Prachtige Franse quilts in de Elzas.

Ach, kon de zon maar altijd schijnen!

En elke keer een ander uiterlijk aannemen.

Ik zou vast een aanbidder zijn!

Op deze prachtige quilt verschijnt de zon in vele kleuren.

Hoe langer je ernaar kijkt, des te meer zie je. 

Er is een middenstuk met roze achtergrond. 

Een rand met groen/bronze achtergrond en 

een 2e rand met halve roze/rode zonnen. 

En elke zon is gemaakt van een andere stof.

Heerlijke regelmaat. 

Prachtig gemaakt.

Deze quilt heeft zoveel verscheidenheid.

Ook hier kun je weer uren naar kijken 

en niet uitgekeken raken.

Clamshells tussen 2 spike randjes. 

Kijk eens naar de rechter spike rand.

Daisies. 

(Erg in de mode op dit moment!)

De stofkeuze voor de clamshells is heel afwisselend.

Geborduurde blaadjes langs een applicatie steel.

En dan nog molentjes en broken dishes.

Ik heb vast en zeker heel veel ook niet gezien.

Sterren met een sashing van sterren.

En gequilte sterren.

De log cabin.

De flying geese met prachtige randenstof.

En Salinda Rupp's Nearly Insane.

Alles schitterend gemaakt door Franse quiltsters.

Chapeau!

Groet, Marina.

Dit was voorlopig even het laatste blogje over 

de tentoonstellingen in St. Marie-aux-Mines.

De modernen in de Elzas.

In totaal waren er 20 tentoonstellingen in 4 dorpen.

De quilts, die ik hier laat zien, 

vond ik het mooist of het leukst.

Ik hou van regelmaat en terugkerende patronen.

En van dat ene blokje dat dan net even een beetje scheef zit.

Dit detail laat zien, dat elk vierkantje anders is.

Roots in de Elzas.

Het Elzasser klederdracht kostuum heeft als belangrijkste kenmerk de grote zwarte strik, 

die de vrouwen op hun hoofd dragen. 

Hier is de dracht afgebeeld op de rand van een tafelkleed 

van het textielhuis Beauville, 

dat we op een van de reisdagen bezocht hebben.

Oorlogsmonument in Ribeauville

Ik ken de klederdracht uit mijn jeugd. Toen ik klein was, zijn we een paar keer in de Elzas op vakantie geweest. Mijn oma kwam dan uit Parijs en zat in pension in Gerardmer. Mijn ouders logeerden in een pension in Longemer en mijn broer en ik zaten in een jeugdherberg er vlak bij. Waarom deze ingewikkelde constructie? Geen idee. Maar ik herinner mij de frambozenstruiken langs de kant van de weg, ooievaars en de mooie klederdracht. Ik ken ook een foto van mijn moeder in zo'n Elzasser kostuum. Het bijzondere is dat de foto in Brazilie is genomen.  Mijn moeder was begin 20 toen zij het kostuum droeg, tijdens bijeenkomsten van het Rode Kruis om geld in te zamelen voor het verzet in Frankijk. Ine, de reisleidster, vertelde tijdens de bustochten over de geschiedenis van dit gebied. Een geschiedenis les, die mij goed bekend is. Het is lange tijd een omstreden gebied geweest tussen Duitsland en Frankrijk. Het was afwisselend Frans en Duits. Dat is nu nog steeds te merken aan de vele Duitse namen. In de oorlog van 1870 dreigde de Elzas weer door Duitsland bezet te worden. De patriotten uit de Elzas wilden dit niet. Als blijk van vaderlandsliefde, bevestigden de vrouwen een blauw-wit-rode rozet op de zwarte strik van hun klederdracht. Je ziet het vaak op afbeeldingen. 

Omstreeks 1870 woonde mijn familie van moederskant in de Elzas. De 3 zonen wilden geen Duitsers worden en wilden niet dat hun eventuele kinderen Duitsers zouden worden. Daarom trokken zij weg uit het gebied. Een zoon ging naar Indo-China, het huidige Vietnam. Toen een Franse kolonie. De 2 andere zonen gingen naar Brazilie. En zo ontstond mijn Frans-Braziliaanse familie. 

Rijdend in een bus door het Elzasser landschap, onderweg naar het prachtige quiltfestival in St. Marie-aux-Mines, dringt de geschiedenis zich aan mij op. Geschiedenis is heel persoonlijk. 

Dat maakt het zo leuk.

Er is vanuit de bus veel te zien.

De daken van sommige gebouwen zijn prachtig versierd.

Het is het dak van deze moderne kerk in Ribeauville.

We mogen het bezichtigen.

De glas in lood ramen zijn schitterend.

Ze beslaan de hele wand van de kerk.

Maar het toppunt van deze reis waren natuurlijk de quilts.

Vooral deze

adembenemende schoonheid.

En er waren ook quilts in Deventer!

Dit was de eerste quilt, 

die ik op de Algemene Tentoonstelling van het Quiltersgilde in Deventer zag.

Ik ben er deze week ontelbare keren langs gelopen 

en telkens weer werden mijn ogen er naar getrokken.

Ik hou' van de regelmaat van de patronen.

Het ritmische en de rust ervan.

Ik vind de stofkeuze erg mooi.

Kleurrijke cirkels. 

Twee elementen, die bij mij altijd hoog scoren. 

De beweging omhoog, spreekt mij ook erg aan.

Fantastische dagen in de bibliotheek van het Quiltersgilde in..... Deventer!

Al snel nadat woensdagmorgen 

de Algemene Tentoonstelling van het Quiltersgilde in Deventer open ging, 

stroomden de bezoekers binnen in "onze" bibliotheek.

Het begon eigenlijk meteen met deze mevrouw. 

Net lid geworden van het Quiltersgilde, 

kwam ze meteen een paar mooie boeken uitzoeken.

We hebben er een fantastische ruimte. 

Door de hoge ramen stroomt het zonlicht 

bijna de hele dag naar binnen.

Mijn Irish Circles.

Ik denk dat de blauwe rand van mijn Irish Circles 

klaar is om te appliqueren.

Ik wilde eerst alle figuurtjes af hebben, 

om de afstand tussen de applicaties goed te verdelen.

Ik had nog 1 plekje open.

Daar zou ik een maan maken.

Maar ik vind de zon veel leuker dan de maan.

Een zon maken om te appliqueren is heel erg lastig.

Maar in de voorraad vond ik een lapje, 

waar een kant en klare zon op staat.

Ik vind de bloempjes, gemaakt met pentagon malletjes erg leuk.

Evenals de bloempjes met de druppelvormige blaadjes. 

Daarvoor gebruik ik ook een malletje.

Alles zit nu nog met spelden vast.

Volgende stap is om alles op zijn plaats te lijmen.

Groet, Marina.

Op een mooie glorieuze zonnige dag in augustus.......!

Is zij niet beeldschoon?

Is hij niet prachtig?

Dit is het bruidsboeket.