Log Cabin quilten

Vandaag heb ik de muzikale Log Cabin op de vulling gelijmd en dit ging van een leien dakje. Ik ben echt heel blij met deze manier van sandwichen. Ik heb dit keer geen veiligheidsspelden gebruikt.
De achterkant van de quilt was te klein uitgevallen nadat ik er een stuk afgesneden had voor de rand. Dit heb ik verholpen door er in het midden twee maal een strook in te zetten.  Het is een strook blauwe stof met koperen muziekinstrumenten en wonder boven wonder maakt het de achterkant heel mooi.
Vanavond ben ik begonnen de quilt te quilten. Het is een kleine quilt en gemakkelijk te hanteren en ik quilt alleen op rechte naden en in de ditch. Ik gebruik voor het eerst een gouden draad en ik vind het heel mooi worden. In het spoeltje zit rood garen aangezien de achterkant voornamelijk rood is. Morgen ga ik verder met het quilten van de blokjes in het midden van elk log cabin blok en een slingerpatroon in de randen.
Voor de bies moet ik een extra stukje rode stof kopen. Een andere kleur bies vind ik niet mooi bij deze quilt.

Quilts en een boek.

De roze/paarse logcabin quilt is voorlopig even klaar. De bies, die ik gemaakt heb door de achterkant naar voren om te slaan, is vastgespeld. Die ga ik met de hand omzomen. Op de hoeken was het even lastig. De rand wordt met vulling en al omgeslagen en vormt zo een mooi opgevuld randje. Maar op de hoeken ontstond een enorme verdikking. Dit heb ik opgelost door precies op de hoek de vulling weg te knippen. De hoeken zijn nu mooi plat.

Ik ga er later nog  wel een paar poezen op quilten en een paar konijnen. Ik heb een leuke afbeelding uit een tijdschrift overgetrokken en er een mal van gemaakt. Maar voorlopig moet ik mijn polsen nog wat rust geven. Vooral mijn rechter pols voelt nog erg "strak" en zolang dit gevoel niet weg is, ga ik nog maar even niet quilten.
De muzikale log cabin heeft nu een smal zwart randje en krijgt een 5 cm brede rode rand.

Ik heb een paar boeken gekocht op ebay. Het ene boek heet The Utah Sampler quilt en is van 1990. In dat jaar heeft een quiltwinkel in Salt Lake City in samenwerking met het Utah Quilters gilde een wedstrijd uitgeschreven voor deze quilt. Deelnemers moesten een quiltblok ontwerpen, dat kenmerkend was voor de staat Utah. Er zijn 40 blokken ingeleverd en 30 ervan zijn in deze quilt verwerkt. De blokken hebben namen als First Utahns, Cabin in the Valley, Wagon wheel en  Temple Square. Een blok heet Blue Spruce en dit is een heel bijzonder boomblok, dat ik nooit eerder heb gezien. Het heeft de 1e prijs in de wedstrijd gewonnen. Op een van de andere blokken is een race wagen afgebeeld. Dit blok heet Salt Flats Racer. Het verwijst naar de race wedstrijden die op de zoutvlaktes van Utah worden gehouden om te proberen snelheidsrecords te verbeteren. Dit blok heeft de 3e prijs gewonnen. Het blok valt volledig uit de toon in vergelijking met de andere, toch wel redelijk klassieke blokken, maar dit maakt de quilt des te leuker. Op de voorkant van het boek staat een kleurenfoto van de quilt en het boek zelf bevat zwart wit afbeeldingen van de afzonderlijk blokken en de werkbeschrijvingen.

Ik heb geprobeerd op internet iets over de quilt te vinden, maar dit is niet gelukt. Ik zou zo graag willen weten wat er met deze quilt gebeurd is en waar hij nu is. Ik denk dat ik maar een mailtje ga sturen aan het Utah Quilters Quild.

Quiltbee.

