woensdag 24 november 2010

Christmas in the air! Het 2e blokje Stitching for Christmas is af.


Het lieve boompje en het grappige vogeltje geven dit blokje iets heel zachtaardigs. Je ziet door je oogharen zo de sneeuw in zachte vlokjes naar beneden dwarrelen. Het sterreknoopje is bijna topzwaar voor het ranke boompje. Ik heb het getekende sterretje ook maar gestitched, anders zag je de potloodstreep en dat vond ik niet mooi. Ik heb voor het eerst met een borduurring gewerkt en dat werkt wel anders dan ik gewend ben, maar wel erg prettig en doet veel minder een aanslag op mijn vingers dan zonder de ring.
Morgen begin ik aan blokje 3.

maandag 22 november 2010

Kerst bee.


Onze Bee heeft voor het eerst afgesproken allemaal aan hetzelfde ontwerp te werken. En het is een kerstman applicatie geworden. Een klein wandquiltje. Op vakantie in de Verenigde Staten kreeg ik dit patroon in een winkel gratis bij mijn aankopen. De uitleg is goed te begrijpen en vooral de afbeelding helpt. Voor ons allen is dit de eerste keer dat we een applicatie maken en dat is best spannend. Vooraf heeft Ans voor ons allen de verschillende onderdeeltjes van de applicatie al op plakvlieseline overgetrokken en dit scheelt heel veel werk en tijd. Thuis had ik al stofjes uitgekozen. We kunnen dan ook direct beginnen. Het is een precies werkje, want alles moet op de juiste plek en mag niet schuiven tijdens het naaien. Ik vind het naaien van de festonsteek op de kleine onderdeeltjes erg lastig en vooral heel spannend. Maar allengs gaat het steeds beter. Vooral ook omdat ik de werking van de steek en de stand van de naald steeds beter leer kennen. Het werk wordt erg dik en behoorlijk stug. Ik moet er eens over nadenken hoe ik dit een volgende keer anders kan doen.
Er moet nog een soort strik met een lint om de cirkel heen en dan kan de afwerking beginnen. Het eindresultaat wordt ongeveer 45 bij 47 cm. Misschienis dit het moment om te leren een "sleeve" te maken.

Vrolijk kerstfeest.

zondag 14 november 2010

Workshops in het Naaimachinehuis in Haarlem.

Half oktober en half november heb ik in  het Naaimachinehuis in Haarlem 2 workshops gevolgd om meer met mijn naaimachine te kunnen doen. Ik heb meer dan 30 jaar een Husquarna naaimachine gehad en die zei 2 jaar geleden r#@!x?/+*&/ en was ook niet meer te repareren. Mijn nieuwe naaimachine is een Pfaff en is een geweldig apparaat. Ik kan er veel meer mee dan alleen maar rechtuit naaien, maar ik kom er niet toe dit uit te proberen. Er is ook geen fluit aan om met de handleiding naast je op tafel alle voetjes en foefjes uit te proberen. Het Naaimachinehuis organiseert daarom 2 workshops, die zij een paar keer per jaar aanbiedt. Het leuke is dat je ook mee kunt doen als je je naaimachine niet bij hen hebt gekocht. Dit is bij sommige winkels wel anders. De eerste workshop heet Hartendief en ik heb allerlei hartjes gemaakt.


Ik heb gewerkt met vliesofix, stik en trek, stof gekrinkeld met de strijkbout, genaaid met een biezenvoet,


cordonneervoet, een tweelingnaald en een zwaardnaald, sierbandjes aangenaaid en siersteken gemaakt en ondertussen van alles geleerd over steekbreedte, draadspanning en de werking van de naaimachine.


