De proeflap is vol.

Zondagmorgen, de gordijnen zijn nog dicht.

Het relief is zo goed te zien.

Ik probeer er zo dicht mogelijk bij te komen.

Het is zo leuk om alle hobbels en bobbels te zien, 

waar voorheen alles plat was.

Quilten geeft structuur aan het oppervlak.

Schaduwwerking.

Leuk!

Vandaag heb ik geoefend met linialen.

Ik heb een hele serie met halve cirkels en 

dit leek mij wel een handzaam maatje om mee te beginnen.

Het viel niet mee. 

Met de linkerhand druk je de liniaal naar beneden en 

tegen de naaimachine voet aan. 

Met de rechterhand bedien je de machine. 

Hij gaat dan stapvoets.

Soms trekken, soms duwen, 

soms moet je helemaal om de linkerhand heen.

Ik probeerde er clamshells mee te naaien.

Dat lukte....... hmmm, 

wel, hmm..... 

Maar voor de eerste keer, was ik best tevreden.

Toen heb ik er echo lijntjes om heen getrokken, 

gewoon omdat ik niets anders wist te bedenken.

Toen maar wat boogjes er om heen. 

Je moet toch wat, he, om de ruimte te vullen!

En toen er aan de onderkant ook boogjes langs genaaid waren, 

was het net een kanten randje.

Ik val van de ene verbazing in de andere.

Met een grotere halve cirkel een hele cirkel genaaid 

en daar een soort zonnebloem van gemaakt.

Als ik een liniaal wil gebruiken, 

plaats ik een quilttafel aan de machine. 

Zo heb ik steun voor de liniaal.

Ik ben bijna aan het einde van de lap.

Het is allemaal nog niet perfect, 

maar het ziet er al best leuk uit.

De cirkeltjes in het hart van de zonnebloem, 

naai je voor een deel zonder dat je ze ziet.

Ze gaan schuil achter de naaivoet.

Het opvullen dan de kleine plekjes 

moet ik echt nog helemaal onder de knie krijgen.

De lap is vol en ik heb hem van het frame gehaald.

Het is leuk om het verschil te zien 

tussen de verschillende patronen.

En het effect van planmatig te werk gaan.

De achterkant is ook leuk.

Het effect van verschillende kleuren garen 

zo vlak bij elkaar is goed te zien.

Wat leer je veel van een zo'n lap maken.

En wat is het leuk om te doen........!!!

en ik 

Deze veer ging helemaal per ongeluk de hoek om.

Ik had eerst de middenlijn genaaid en 

besloot toen pas er een veer van te maken.

Hier ben ik dus ook niet meer bang voor!

Dit was wel de grootste verrassing van de dag.

Ik heb er van geleerd, dat je niet alles van te voren hoeft te bedenken.

Ter plekke je ingeving volgen en je laten leiden 

door wat er voor je ogen gebeurt, 

kan ook heel leuk uitpakken.

Morgen verder.

Groet, Marina.