De eerste 10 rijen.

De eerste 10 rijen zitten aan elkaar en het begint ergens op te lijken. Ik ben er niet snel mee. Er is vrij veel meet werk, streepjes zetten op een kwart inch van de stofrand,  om de naden goed op elkaar te krijgen. En om alles goed te kunnen naaien, zet ik ook vrij veel spelden in. Dat is het nadeel als je een pietje precies bent, maar dan wordt het ook goed. Ik ben bang dat het anders niet mooi wordt en uithalen is normaal gesproken al niet leuk, maar met al deze schuin-op-snee naden helemaal een ramp.

 Doordat een groot deel van de vloer nog vol ligt, kan ik mijn tafel niet op een gunstige manier neerzetten, waardoor ik maar beperkt ruimte heb.
Ik kan nergens een lange rij diamanten in de juiste naaivolgorde uitleggen.
Daarom werk ik rij voor rij van boven naar beneden.
Dit heeft het voordeel dat ik kan chain stitchen en ik loop niet het risico dat ik mij in de kleurvolgorde vergis.