A New White House.

Het wordt al een gezellig pleintje met 4 blauw-witte huisjes.

De vraag is alleen welke kleur sashing er tussen moet. Ik dacht in eerste instantie op dezelfde voet door te gaan met een contrasterende sashing en cornerstone. Maar dan valt bij de cornerstone het contrast weg. En dat wordt saai. Ik kan er ook 1 kleur sashings tussen doen in het wit of een donkerblauw. En met een rode cornerstone of zo iets. Maar ik wil er liever geen 3e kleur aan toevoegen. Voorlopig ga ik maar even door met huisjes maken en met de tijd komt er wel een idee langs voor de afwerking. Er was ook iemand die suggereerde  de huisjes direkt aan elkaar te naaien met niets er tussen. Moet het maar eens een poosje aankijken. In de tussentijd zitten de huisjes in een foto albumpje. De bonte huisjes voorin, de witte en blauwe huisjes achterin. Ze blijven mooi plat en ik kan ze vaak bekijken, zonder dat ze vies worden of uit elkaar vallen.

En zo gaat het worden.

Een prachtige ster gemaakt van de stof Fusions van Robert Kaufman. Ja, ze kan er wat van! En het is ook een mooie maat om straks zelf op de naaimachine te quilten.

Quiltvirus doorgegeven.

Mijn vriendin is besmet en niet zo'n beetje ook. Ze heeft mij zo vaak geholpen met mijn quilts en ze vindt ze altijd zo mooi. Nu wil ze er zelf een maken. Ze heeft een quiltpatroon besteld en zondagmiddag ging ze er mee aan de slag. Zij is een ervaren naaister, dus ik hoef haar echt niet veel te vertellen. Maar er komt toch wel wat nieuwe techniek bij kijken. Het snijden met een rolmes is even wennen. Vooral het stilhouden van de liniaal en hoe hard moet je drukken als je snijdt. En o heden, het mes is er niet helemaal doorheen gegaan en ik heb de liniaal al weg geschoven. 

Ik kijk vanaf de andere kant van de tafel toe en geef af en toe een aanwijzing. Ik vind het spannend. Zie ik hier een nieuwe hobby geboren worden?

Ik moet 's middags naar een verjaardag en zij gaat weer naar huis. Ze neemt de snijmat, het rolmes en de linialen mee om thuis verder te werken. De volgende dag krijg ik een mailtje van haar:

Ik heb er echt plezier in, geen tijd om op of om te kijken.

Haar volgende berichtje luidt zo:

Ik heb net een fabriekje, boven strijken, keuken snijden, kamer naaien en de quilt ligt op de grond. Oftewel een gezellige bende.

Straks ga ik naar haar toe. Ik ben heel nieuwsgierig naar de quilt, maar eigenlijk ben ik het meest nieuwsgierig om te ontdekken of de besmetting van blijvende aard is.

The White House.

en The Blue House

Blauw-Wit, the Home team.

De koning te rijk!

Zaterdag was ik in Den Haag voor een boodschap en ik heb de gelegenheid te baat genomen om naar een quiltwinkel te gaan. Naar 2 winkels eigenlijk.In de eerste winkel, Quilters Palet,  heb ik prachtige blauwe lapjes gekocht. Ze hadden een prachtige collectie reproductie stoffen en batiks. En eigenlijk vond ik elk lapje in deze winkel mooi. In de 2e winkel, The Stitch Cottage, waren veel minder lapjes naar mijn smaak. Maar daar ben ik iets heel bijzonders tegen gekomen. Deze stof namelijk.

Deze stof gebruik in een log cabin project met 9 verschillende log cabin variaties. Het is mijn eerste grote project, dat langtijdelijk in de kast ligt te wachten tot ik weer inspiratie heb om er mee door te gaan. Deze stof is nergens meer te krijgen. De fabrikant heeft het in zijn archief gezet en het komt er waarschijnlijk nooit meer uit. Ik heb de halve wereld afgezocht naar deze stof, want ik vind het zo ongeveer de mooiste stof, die ik ooit gezien heb. Ik heb waarschijnlijk nog wel genoeg om in mijn quilt te verwerken, maar ik wilde er meer van hebben om het ook in andere projecten te gebruiken. En zaterdag stond ik plotseling oog in oog met deze stof in de kast van de winkel. Ik liep er met een grote stap naar toe en haalde met een beweging de plank uit de kast. Het is zelfs de verkoopster van de winkel opgevallen, zei ze bij het afrekenen. Ik werd er zo blij van dat ik deze stof gevonden heb. Ik heb alles op de plank gekocht. Dat is  ongeveer 2 meter. Ik voel mij de koning te rijk! 

Hartjes voor Valentijnsdag.

