in het vervolg te werk moet gaan:

Werken met een kleuren palet!

Werken met kleuren, die ik vooraf vaststel en 

waar ik dan een lekker stapeltje van maak
en die ik dan tijdens het maken van de blokken uitwisselbaar kan gebruiken,
omdat ik dan al weet dat het goed uitpakt.

Dat doe ik met de Lancaster Diamonds Made Modern en dat gaat goed.

Die blokken zijn af en toe technisch moeilijk, 

maar de kleuren keuze heb ik vooraf gemaakt 

en bij elk blokje kies ik uit de gegeven kleuren.

Ik ben nog geen enkele keer vastgelopen en 

ik twijfel ook niet over mijn keuze.

De afgelopen weken ben ik met serie 11 van Delilah bezig. 

Ik moet daarvoor 9 dezelfde blokken maken, 

die allemaal verschillend van kleur zijn. 

Het is een onvoorstelbaar geploeter, 

want alles kan en alles is mogelijk!

En ik blijf maar twijfelen of ik de juiste keuze maak.

Pfffft!

 Ik heb nu 5 van de 9 blokjes af. 

Voor de overige 4 had ik bijna de moed niet meer!

Maar nu weer wel!

Want ik weet nu waar de schoen wringt.

Deze 4 blokjes gaan ook wel lukken.

En bij de volgende serie blokjes 

ga ik vooraf een aanpak bedenken

en zorgen dat ik niet weer in de keuzes verdwaald raak.

Groet, Marina.