Dit is de quiltwinkel in Dickinson, North Dakota. Er is geen andere quiltwinkel mijlen in de omtrek. En het ziet er niet uit. Het is meer een opslaghal, dan een winkel. Overal ligt rommel, lapjes liggen slecht opgevouwen in kartonnen dozen en de uitstalling van quilts heeft kraak nog smaak. Ik ben optimistisch van aard en ik probeer altijd het goede te zoeken, maar hier was geen beginnen aan.
Ook hier een grote longarmquiltmachine. Je kunt er les op krijgen en als je je "driverslicence" hebt gehaald, mag je de machine per uur huren. Het frame was gigantisch.
Ik heb 2 leuke westernlapjes gevonden. Jammer genoeg heeft de mevrouw van de winkel mijn fatquarter niet fat gesneden, maar in de lengte. Heel vreemd!
Dit lapje vond ik zo lief. Ik kon het niet laten liggen.
En ik vond 2 handige vierkante linialen, kleine maatjes. Maar geen kleine rechthoekige gevonden, Marga!
Maar deze dag had meer voor ons in petto. Bizons, een hele kudde in het Theodore Roosevelt National Park. De reden om dit hele eind te rijden door South Dakota en North Dakota.
Het zijn reusachtig grote dieren, die rustig herkauwend in het gras liggen.
Of vlak voor onze auto de weg oversteken.
Herten en
prairiedogs. Heel alert op hun achterpoten staand, fluitend naar de andere dogs als er gevaar, wij dus, aankomt.
Klaar om in hun hol te verdwijnen. Hartstikke leuke beestjes en razendsnel.
Marina.