Heel erg leuk. De workshop heeft plaats voor 4 personen. We zitten aan een tafel in de winkel en terwijl wij les krijgen worden de klanten geholpen en op de achtergrond hoor je vanuit de werkplaats het geluid van machines die onderhouden worden. Echt heel gezellig.
Tijdens de 2e workshop maakten we een tas. Althans, dit was de bedoeling, maar mijn bekende traagheid en het humeur van mijn naaimachine veroorzaakten vertraging. Maar het was ook nu weer erg leuk en leerzaam. We hebben weer stof voorbereid voor het krinkelen. Dat heet officieel crashen.


Daarna heb ik met een cratief spoelhuis gewerkt. Een speciaal spoelhuis waarmee je dik garen in het spoeltje kunt doen en met gewoon bovendraad werkt.


Je houdt bij het naaien van de siersteek de stof onderste boven, waardoor het dikke garen op de goede kant van de stof verschijnt. Tijdens het naaien zie je niks, dus er komt veel vertrouwen bij kijken. Het is wel goed uitproberen, want de onderspanning luistert hierbij nauw om de draad echt bovenop de stof te krijgen. Bij mij kwam er dus een schroevendraaiertje aan te pas. Draadspanning vind ik een erg lastig onderwerp, dus het was goed opletten geblazen. En het effect is super.
Daarna heb ik een strook stof bewerkt met een heel dik garen, dat via een draadgeleider aan de achterkant van de machine door een speciaal voetje ging en met het bovendraad werd vastgezet.


Je wekt daarbij uit de vrije hand en maakt allerlei slingerbewegingen. Een erg leuke techniek. Mijn naaimachine vond er niets aan en veroorzaakte problemen. De draad ging bij de naald rafelen. We hebben van alles geprobeerd, maar niets hielp. En dat is nu zo fijn van een workshop. Thuis was ik allang gaan denken dat het aan mij lag. Later op de dag heb ik dit onderdeel op een naaimachine van de winkel afgemaakt.


Ik heb ook nog met een voetje met 9 gaatjes gewerkt. Je rijgt 9 sierdraden (dmc borduurgaren bijvoorbeeld)  door de gaatjes en je kiest een brede siersteek met een mooie kleur garen en dan ga je naaien.

Met het bovengaren naai je met de siersteek de draadjes op de stof vast en dit geeft een prachtig effect. Het allerleukste vond ik het naaien van siersteken.We werkten met machineborduurgaren.


Dit is een heel dun garen in prachtige kleuren, ook verlopende kleuren. Ook in het spoeltje zit een dun garen. En de prachtitge steken van mijn machine komen heel mooi uit. Ik heb ook geleerd om een serie steken achter elkaar te zetten.


De tas is bij lang na niet af, maar ik heb alle materialen mee gekregen, dus daar kan ik zelf mee aan de slag. Voor het inzetten van een rits heb ik het voetje en met mijn nieuw verworven zelfvertrouwen moet het toch wel lukken dit met de handleiding erbij voor elkaar te krijgen. En zo niet, dan kan ik altijd weer langs gaan bij mijn nieuwe favoriete winkel. Ik ga in elk geval naar hun volgende "voetjesdag".

Paprika en quilten.

Ik heb geen idee wat het een met het ander te maken heeft, maar in Belgie is een winkel en dit heet Paprika Cotton. Wat een grappige naam. Er is ook een online winkel en daar heb ik vandaag een beetje rondgesnuffeld. Mooie stofjes. Hun blog http://paprikacoton.blogspot.com/ ziet er vrolijk uit.

woensdag 10 november 2010

De quilt is af!


En dit is het resultaat. Ik ben er erg tevreden over.
Ik heb de quilt voor mijn doen veel doorgequilt. De rand rondom heeft een guirlande, die op visjes lijkt en links en rechts ervan een extra stiksel. Dat vind ik wel netjes staan. Bij een volgende keer moet ik er voor zorgen dat de guirlande mooi in het midden zit, want dit is nu niet het geval. De binnenborders zijn alleen aan weerskanten gestikt. Ik heb overwogen daar ook de "visjes" te maken, maar iets weerhield mij ervan. Rondom is een biesje gemaakt van de lichtste stofjes van de quilt. Dat staat wel fris. Ik heb de bies aan de goede kant vastgestikt en aan de achterkant met de hand vastgezet. Het label zit er ook al op en in een hoekje heb ik iets extra's gemaakt.