Gisteravond was er weer quiltbee bij Ans in Beverwijk. We waren niet compleet, want Tini was ziek. We hebben haar een beterschapskaartje gestuurd. Ans had voor ons allen schoolbordstof gekocht en was de hele avond druk met rekenen, tekenen en uitleggen hoe de blokjes en sashings genaaid moeten worden om alles passend te krijgen. Tussendoor was er show and tell, quiltjes kijken in het Nederlands.  Ans liet de ronde bargello zien. In het midden heeft zij een prachtige cirkel van supersmalle puntjes gemaakt. Echt mooi gedaan. En zij heeft een hele mooie blauwe  quilt gemaakt, voor een doel dat niet meer bestaat. Dus de quilt is "doelloos" om het maar zo te zeggen. Er zijn allemaal verschillende blauwe lapjes gebruikt en het resultaat is stralend. Ans maakt ook balletjes. Van 5 hoekjes, 6 hoekjes en driehoekjes. Ze heeft een boek met allemaal verschillende patronen. De balletjes zijn zacht en heel erg leuk. Tamara heeft het boxkleed voor "ukkie 3" af en dat is maar goed ook, want het ukje wordt over 7 weken verwacht. Ook de sprei met het muisje middenop is klaar, evenals de sampler, die zij als voorbeeld voor haar cursisten heeft gemaakt. Helemaal met de hand inclusief verschillende quiltmotiefjes.
Ik heb mijn 2 logcabins geshowd en advies gekregen voor een rode en een zwarte rand voor de muziekale logcabin. En Trudi werkte stug door aan haar sashings en schoot lekker op. We hadden elkaar een tijd niet gezien en er waren veel verhalen te vertellen. Het was heel erg gezellig. Begin oktober zien we elkaar weer. Dan is Tamara er niet bij, vanwege "ukkie 3" die dan in aantocht zal zijn.

Groet,

Een quilt met een verhaaltje.

Dit is mijn allereerste quilt.

En dit is quilt nummer 8 (Ik nummer mijn quilts al naar gelang ze helemaal klaar zijn).

Deze quilt is voor mijn vriendin, die naast mij woont. Mijn vriendin is altijd bereid te helpen als ik haar nodig heb. Extra handen om een quilt goed uit te spreiden, een lekker groot stuk vloer ter beschikking stellen, meedenken als een quiltontwerp niet wil lukken of puzzelen om alle gekleurde blokken van een quilt in een mooie layout leggen. Zij heeft mijn blauwe driehoekjes quilt altijd erg mooi gevonden. En daarom heb ik deze quilt voor haar gemaakt. De top was in december al klaar, maar voor quilten moet ik veel tijd hebben. En nu ik vakantie heb, is hij af gekomen. Vandaag heb ik er de laatste hand aan gelegd en de bies en het label er aan genaaid.

Hier zijn de 2 quilts gezusterlijk bij elkaar te zien.

Maar inmiddels is de quilt bij de nieuwe eigenaar een deurtje verder.

De quilt is gemaakt met sitsen van Den Haan en Wagenmakers. Het was het laatste pakketje met voorgesneden sitsen. En toen ik vorige week de stof voor de achterkant ging kopen, hoorde ik dat de blauwe indigo stof met de mooie lieve bloemetjes, misschien niet meer besteld wordt en dat zou ik heel erg jammer vinden. 

Ik heb veel geleerd en veel plezier gehad toen ik mijn eerste quilt maakte. Sindsdien heb ik er veel bijgeleerd. En onnoemelijk veel plezier beleefd aan het maken van de quilts. En ik blijf maar steeds bijleren en nieuwe quiltavonturen beleven. En plezier hebben.

Zo van alles en nog wat.

Ik heb de afgelopen dagen 2 quilts gedubbeld en gequild. Ik heb voor het eerst lijm uit een spuitbus gebruikt en dat is mij ontzettend goed bevallen.

Een kleine quilt was een fluitje van een cent. Met de grote quilt had ik wat meer moeite. Maar de moeite zat vooral in de afmeting van de tussenvulling en hoe die op de juiste maat te snijden, evenals de achterkant. Mijn tafel is te smal voor grote lappen en dan is het een geworstel van jewelste door het gebrek aan overzicht.