Het is al meer dan een jaar geleden dat deze top werd afgemaakt. Mijn eerste echte applicatie, die wonderwel lukte en heel gezellig werd. Hij wacht nog steeds om gequilt te worden en ik denk dat dit een mooi klusje voor de zomervakantie zal zijn.

Vingerhoedjes en Ridders.

Het is erg leuk om voor de verandering precies te doen wat er in mij opkomt.
Zo ben ik bezig met het knippen van vingerhoedjes die ik als leader/enders gebruik bij het naaien. Zo hoop ik ongemerkt heel veel vingerhoedjes aan elkaar te naaien. Het wordt een klein quiltje met hele kleine scrappy vingerhoedjes. Ik gebruik de restjes, die ik ook voor de huisjes gebruik en ik krijg van leden van de Moviestars restjes, die groot genoeg zijn voor vingerhoedjes en dan nog gebruikt kunnen worden voor de huisjes.
Met een speldje 2 aan 2 aan elkaar vast, liggen ze in een doosje naast de naaimachine te wachten.

Als ze aan elkaar genaaid zijn, gaan ze in een blikje. De bodem van het blikje is nog maar net bedekt. Als het blikje vol is, komt de volgende stap.

Ik ben ook aan het volgende blok van de Camelot/King George/Ridders van de Ronde tafel begonnen. Ik begin handigheid te krijgen in het tekenen met mallen en dan wordt het hopelijk echt leuk.

Ik werk met gezellige zuurstokkleurtjes. Iets heel anders dan de reproductiestoffen waar ik gewoonlijk mee werk. Het heeft iets heel vrolijks.

Mooie quilts.

Zaterdag ben ik naar de quilt tentoonstelling in Vijfhuizen geweest. Het was er niet druk. Er waren ongeveer 5 verschillende tentoonstellingen en heel veel winkels. Ik heb prachtige quilts gezien en prettig kunnen winkelen. Bij het binnenkomen trof ik bijna de hele Beverwijkse Bee. Het was heel gezellig hen allemaal even te zien.
Zondag ben ik weer naar Vijfhuizen geweest. Ik had mij, voor het eerst, opgegeven om te Angelen. Dat wil zeggen dat je met een naambordje op en een witte handschoen aan 3 kwartier op een tentoonstelling rondloopt en op verzoek achterkanten van quilts laat zien. En onderwijl let je er op dat niemand aan de quilts komt. En na 3 kwartier loopt je naar de volgende tentoonstelling en los je daar iemand af en na de volgende 3 kwartier weer. Ik heb weinig quilts omgedraaid, want er waren weinig mensen. En ik heb zeker 5 mensen gevraagd niet aan de quilts tekomen. Dit vond ik vrij veel. Drie dames verontschuldigden zich direct. Een mevrouw ging omstandig uitleggen hoe het kwam dat ze per ongeluk de quilt had aangeraakt en nadat ze was doorgelopen, kwam ze nog even terug gelopen om te zeggen, dat ze het anders nooit deed. En 1 mevrouw zei met een stalen gezicht, dat ze de quilt niet had aangeraakt, terwijl ik toch heel goed had gezien dat ze dit wel had gedaan en de quilt ook nog eens behoorlijk bewoog onder haar aanraking. Voor dit soort situaties heb ik altijd een hele grote stralende glimlach, die ik vrij lang vol kan houden. En verder vond ik het Angelen best leuk. Ik heb heel leuk gepraat met Marijke Snijders, die prachtige quilts maakt. En met Wietske Kluck. Haar hedendaagse quilts zijn heel bijzonder van vormgeving.



Ook de tentoonstelling van De-Uitdaging was leuk. Er hingen prachtige dingen. En de tentoonstelling is vooral leuk omdat er werk van Mia hangt, die ik ken van de Moviestars.
Mieke en Hilly bemensten de stand van het Quiltersgilde, zodat ook deze middag volop bekende gezichten had.

In Holland staat een huis.

In welke van deze zou ik willen wonen? Het is moeilijk kiezen. Vanavond  een nieuwe zak met restjes te voorschijn gehaald. Morgen ga ik weer een voorraadje voorbereiden zodat ik volgende maand zo van start kan gaan.

In Holland staat een huis.

Zes huisjes eigenlijk. Ze worden zo ongelooflijk leuk. En het is me toch een gepriegel. En als je er zo 6 bij elkaar ziet, is het nog veel leuker. Ik maak er deze week nog een paar. Dan heb ik quotum voor februari weer gehaald!

Sterren.

Een paar weken geleden heb ik een paar malletjes gekocht. Hexagon en diamant malletjes. Ik ben ze een beetje aan het uitproberen om de effecten te zien.
Dit is de eerste poging. Na-geaapt natuurlijk van de malletjes expert.