"Made with love" voor mijn mooie lieve dochter.

En die voor haar oma ziet er zo uit.


Dezelfde stof, ander patroon en ander formaat.



woensdag 3 november 2010

Bijna klaar.

De quilt is nu bijna af. Ik heb de rand helemaal gequilt er er ook nog een stiksel naast gemaakt aan weerskanten, zodat het er echt "af" uitziet. Ook in de middelste banen is een stiksel langs de rand aangebracht. Ik heb een quilt nog nooit zo intensief gequild, dus dit is weer een stapje verder dan de vorige keer. Het verwijderen van de blauwe stift vond ik nog een verhaal apart. Ik heb elke dag nog wel blauwe stipjes en vlekjes gevonden, en dan ging ik weer met de plantenspuit en een oude theedoek over de quilt. Ik geloof dat ik nu echt alles verwijderd heb. Gisteren heb ik de afwerkbies gemaakt en vanavond is de bies er voor driekwart aangezet. Morgen maak ik de bies af. Het vastzetten ervan doe ik met de hand.


zondag 31 oktober 2010

Het valt echt nog niet mee!

Heb ik mij even vergist in dit "klusje"! Ik dacht dat cirkels quilten lastig was, maar dit is ook heel moeilijk. Ik ben aan 1 kant van de quilt bezig en dan heb je aan de zijkant van de naaimachine ontzettend veel bulk, dat natuurlijk alle kanten op draait. Je maakt telkens een halve draai. En netjes op de lijn blijven is ook niet eenvoudig. Ik voel mij net een meisje van zes dat lettertjes op overtrekpapier moet overtrekken van de juf: netjes op het lijntje blijven! Het zweet staat op mijn voorhoofd. Als de blauwe verf van de stift verwijderd is, valt het gelukkig nog wel mee en de achterkant ziet er ook wel aardig uit.
Op zondagavond heb ik de andere 2 zijden gedaan. Die gingen wel gemakkelijker, door de eerder opgedane ervaring. Ik denk dat ze ook mooier en gelijkmatiger zijn, maar gelukkig valt dit niet op. Het verwijderen van de blauwe inkt vraagt wel de nodige aandacht. Ik gebruik een plantenspuit en je moet echt elk plekje met het water raken. Ik zie telkens weer blauwe stipjes, die zijn blijven zitten, zowel op de quilt als op de rand, die ik gisteren heb gedaan. Dus nu ligt de quilt, weer enigzins nat, weer te drogen op de grond. Morgen verder met het biesje.

Posted by Picasa

zaterdag 30 oktober 2010

Spannend!


Oef, wat kan quilten af en toe spannend zijn!
Ik heb vulling gekocht, die vastplakt aan de stof door te strijken. Merel van Birdblocks heeft mij heel helder uitgelegd hoe ik dit moet toepassen, inclusief handigheidjes van lostrekken als het niet goed zit en het gebruik van bakpapier voor de randen, zodat de strijkbout niet vies wordt en dat soort zaken. Heel fijn. Maar het begon er mee dat de vulling  4 cm te smal is en je er dus aan 1 kant een stuk aan moet "plakken"op de strijkplank en dat lukte niet helemaal. Het strijken op zich ging heel goed. De vulling is mooi recht, zodat je de stof er goed langs kunt leggen. Je trekt de stof inderdaad ook zo los als het verkeerd gaat. De achterkant zat er ook snel op. Maar toen nog het randje. Dat was echt een stuk lastiger. Ik denk dat als je een bredere strook aan moet zetten het wel beter gaat. En een volgende keer zal ik spelden gebruiken om de zaak vast te zetten.
Alles zag er prachtig glad uit en zo begon ik aan een ander spannend avontuur.