Toen ik eenmaal de achterkant en de tussenvulling op maat gesneden had, kon ik gaan lijmen en dat ging erg goed. Om de quilttop goed op de vulling te plaatsen, heb ik de extra handen van mijn vriendin gevraagd. Weer terug thuis op mijn tafel, heb ik een behoorlijke tijd besteed aan het gladstrijken van de top. Het lijmen van de top heb ik in delen gedaan. Telkens een kwart van de quilt teruggeslagen, de lijm op de tussenvulling gesprayd en dan weer gladstrijken. Daarbij heb ik wel telkens iets zwaars op de quilt gelegd om een beetje tegen gewicht te hebben en om te voorkomen dat ik de boel van tafel veeg.

Ik vind dit zoveel gemakkelijker dan rijgen. En het blijft heel erg goed zitten bij het quilten. En dat geeft bij het quilten op de naaimachine heel veel gemak, omdat ik mij geen zorgen hoef te maken dat de boel gaat schuiven of dat ik aan de onderkant plooien krijg. Al heb ik wel voor alle zekerheid veiligheidspelden gebruikt. Maar ik denk dat ik dit een volgende keer niet meer doe.

Ik heb beide quilts in de ditch gequilt en daarvoor gebruik ik een speciaal naaimachinevoetje met een soort zwaardje dat precies in de naad valt. Dit werkt erg prettig.

Het voetje ligt op een lapje waarmee ik het free motion quilten heb geoefend. Op zo'n klein lapje gaat het aardig. Op een grote quilt is het nog wel erg lastig. Op de grote quilt heb ik de afbeelding van een poesje gequilt en daar ben ik nog niet erg tevreden over.

Deze quilt is voor mijn schoondochter en zij houdt erg van poezen. Ik quilt op een paar willekeurige donkere plaatsen op de quilt een poes met free motion quilten  (wel met een voorgetend plaatje) en in de blokken komen grote bloemen met een eenvoudige vorm. Het tekenen van deze bloemen vraagt nog wel even wat aandacht. Het blok is licht en donker en de witte pen is op de lichte blokken bijna niet te zien. De blauwe pen is op de donkere blokken niet te zien. Ik heb nu voor proef een bloem getekend met een zilverkleurig potlood. Ik vraag mij wel af hoe ik dat er dan weer af krijg.
Affijn, avonturen genoeg. Ik moet alleen wel erg oppassen dat ik mijn rechter pols niet overbelast. Die is  dit vele naaien en quilten niet gewend en protesteert af en toe behoorlijk. Morgen maar een dagje niets doen. We gaan naar het Openlucht museum in Arnhem. Daar ben ik heeeeeel lang niet geweest.

Moviestars zomerbee.

Gisteren waren we bij Maria op zomerbee. In haar gezellige flat stond alles klaar op ons te wachten. Een gezellig gedekte tafel en we konden zo aanschuiven. Voor iedereen was "gedekt" met een transparant mapje met informatie over stitcherie, een stukje plakvlieseline van de dunste soort en een piepklein naaldje. In de informatie een patroontje om uit te proberen. Maria liet ons allerlei voorbeelden zien. Een aantal is nog "in productie" en een aantal hangt in haar huis. Ze zijn heel leuk. Met behulp van een lichtbox en een draadloze lamp onder een transparant tafeltje konden we de patroontjes over nemen op stof en beginnen. Er was veel enthousiasme. Je krijgt snel een leuk resultaat. Ik heb het piepkleine naaldje weer ingeleverd. Het was mij te klein. Maar de andere deelneemsters vonden het prettig werken. Niet iedereen deed mee met het workshopje. Sommigen werkten aan hun eigen ding. Met veel gepraat en gezelligheid vloog de ochtend om. Volgende keer bij Annie thuis.
Omdat ik dan niet kan, nodigde Annie mij diezelfde middag bij haar thuis uit om haar quilts te bekijken. Het was een hele gezellige middag met een uitgebreide rondleiding door haar huis door haar en haar man en een bezichtiging van haar vele mooie quilts. Ik heb ervan genoten, mede door de vele verhalen die bij elke quilt hoort. Dank je wel, Annie.

Quilts van het Festival in Birmingham.

Een educatief project.

Alle huisjes zijn verschillend. En samen vormen ze deze quilt.