 Ik was bij DHEW om stof te kopen voor een smal randje om de La Petite Ecole schoolhouse quilt en zag  het rode stofje met het bijzondere motiefje en dat was de aanleiding.
Dit is de 2e versie met dezelfde stof.

En dit is wat er gebeurt als ik de puntjes omdraai.

Het is zo leuk. Het is net toveren. Het aan elkaar naaien is even opletten geblazen, want anders zit alles muurvast en kun je de tussenstukjes er niet meer inzetten. Maar ik gebruik de puntjes en die geven precies aan van waar tot waar je kunt naaien. En met het seamrippertje in de aanslag, is een steekje te veel zo weer weg. Want natuurlijk naai ik ze op de machine.

Het verschil van dag en nacht.

He tzelfde huis, de zelfde vloer, de zelfde quilt, ander deel van de dag. Dus een betere weergave van de kleuren. Wat ook anders is: het middenstuk is klaar. Ja, middenstuk, want ik heb besloten dat er een rand omheen komt. Zoals Elsbeth suggereerde. Twee randen zelfs, zoals Merel suggereerde. Vanmorgen bij de Moviestars hebben we er ook over gesproken. En we hebben wat stoffen en kleuren geprobeerd. Het wordt een smalle donkere rand en een bredere rand van de sashingstof. Al samenwerkend tot een eindresultaat gekomen. Het lijkt wel een schoolproject!!

La Petite Ecole schoolhouse quilt, zo gaat het worden.

Alle alfabet blokken hebben een rand en alle blokken zijn nu, vrijwel, even groot.
De quilt uitleggen was niet zo moeilijk. De schoolhouse blokken lijken erg op elkaar, maar zijn toch verschillend genoeg om ze goed over de quilt te verdelen.
Ik heb alle blokken genummerd en nu ben ik ze in rijen aan elkaar aan het naaien. En dan komt de vraag:  is de quilt af of moet er een rand omheen?

Een goede keuze.

De eerste stroken zijn aan de alfabet blokken genaaid en ik vind dat het er goed uitziet. Ik heb even gespeeld met de gedachte om de stroken log cabins gewijs om het blok te naaien, maar uiteindelijk heb ik toch gekozen voor een zo rustig mogelijk manier om de stroken er aan te zetten. Ik doe eerst de stroken aan de zijkanten, behalve bij het eerste blok, en dan boven en onder. Het gaat best snel. Misschien heb ik ze er morgen wel allemaal aan. Dat zou leuk zijn.

Alle La Petite Ecole schoolhouse blokken zijn af.

Alle 13 schoolhouses zijn af. Ze waren ongelooflijk leuk om te naaien. Het is gewoon jammer dat ik er niet meer heb. Ik denk dat ik nog wel eens een huisjes quilt ga maken. En dan bedoel ik niet de mini's. Alle alfabet blokken zijn op maat gesneden. De alfabet blokken zijn een stukje kleiner dan de schoolhouse blokken. Ze krijgen allemaal een rand rondom om de juiste maat te worden. Gisteren ben ik naar Den Haan en Wagenmakers geweest om de stof er voor te kopen. Elsbeth heeft mij heel goed geholpen en we zijn er een hele tijd mee bezig geweest. Alles dat grijs was of grijs in zich had, heeft op de grond gelegen. Maar we hebben ook rode ruitjes geprobeerd, bruine tinten en een heel mooi streepje. En uiteindelijk is het deze stof geworden. Er zit rood in en een heel klein rood bloempje op een lichte achtergrond en een donkerrood blad. Het past goed bij alle kleuren, heeft genoeg kontrast en is een beetje pittig. Dus nu terug naar de snij tafel en aan de slag ermee.

Een ster in de Waag.

Soms kom je zulke verrassende dingen tegen. Gisterenmorgen was ik op een bijeenkomst in de Waag in Amsterdam. De Waag is het oudste niet godsdienstige gebouw in Amsterdam en het staat op de Nieuwmarkt. In de Waag was vroeger een aantal gilden gehuisvest. Onder anderen, die der chirurgijns.  In hun  "Theatrum Anatomicum"  werden anatomische lessen gegeven aan andere chirurgijns. Rembrandt heeft daar een beroemd schilderij over gemaakt. Op de Nieuwmarkt werden vroeger misdadigers ter dood gebracht. Een keer per jaar werd het lichaam van een ter dood gebrachte misdadiger "gebruikt" voor een openbare anatomische les. De anatomische les vond plaats op de bovenste verdieping, waar een grote middentoren is. In het plafond van de toren zijn de wapenschilden van de chirurgijns afgebeeld. 

 

Daar recht onder is in de vloer een prachtige ster te zien.

Mijn quiltershart kon deze prachtige afbeelding niet negeren en ik moest er een foto van maken. Rondom zie je de snoeren van de computers en de poten van de tafels, waar wij aan zaten te praten. Welk een inspirerende omgeving!