Mijn moeder is vorige maand naar een verpleeghuis verhuisd. Bij het opruimen van haar huis, ben ik onder anderen, een tas met breinaalden tegen gekomen. Ik weet niet hoe het met jullie gaat, maar een tas met breinaalden heeft een enorme aantrekkingen kracht op mij! Daar moet in gekeken worden en de breinaalden moeten uitgezocht worden.Dat was een leuk klusje en een tocht langs "memory lane".Het was een bruine breinaalden tas en een zwarte doek, waar heel veel hele oude breinaalden in zaten. En die laatsten blijken breinaalden van mijn oma te zijn geweest.
Het was een ratje toe!
Eerst heb ik alle breinaalden uitgezocht en paars gewijs neergelegd.
Tegelijkertijd alle haaknaalden er uit gehaald. Die waren voor mijn nichtje.
Sommige breinaalden waren eenzaam en alleen.
En er zat ook een 3 Suisses naalden meter in!
De wolwinkel uit mijn jeugd, die al jaren verdwenen is!
Maar de meeste paren waren compleet.
Het meest opvallende was de afmeting van de breinaalden.
Nederlandse breinaalden zijn een stuk langer dan Franse breinaalden.
Deze breinaalden zijn van mijn moeder. Ik herken ze op de 1e plaats aan de lengte, maar ook aan de afgeronde knopjes. Grappig hoe sommige dingen in je geheugen gegrift zijn. Ik herinner mijn moeder breiend met deze breinaalden. Geen idee echter wat ze breide! Mijn moeder breide met de breinaalden in haar handen en niet onder haar arm. Het garen had ze om de rechter pink gedraaid en haar rechter wijsvinger geleidde de draad om de andere naald om de steken te vormen. Dat ging razend snel. Als kind had ik het idee dat ze de steken alleen afhaalde en er verder niets mee deed,
zo snel ging het.
Dit waren mijn oma's breinaalden. Mijn moeder moet ze, na het overlijden van mijn oma, uit Parijs hebben mee genomen en al die jaren hebben bewaard! Ik ben gewoon erfelijk belast, merk ik! Kijk eens hoe kort ze zijn! Ik heb mijn oma nooit zien breien. Zij woonde in Parijs. Ik heb wel truien en vesten gedragen, die door haar zijn gebreid. Waarschijnlijk met een van deze breinaalden. Leuk idee!
Deze naalden zijn nog korter!
En van een ander materiaal gemaakt.
Ik begrijp niet zo goed waarom er van sommige maten zoveel paren zijn.
Dit zijn de breinaalden zonder knop.
Van sommige maten zijn er 4, van de meeste zijn er 5 of nog veel meer
en weer super kort!
en weer super kort!
Dit zat er ook bij.
Mijn oma's breinaalden meter!
In 2002 heb ik blijkbaar al eens breinaalden opgeruimd.
Dit briefje vond ik in mijn eigen breinaalden tas.
Deze schattige blauwe breinaalden zijn mijn eerste breinaalden.
Bij mijn eerste bezoek aan mijn oma, in 1959, toen wij net in Nederland woonden, heeft zij mij leren breien en ik mocht deze breinaalden meenemen. Ik dacht vroeger dat dit kinder breinaalden waren!
Ik ben blij dat ik ze altijd heb bewaard!
Op de lagere school heb ik leren breien zoals alle andere meisjes het ook leerden. Met 2 naalden onder je armen. Ik kon er niets van. Toen ik de juf, juffrouw Olivier, vertelde dat ik thuis 2 hele kleine breinaaldjes had, geloofde ze er niets van en lachtte maar een beetje! Wist zij veel!
Tegenwoordig brei ik graag met lekkere lange naalden, een onder mijn rechter arm en de andere los. Mooie lichte naalden van modern materiaal en met een leuk kleurtje. Alleen de rondbreinaald hou' ik nog in mijn beide handen in mijn schoot.
In 2011 heeft mijn moeder een sort van breimarathon gehouden.
De winter was ellendig en ze kon de straat niet op.
Toen heeft ze voor alle kinderen en kleinkinderen voor kerst dassen gebreid!
De afgelopen anderhalf jaar kon mijn moeder niet meer breien. De vingers wilden niet meer!
Een vestje voor haar jongste achterkleinkind, mijn kleindochter, heb ik voor haar afgemaakt.
Ik was vorige week bij mijn moeder op bezoek. Tot mijn grote verbazing en vreugde zat mijn moeder te breien! Ze had in een of andere kast in het aktviteiten lokaal een onafgemaakt breiwerk gevonden en dit ter hand genomen. Een groene das! Lekker dik, naald 7! En of ik thuis nog leuke wol had liggen, want ze wilde voor alle medewerkers van het huis een das breien! Dit wordt vast en zeker een 2e brei marathon!
Groet, Marina
Een feest om zoiets uit te zoeken !
BeantwoordenVerwijderenWat een bijzonder verhaal, Marina. En wat leuk, je had een Franse oma! Mooi, het verhaal van de breinaalden. Zoals je moeder breid, niet onder de armen, maar losjes in de handen, doen ze ook in Brazilië.
BeantwoordenVerwijderenFijne week
De kleine breinaalden, 4 0f 5 stuks, zijn om sokken te breien. Kusjes, Lucia
BeantwoordenVerwijderenWat een heerlijk bericht! Genoten van je verhaal.... een dikke proficiat voor je kranige moeder! Wens haar veel succes met haar tweede breimarathon!
BeantwoordenVerwijderenLeuk verhaal, Marina! En herkenbaar ook. Ik heb hier ook een la vol breinaalden, die van mezelf en die van mijn moeder. En waarom vaak veel van dezelfde dikte? Nou, wat ik doe is: als ik een trui of vest brei, brei ik alle panden en mouwen tegelijk op, dus dan heb ik vier of vijf panden en dan heb je dus al drie sets naalden nodig. Maar nu liggen er van elke dikte inmiddels al wel zes of zeven paren van twee generaties. Aan dochterlief kan ik ze niet slijten, want die gebruikt alleen de modern (bamboe?)naalden. En wij kwamen er onlangs achter dat we allebei breien heel leuk vinden, maar het in elkaar zetten van de truien of vesten wat minder, dat vinden we "corvee" ;)
BeantwoordenVerwijderenToch vind ik quilten véél leuker dan breien!
Prettige zondag gewenst! Groeten van Digna
Trouwens, mijn Franse schoonzus breide heel anders dan wij het hier leerden: zij breide heen en weer zonder de pen over te pakken, dat vond ik altijd zo bijzonder; maar ik heb nooit geleerd het zo te doen; kennelijk is het er vroeger tijdens de handwerkles goed ingeheid...
BeantwoordenVerwijderenNogmaals groeten van Digna
Wat leuk zeg zo'n eigen verzameling breinaalden met een eigen verhaal...
BeantwoordenVerwijderenE