Festival of Quilts in Birmingham.

Ik ben 3 dagen ondergedompeld geweest in quilts en patchwork op het Festival of Quilts in Birmingham.

En het was geweldig leuk. Ik had nog niet eerder zo'n groot(s) quiltspektakel meegemaakt en het was een leuk avontuur. Een avontuur overigens dat eerst in het water dreigde te vallen. Doordat mijn vakantie dit jaar laat valt, kon ik naar het festival. Maar de reis waar ik mij voor had aangemeld, georganiseerd door het Quiltersgilde, ging bij gebrek aan belangstelling niet door. En daar zat ik dan. In mijn eentje een nacht op de boot en 3 uur in een trein zag ik niet zo zitten. Maar gelukkig heeft Birmingham een prima vliegveld en ben je er in een uurtje vliegen. Via de website van het NEC, het complex waar het Quiltfestival plaats vond, heb ik een hotel geboekt, dat er vlakbij ligt en zo kon de reis toch doorgaan. De toegangskaartjes kon ik online bestellen en ook kaartjes voor een aantal avondaktiviteiten. Ik heb niets van Birmingham gezien, maar quilts des te meer.

Er waren heel veel verschillende tentoonstellingen met daaraan verbonden wedstrijden en prijzen. Traditionele quilts, hedendaagse quilts, art quilts en wedstrijden voor groepen, scholen, 2-persoonsquilts en quilts gemaakt door kinderen en jongeren. En verder waren er heel veel groepen die een eigen tentoonstelling hadden. Ierse quilts, quilts uit Denemarken, quilts uit de islamitische wereld, van een individuele Duitse ontwwerpster. En miniatuur quilts, en dan bedoel ik echt mini mini mini, 25 cm en nog kleiner, in het vierkant en ook rond. En allerlei educatieve projecten uit binnen en buitenland met quilts. En, nee het houdt niet op, er waren veel individuele quilters, die een eigen stand hadden en daar hun quilts tentoonstelden. Er was een enorme diversiteit aan quilts en dat maakte de show erg afwisselend en heel erg de moeite waard.

En de Tentmakers van Cairo, die ik al kende van de tentoonstelling in Rijswijk vorig jaar. Er was ook een Nederlandse quiltgroep met een tentoonstelling, TeXui met prachtige art quilts. En natuurlijk waren er winkels en winkels en winkels. Veel meer dan ik ooit bij elkaar gezien heb. En met quiltartikelen, die ik niet kende. Er waren ook winkels met kralen, wol en stofverf, maar die heb ik overgeslagen.
Tijdens deze dagen zijn er ook honderden cursussen, workshops en lezingen. Je moet je daarvoor vooraf aanmelden en jammer genoeg waren de workshops die ik wilde doen al uitverkocht. Daar moet je echt vroeg bij zijn. Dat weet ik dan voor een volgende keer. Er waren wel voldoende toegangskaarten beschikbaar voor de avond aktiviteiten, die georganiseerd werden in het hotel waar ik logeerde. Het waren aktiviteiten met  diner en dat was voor mij natuurlijk erg handig en supergezellig. Zo had ik en gezelschap tijdens het avondeten en een leuke avondvulling.

De eerste avond was er een modeshow, Fashion without Frontiers. Drie landen, Engeland, Ierland en Rusland hadden elk 4 ontwerpers/quilters/modellen afgevaardigd met prachtige kledingstukken in 3 categorien: kleding voor overdag, avondkleding en "wearable art". De kleding had een belangrijke relatie met quilten.
Het was een hele leuke modeshow met een officiele "speaker" en vrolijke muziek. Het publiek moest jureren bij elke categorie en dit gaf extra betrokkenheid. Er hingen grote schermen in de zaal zodat je alles goed kon zien en op het Quiltfestival waren de kledingstukken ook te bewonderen. De 2e avond werden  we aan het einde van het diner getrakteerd op Bollywood dansen door een groep meisjes. Daarna was er een lezing met lichtbeelden over Kaantha, een antieke vorm van textiel bewerken uit India. En op de 3e avond was er kennismaken met stofontwerpers van Coatscraft. Kaffe Fasset was er, Brandon Mably, Nel Whatmore en Lisa Lam.

