Ik ga graag op reis, maar deze keer is mijn quilt op reis.
Voor het eerst gaat een quilt, die ik gemaakt heb, naar het buitenland. Naar Nantes in Frankrijk. Naar het festival Pour l'Amour du Fil. Nederland is dit jaar gastland en het Quiltersgilde organiseert er een tentoonstelling van moderne quilts. En mijn quilt hangt er ook. Het is de 2e keer dat een van mijn grote quilts op een tentoonstelling hangt. En dat voelt erg leuk.
Deze quilt is trouwens voor een groot deel in Frankrijk ontstaan. Ik heb er aan gewerkt tijdens een vakantie naar Frankrijk. In hotelkamers onderweg naar onze bestemming zijn de onderdelen met behulp van mallen getekend en later uitgeknipt. We waren met de auto op vakantie en voor het eerst was ook de naaimachine mee.
Met deze quilt heb ik geleerd ronde naden probleemloos te naaien. Door de ronde naden te plakken in plaats van te spelden, is het naaien ervan een fluitje van een cent.
Tijdens het 2e deel van de vakantie was het zo warm, dat het buiten heel erg onaangenaam was. We zaten heerlijk binnen bij de airco en het naaien van de blokken schoot lekker op. Af en toe even naar buiten voor een duik in het zwembad en daarna weer door.
Thuis de blokken verder genaaid en de top afgemaakt.
Het patroon is van Jen Carlton Bailly en bij haar heb ik ook de plaktechniek afgekeken. De stoffen komen van Stitchin' Post in Sisters, Oregon. Het patroon heet Turbine en ik heb de quilt Windenergie genoemd.
Het quiltpatroon van bloemen en bladeren is een pantograaf, die ik op mijn longarm machine heb genaaid.
En ik reis mijn quilt achterna. Met de bus! Want ik wil natuurlijk wel zien hoe dat er uit ziet. En natuurlijk ga ik ook naar de andere quilts kijken!!
Groet, Marina.