Cirkels op de stof tekenen met een blauwe stift. Ik heb dit eerder gedaan op een cursus en met eigen ogen gezien dat het blauw er met water af gaat, maar toch.....! Eerst even op een los lapje geprobeerd en het verdween echt. Maar als je dan met zo een dikke blauwe stift vette cirkels op een mooie quilttop tekent, vraag je je toch wel af, waar je mee bezig bent.



Ik heb een glas, een schaaltje en een grote schaal gebruikt. Alles van glas, want dan kun je er doorheen kijken en goed het midden van alles zien, maar dat is niet helemaal waar....! Het oog bedriegt goed. Tenslotte heb ik mijn eigen duimen en vingers gebruikt als maat om een en ander goed in het midden en gecentreerd te krijgen en dat is aardig gelukt.
Toen hop naar de naaimachine. Ik heb mijn pas gekochte open applicatievoet in de machine gezet, zodat ik goed zicht had en de quilttafel aangelegd en met de stoel in de hoogste stand kon ik aan de slag. Binnen de kortste keren had ik pijn in mijn schouders en in mijn rug en begonnen mijn vingers vervelend aan te voelen van het vasthouden, drukken en schuiven met de stof. (Wie bedenkt er nou trouwens om cirkels te quilten als je nog niet zo ervaren bent?????). Ik herinnerde mij, dat ik in het voorjaar op vakantie in de USA voor een prikkie quilthandschoenen had gekocht. Ik had nooit gedacht die dingen te zullen gebruiken en ze eigenlijk meer als een soort rariteit gekocht. Want waar zouden die nou toch in vredesnaam voor kunnen dienen! Handschoenen in de winter en in de tuin, ja, maar aan de naaimachine???Hmm.


Nou, ze zijn het ei van Columbus en ik quilt nooit meer zonder. Ik ben de hele avond bezig geweest en het werkt super. Ze passen precies, zijn redelijk dun, zodat je toch goed kontakt houdt met de quilt en voorzien van dikke bolletjes van een antislip materiaal, waardoor je de quilt heel goed kunt vasthouden en door de naaimachine heen kunt leiden. Zonder enige inspanning van je vingers of je polsen of schouders. Ik had nergens meer last van. Heerlijk.
Maar, tijdens het quilten liet de stof los van de vulling.. De quilt werd veelvuldig opgerold en in elkaar geduwd om onder de opening door te gaan. Ik was immers met cirkels bezig en dan draait de quilt voortdurend in de rondte en dat was funest. Opnieuw strijken kon niet, vanwege de blauwe stift tekening. Ik heb ergens gelezen, dat die er na het strijken niet meer af gaat en ik was niet bereid dit risico te lopen. En dat was dus heel lastig en ook erg vervelend. Uiteindelijk ben ik met veiligheidsspelden aan de gang gegaan om elke cirkel strak te zetten. Maar aan de onderkant is toch wel het een en ander misgegaan. Jammer maar helaas!

Maar wat is er fout gegaan? Wie het weet mag het zeggen.
Een volgende keer zal ik langzamer strijken en de bout langer op de quilt houden (maar wordt de vulling dan niet geplet?) En ik denk dat ik toch maar de lagen met veiligheidsspelden aan elkaar vast maak. Ik denk niet dat ik de temperatuur zal verhogen, want er wordt duidelijk katoen aangegeven.
Een en ander kan ik direkt uitproberen, aangezien het randje van 4 cm er weer aangemaakt moet worden.
En dan wil ik de rand met een randmotief quilten. Daarvoor heb ik een sjabloon en dat wordt het volgende spannende avontuur: Hoe krijg ik het patroon er mooi doorlopend op getekend. Pff. Spannend hoor!

woensdag 27 oktober 2010

Eindelijk weer aan het quilten.