Zij stelden zich voor en vertelden waar ze mee bezig waren en waardoor zij zich laten inspireren. Het was erg leuk om een kijkje "achter de schermen" te kunnen nemen.
Het waren leuke en gezellige dagen, waarbij ik afwisselend de tentoonstellingen bekeek en de winkels bezocht. Na ongeveer anderhalf uur quilts bekijken, nam ik niets meer in mij op en werd ook mijn fototoestel oververhit. En dan ging ik winkelen. Ik heb de meest wonderlijke quiltlinealen gezien, prachtige stoffen uit Afrika, nog stijf van de overvloedige verf, garens in alle mogelijke kleuren en longarm quilt machines. Ik blijf dat schitterende machines vinden. Ik ben helemaal gevallen voor een longarm machine, die op een tafel wordt gemonteerd en die je zittend bedient (ipv staand) daarbij beweeg je de stof en niet de machine. Zij is wit, ziet er heel leuk uit en heet Sweet sixteen en je kunt er mee met draad toveren. De tafel is niet groter dan een vierkante meter. Zij past dus in elk hoekje van je huis. Ik moet alleen nog maar even de loterij winnen, want al is zij, beslist een zij, de helft van de prijs van een longarm machine op een frame, het blijft een aanzienlijk bedrag. En natuurlijk waren er prachtige stoffen en patronen.
Ik vond de Engelse dames erg aardig en gezellig. Het was gemakkelijk om in kontakt te komen en ik had telkens wel een praatje. 's Avonds bij het avondeten heb ik ook prettig met mijn tafelgenoten gepraat. Ik was echt  3 dagen in quilters' dromenland. Volgend jaar hoop ik weer te gaan.

Pam Holland, een beroemde Australische quiltontwerpster heeft op haar weblog, http://pamhollanddesigns.typepad.com/pam_h/   een gefilmde dagelijkse impressie van het Quiltfestival gemaakt. Het is erg de moeite waard van het bekijken.

Supersnel.

Het naaimachinevoetje dat ik gisteren in de webshop van  Huissteden in Barneveld heb gekocht, is er vandaag al!!
Wat een supersnelle levering. Ik ga het meteen uitproberen.

Quilten uit de vrije hand.

