We verlaten Santa Fe en komen onderweg nog allerlei leuks tegen.
Een Adobe huis. Adobe is de bouwstijl van de pueblo indianen. Zij bouwden huizen van klei en stro en streken de klei aan de buitenkant glad. De huizen hadden geen deuren en ramen, maar openingen in het dak, die je kon bereiken met ladders. Het dagelijks leven speelde zich veelal op de platte daken van de huizen af. Later, werden er ramen en deuren in de woningen aangebracht. Moderne woningen hebben natuurlijk wel deuren en ramen.
We zijn duidelijk in Indianen land.
De viaducten zijn prachtig versierd.
In de Indianen reservaten, meestal Indian nation genoemd , maar hier om de een of andere reden niet, vind je vaak casino's. Daarmee wordt erg veel geld verdiend, dat dan weer ten goede komt van de gemeenschap.
We stoppen onderweg bij Bandeliers National Monument.
De gebouwen van het Monument zijn in de oude stijl gebouwd en mooi versierd.
Je ziet veel Spaanse invloeden, naast de Indiaanse.
In dit park kun je restanten van een oude Indianen cultuur zien. De ruïnes van een pueblo en grotwoningen van een nog eerdere periode. We zijn hier jaren geleden al eens geweest en het is leuk om het weer te zien.
In het bezoekerscentrum horen we dat er in 2011 een grote brand in het park heeft gewoed. Doordat er zoveel bomen en andere begroeiing is verbrand, krijgt water vrij spel en er zijn al een paar keer grote overstromingen geweest. We worden goed gewaarschuwd, maar vandaag is het prachtig weer en kurkdroog. We wagen ons zonder angst op het pad naar de ruïnes.
Onderweg komen we dit leuke beestje tegen, dat zich niets van ons aantrekt en rustig door blijft eten.
Het eerste dat we tegen komen is deze kiva. Een ondergrondse ruimte waar vroeger banken langs de wanden hebben gestaan. Dit was een religieuze ruimte en in elke pueblo waren er een paar. Het dak was gemaakt van hout, bedekt met aarde.
Een pueblo bestond uit een reeks kamers, die met elkaar verbonden waren. Hoeveel kamers een familie had, is nu niet meer te zeggen. De kamers lagen in rijen achter elkaar en er waren meerdere verdiepingen. Het dak was plat en bood werkruimte en kook gelegenheid en veiligheid voor vijandige buren. De daken konden met ladders worden bereikt. Als de vijand naderde, werden de ladders opgehaald. Het geheel was om een plein gebouwd. Op het plein waren kiva's en een groot deel van het dagelijks sociale leven zal er zich hebben afgespeeld.
We lopen langs de ruïne en gaan de trappen op, die naar de rotswand leidt. Daar zijn de rotswoningen. De rotswoningen werden in een eerdere periode bewoond dan de pueblo.
In de rotswoningen is nu niets meer te zien. Maar je mag wel de ladder op en in een grot kijken om een beetje een idee te krijgen hoe het vroeger is geweest. In sommige grotten zijn op de muren en plafonds aanslag te zien, die er op wijzen, dat er een vuur heeft gebrand.
Hoog boven onze hoofden groeit deze kaktus tegen de kale wand.
Een schitterende vlinder doet zich tegoed aan de nectar.
We lopen langs een aantal rotswoningen
En gaan dan weer naar beneden. De trappen zijn deels in de rotsen uitgehouwen en deels aangelegd. Dit alles om ons toeristen op een veilige manier deze mooie historische restanten te laten zien.
Onderweg naar beneden hebben we een mooi uitzicht op de ruïne van de pueblo. We kunnen nu goed de ronde vorm zien en ons voorstellen hoe groot het was en hoeveel mensen er hebben gewoond.
Ik geniet enorm van alle planten en hoe ze zich aangepast hebben aan het droge klimaat.
Op de terugweg horen we een specht, die druk bezig is een gat in een boom te tikken. Ik loop nog even door de boekhandel en zie er deze oude en nieuwe aardewerk voorwerpen. De schalen zijn oud, de mokken zijn modern.
De tocht gaat verder en we rijden door een schitterend landschap, dat af en toe nog eens verrassingen voor ons in petto heeft.
Na alle grijze wolken, is het vandaag een heerlijke dag.
We komen aan het einde van de middag in Durango. In het oude stadscentrum eten we in een restaurant, met deze prachtige lamp aan het plafond. En het eten was er ook lekker!
Groet, Marina
Posted with Blogsy