Het heeft een poosje geduurd, maar ik ben weer achter mijn naaitafel en de naaimachine terecht gekomen en weer begonnen met quilten. De top van de Kaffe Fassettquilt is opgeborgen en wacht op een idee voor het quilten en mijn naaikamer is opgeruimd. Alles staat weer op zijn eigen plek en in mijn hoofd is ook weer ruimte gekomen voor andere zaken. Ik ben de jellyroll quilt voor mijn dochter aan het afmaken. De stof is van Moda. Het is Patisserie van Fig Tree Quilts. Prachtige zachte kleuren met zeer uiteenlopende dessins. Vanavond is de top gereed gekomen. Morgen ga ik de vulling en achterkant sandwichen. Ik denk erover om zelfklevende vulling te gebruiken. Dat heb ik nog nooit gedaan en ik lees er gunstige dingen over. Ik ben alleen een beetje bang voor de konsekwenties voor de naaimachine. Dus ga ik mij morgen eerst maar eens laten informeren.
Voor wie deze quilt bekend voorkomt, kan ik zeggen, dat dit de 2e versie is van deze jellyrolls. Ik heb er een voor mijn moeder gemaakt. Mijn dochter vond hem zo mooi, dat ik er ook een voor haar gemaakt heb. Een ander blokpatroon en een andere maat, dat wel.

Dit is de quilt voor mijn dochter.
Hiervoor heb ik alleen de driehoeken gebruikt.


En dit is die van mijn moeder , gemaakt van driehoeken en stroken.


Vanavond heb ik ook mijn eerste blokje voor de Stitching for Christmas quilt afgemaakt. Het is het sneeuwmannetje. En hij is heel erg leuk geworden. Maar ik moet daar maar weer even een paar dagen mee stoppen, want mijn pols begint te protesteren. Mijn vingers hebben niet voldoende conditie om dit echt een hele avond achter elkaar te doen.


Al met al: I am back in business!

donderdag 21 oktober 2010

Nog meer simpele vormen.

Als je ogen eenmaal `op simpele vormen` staan, is er geen houden meer aan. Vandaag waren we in Zierikzee. Langs de haven staan prachtige huizen. En kenmerkend voor deze huizen is dat er boven de voordeur een raam zit. Soms vierkant, soms rechthoekig en er zit een verdeling in het glas. En elk raam is anders dan het volgende. Ik heb de prachtigste patronen gezien. Je zou ze zo in een quilt kunnen gebruiken.














En zo kan ik nog wel een poosje doorgaan, want ik heb nog veel meer foto´s met nog veel meer prachtige raampatronen. Maar die zal ik in een apart fotoalbum opnemen.

Kaffe Fassett en Simple shapes.

In de inleiding van zijn boek vertelt Kaffe Fassett hoe hij geinspireerd raakt door simpele vormen: vierkanten, rechthoeken, driehoeken en cirkels. Hij roept zijn lezers als het ware op in hun eigen omgeving uit te kijken naar dergelijke vormen en zich daardoor te laten inspireren. Eergisteren was ik in Ootmarsum, in Twente. Ootmarsum is een kleine plaats met een prachtig historisch centrum, dat weigert in vergetelheid te raken en zichzelf omgetoverd heeft tot kunstenaarsdorp met Ton Schulten als grote trekpleister. Ik denk dat vele quiltsters zijn werk mooi zullen vinden. Het is erg kleurig en geometrisch van aard. http://www.tonschulten.nl/In het centrum zijn veel galeries, veel horeca en veel oude gebouwen, waaronder een grote kerk en een oud stadhuis. Overal in de oude kern en in de nieuwbouw wijk staan beelden en in het oude centrum vind je een keur aan prachtig plaveisel. Ik heb mijn ogen uitgekeken en natuurlijk foto´s gemaakt. Hier een paar foto´s van prachtig plaveisel.













Vierkante en rechthoekinge stenen liefdevol en met aandacht in schitterende patronen gelegd.
Soms functioneel en soms voor de sier. Ik geniet er enorm van.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...