Ik heb een aantal tops, die gequilt moet worden en daar ben ik niet sterk in. Ik vind het moeilijk een patroon uit te zoeken, maar ik vind het vooral moeilijk om te doen. Zo'n opgepropte quilt in de arm van mijn machine en het lastige manouvreren er mee. En dan de omvang van de quilt. Ik ben bang met lelijk quiltwerk mijn hele quilt te verprutsen. Ik ben er niet gerust op. En vrije hand quilten lijkt mij al helemaal moeilijk. Ik heb geen idee hoe ik dat moet doen. Op het blog van The Free Motion Quilting project staan honderden videofilmpjes waarop je kunt zien hoe het moet. Het ziet er fantastisch uit. Het zijn mooie patronen, en wat mij het meest opvalt is de zekerheid en het gemak waarmee de naald over het lapje gaat. Dit ziet er uit als honderden uren oefening. Maar voor het eerst vind ik hier aanknopingspunten om het zelf te gaan doen. De kleine vierkantjes zijn overzichtelijk, de instrukties zijn duidelijk en ik vind een aantal voorbeelden voor beginners. En zo ging ik eergisteren aan de slag.
En het werd ook wel een slagveld. Ik had geen idee hoe mijn machine hiervoor in te richten. De handleiding geeft heel weinig informatie en achter de elektronische knopjes zit van alles, maar je moet wel eerst weten waar dat over gaat.
Ik ben begonnen met te doen wat er in de handleiding staat, dus de goede voet eraan, de transporteur laten verzinken en beginnen maar. En het werd een puinhoop. De draadspanning, die volgens de handleiding automatisch wordt ingesteld, was niet goed waardoor ik aan de onderkant van het lapje mega grote lussen kreeg en de machine liep vast. Op mijn tafel lag een schroevendraaier om de voetplaat op te tillen, een schaar om al die draden weg te knippen, het borsteltje om de boel steeds schoon te borstellen, de handleiding van de naaimachine en het accessoireboekje en hopen draad. En een glas water!! Het was een puinhoop en niets lukte. Dan maar met de naaimachine naar de winkel in Haarlem om daar uitleg vragen. Maar de winkel is dicht wegens de vakantie. Wat een pech. Maar gelukkig is daar dan weer het internet. Eerst de website van Pfaff afgestruind naar informatie. Daar vond ik een paar filmpjes en via You Tube heb ik nog meer filmpjes gevonden. En op de website van Leah Day van The Free Motion Quilting Project vond ik informatie hoe je naaimachine in te stellen om te kunnen beginnen. En die informatie was net wat ik nodig had. Bijvoorbeeld: zet je steekgrootte op nul en laat de transporteur niet zakken!! Dat geeft vaak problemen met de draadspanning. Nou en hoe! Daar weet ik nu alles van. Ze vertelt ook over het lastige op en neer springen van de naaivoet en hoe je dit kunt verhelpen met een tangetje en een elastiekje! Ik heb dubbel gelegen van het lachen. Het op en neer gaan vind ik inderdaad ook vervelend, maar ik heb nog veel te weinig ervaring om te weten waar ik op mijn machine dat elastiekje zou moeten bevestigen! Ze knipt ook met een tangetje haar naaivoetje open om beter zicht te hebben op haar werk en dat vind ik een hele handige tip. Nu ben ik niet iemand die dan ook maar meteen een tangetje pakt en met enig geweld een naaimachine voetje te lijf gaat. Nee, in zo'n geval zoek ik op internet of er een open voetje voor vrije hand quilten voor mijn naaimachine bestaat en bestel die dan online! Over een paar dagen is die er!
Ondertussen ben ik aan het oefenen geslagen. Ik ben begonnen met rechte lijnen, een zigzag en een paar kronkel lijnen. En daarna een bloempje getekend met de blauwe stift en de lijnen gevolgd.

Ik vind het heel erg leuk. De steken lijken nog nergens naar. Ze zijn piepklein en onregelmatig. Mijn naaimachine gaat nog veel te snel en mijn handen bewegen nog veel te langzaam. En het volgen van de lijn is nog heel lastig. Ik schiet alle kanten op en maak hoeken in plaats van bogen.

Op de site is echt veel waardevolle informatie te vinden. Ik heb mijn stoel in de hoogste stand gezet en een telefoonboek voor mijn pedaal gelegd om een betere stand van mijn voet te hebben. Dit helpt bij het regelen van de snelheid met je pedaal. En ik heb mijn quilt handschoenen weer te voorschijn gehaald. En dat is echt wel nodig allemaal, want het vrije hand quilten is erg inspannend en nu, een dag later, voel ik mijn polsen nog. Vandaag dus maar een beetje rustig aan doen om niets te forceren.

Dit lapje met deze tekening had ik nog over van een cursus machinaal quilten. Ik heb de tekening een beetje aangepast, de lijn er om heen gezet en de open ruimten opgevuld en ik ben er mee aan de slag gegaan. Het ziet er leuk uit en ik vind het hoopgevend, maar ik moet nog honderden uren oefenen voor ik iets dergelijks  in een quilt zou kunnen proberen. Maar het is wel heel erg leuk.
Gisteravond herinnerde ik mij dat op mijn moeders oude naaimachine aan de zijkant een ronde zwarte knop zat, die je uit kon trekken, waardoor de naaimachine langzamer naaide. Dat was mijn redding, als ik als kind op mijn moeders naaimachine mocht (dat mocht soms bij zeer hoge uitzondering, want mijn moeders naaimachine, die jaren lang haar broodwinning is geweest, was volstrekt off limits voor kleine meisjes handjes). Zou er op mijn hypermoderne elektronische naaimachine ook zo'n magische zwarte knop zitten? En ja wel, die is er. Hij is piepklein, rond, grijs, zit op de voorkant vlak voor mijn ogen en heeft een tekentje dat ik absoluut niet met snelheidsvermindering associeer en vandaag ga ik studeren hoe dit knopje werkt. Dus nu, hup, naar de handleiding en het accessoire boekje voor instrukties!

Een nieuw bakje.

Op bezoek bij mijn moeder had ik nog meer lapjes bij me en een blauw lapje met witte bloempjes vond zij erg mooi. Daar heb ik zaterdag een bakje van genaaid.

Ik  had een paar bijpassende strikjes en ik wilde wat experimenteren met ringetjes om een sluiting met bandjes te maken.

Het werd een avond vol gepruts en het leverde een snoeperig bakje op. Mijn moeder is er blij mee.

Kaffe Fassett restjes....

Van de Hot Diamonds quilt zijn veel restanten over gebleven. Restjes van kleuren die ik in de quilt heb gebruikt en van kleuren, die de quilt niet hebben gehaald. Een groot deel van de restanten gebruik ik voor de Lollypop Trees, althans, als ik veel Lollypop Tree blokken maak, en er is een deel in reeds gesneden diamanten over. Het is een dik stapeltje, dat ik al een paar maanden in de la heb liggen zonder idee wat er mee te doen. Zaterdag middag was in bij mijn moeder en ik heb het stapeltje maar eens meegenomen. Mijn moeder houdt erg van stofjes en van naaien en van puzzelen, dus ik was aan het goeie adres. Eerst was ze verbaasd over de dikke stapel. "Hemeltje, wat ga je daar mee doen?" Ze begon er lapjes van af te pakken en op tafel te leggen. Ze verbaasde zich over de felle kleuren en  natuurlijk de vorm van de diamanten. "Daar kun je toch niks mee, waarom heb je al die mooie stof versneden?" "Het zijn restjes, mam. Weet je nog, die hele grote quilt?" "Oh, ja......" Een vage blik in haar ogen zei me dat de herinnering wel erg ver weg was. Langzaam aan begon ze te wennen aan de bonte pracht en lapjes bij elkaar te leggen, die ze wat kleur mooi vond. Er ontstond een schitterend kleurpalet op de eetkamertafel, die helemaal begon te glanzen toen de lamp boven de tafel aanging. Ze vond het erg mooi. Van die zou ze wel een blouse willen en die zou een mooie rok kunnen worden. En als ik alle diamanten aan elkaar zou naaien, hoefde er alleen maar een elastiek boven langs en dan had ik een zigeunerrok. Ik moest vreselijk lachen.  Mijn moeder heeft vroeger veel kleding genaaid en dat was aan haar opmerkingen goed te horen.
Ik heb ook met de lapjes gespeeld.  Ik heb geprobeerd een mooie kleuren compositie te maken voor een tafelloper. Dat was best lastig. Je kunt er maar 3 of 4 naast elkaar leggen daarvoor. De diamanten zijn erg groot en dan kost het moeite om op een klein vlak een mooi resultaat te krijgen.
Ik heb ook een paar sterren gemaakt.

Ze zijn steeds van 3 stoffen met weinig kontrast. Best mooi, maar wat doe je er mee? Mijn moeder vond het mooie tafelkleedjes of een kleedje voor de rugleuning van een stoel. Maar hoe werk je dat af? Dan maar verder gespeeld met de sterren en er andere diamanten tegenaan gelegd.

Kijk, nu wordt het een quiltblok. Maar wat voor een! Hemeltje lief, het is een giga grote hexagon. En ik wil geen hexagon! En al helemaal niet zo'n reus van een ding. Hij is 50 cm breed of zo iets. En dan al die Y-naden! Daar heb ik helemaal geen goede ervaring mee. De enige Y-naad die ik ooit genaaid heb, heeft mij uren gekost en werd niet mooi. Ik moet er niet aan denken er een hele quilt mee te moeten maken.
Maar de kleuren zijn wel heel erg mooi. Al met al een kleurige middag en veel om over na te denken.
Ik kan de diamanten ook doormidden snijden tot driehoeken of doormidden snijden tot kleinere diamanten. Ik kan mij wagen aan de grote hexagonnen of de lapjes weer terug leggen in de kast en een volgende keer er verder mee spelen. Er zijn vast nog wel meer mogelijkheden. Iemand een goed idee?