Gelukkig Nieuwjaar!

REBECCA BARKER'S  QUILTSCAPES


 

Een quilt in wording.

Mijn allereerste quilt was een driehoekjes quilt van donkerblauwe stof met sitsen. En deze quilt heb ik nu 2.5 jaar later nog een keer gemaakt voor mijn vriendien, die hem altijd zo mooi heeft gevonden. Elk stofje zit er 2 keer in. Het waren oorspronkelijk vierkantjes. Een fotoreportage.

Nu nog dubbelen en in de ditch quilten met diagonale strepen, die in de rand doorlopen. En klaar is kees.

VROLIJK KERSTFEEST!

Even een quiltje tussendoor.

Bij het opruimen van lapjes en dozen kwam ik een paar zakjes met voorgeknipte hartjes tegen, die ik eens op een tentoonstelling heb gekocht. In een van de winkels die daar een kraampje had. En ik kreeg ontzettende zin om mijn nieuwe applicatie kunsten op deze hartjes uit te proberen. Op een van de zakjes stond zelfs de insteling voor mijn naaimachine genoteerd, heel handig. In een van de dozen vond ik een charmpack met vrolijke stofjes en ik ben direct aan de slag gegaan. Eerst heb ik de hartjes willekeurig op stofjes gelegd. Je ziet dan direct wat leuk staat en wat niet. En toen een layout geprobeerd. De lapjes koud tegen elkaar aan was niet zo leuk en daarom de lapjes om en om gelegd met wel een hartje en niet een hartje.

Dit was beter, maar nog niet je dat. Dus op zoek naar een stofje dat ik voor een sashing kon gebruiken. Dat was nog niet simpel, want het moest wel een stofje zijn dat zich voor een sashing leent bij de drukke stofjes. En ik moest er genoeg van hebben.

 Het werd een wit lapje met een roze stipje. En het was het nog niet echt. Toen viel mijn oog op een mandje met restjes van de grote Kaffe Fassett quilt, dat nog niet opgeborgen was. Het waren driehoekige stukjes die ik van de stroken heb afgesneden toen ik de diamanten voor de buitenste rand sneed. Daar ben ik een beetje mee gaan knoeien tot het een soort vierkantje werd en die heb ik als cornerstones opgespeld. En toen werd het quiltje leuk. Met EQ6 heb ik het quiltje "ontworpen" om te zien hoe breed de sashings moesten worden en om de buitenrand te bekijken. Zo kon ik ook uitrekenen hoeveel sashings en cornerstones ik moest snijden en de juiste maat. En vervolgens aan het werk. Het was een heerlijk quiltje om te maken. Eerst hartjes uitgeknipt van de fliesofix en opgestreken met een stuk bakpapier erover heen om de strijkbout te beschermen. Als je dan het beschermpapier van de fliesofix af haalt, is het net of er niets achterblijft. Maar dat is niet zo. Je strijkt het hartje dan heel gemakkelijk op de stof en ook hier heeft het bakpapier goede diensten bewezen. Het appliqueren met de machine ging heel goed. De brede open applicatievoet is echt geweldig. Ik had hartjes van verschillende kleuren en ik heb telkens de kleur van de bovendraad aangepast. Dat was helemaal niet veel werk en het staat mooier.

Het quiltje ging vlot in elkaar en nu is de top helemaal af met een rand van donkerblauwe stof met een wit stipje. Ik vind de rand te breed, dus daar gaat nog een stukje van af. De achterkant wordt gebloemd en de bies wordt weer het witte lapje met het roze stipje. Het is een quiltje geworden met allemaal stofjes, en vulling, die ik al in huis heb. Lekker economisch! En de naam van de stofjes "Recipe for friendship" vind ik een mooie naam voor het quiltje met de hartjes.

Hartelijke groet,

De school van Pinokio moet open blijven!

In het kleine plaatsje Guriri, ongeveer 400 kilometer ten noorden van Rio de Janeiro in Brazilie, staat sinds 1995 Kindertehuis Pinokio. Er wonen soms wel 100 kinderen, hun verzorgers, het personeel en mijn zus en zwager. Op hetzelfde terrein staat ook de school. De kinderen van het tehuis gaan er naar toe en ook veel kinderen uit het dorp en omliggende gemeente gaan er naar toe. Het onderwijs is er goed. Veel beter dan op de gemeente school. Er zijn 4 leraressen, die op toerbeurt in de lokalen les geven aan de ochtendgroep of de middag groep. De kinderen kunnen tot de 4e klas naar deze school. Dan zijn ze ongeveer 11 jaar en gaan naar een andere school. De kinderen van de School van Pinokio doen het goed op school.

De leraressen zijn met zorg gekozen en zijn erg toegewijd. Er is prachtig meubilair en een groep Nederlandse onderwijzeressen hebben een Nederlandse reken methode vertaald in het Portugees en bruikbaar gemaakt voor gebruik in de school.

 Als de kinderen uit school komen worden zij geholpen met hun huiswerk en een remedial teacher spijkert kinderen bij waar dit nodig is. De kinderen van deze school gaan met voldoende bagage naar het vervolg onderwijs en zo worden  er voor deze kinderen goede kansen gecreeerd voor een mooie toekomst en wordt de vicieuze cirkel van ongeletterdheid, werkeloosheid en armoede doorbroken.

Het gaat goed met Brazilie. De economische groei vertoont prachtige cijfers en er ontstaat eindelijk een middenklasse, die sterk kan profiteren van de economische vooruitgang. Maar in de plattelandsgemeente van Gururi is daar nog weinig van te merken. En met het sterker worden van de Reaal heb je meer Euro's nodig om hetzelfde te kopen als voor de economische "boom". En dit gaat hand in hand met de crisis in Nederland, waardoor de inkomsten van Stichting Kindertehuis Pinokio sterk zijn teruggelopen. En nu dreigt door dit geld gebrek de school dicht te moeten.

"Wat kost het om de school een jaar draaiende te houden?", vroeg ik gisteren aan mijn zus.

"€ 50.000 euro voor het salaris van 4 leraressen, materiaal en

onderhoud van het gebouw"

was haar antwoord.

Hoe moeilijk is het om € 50.000 bij elkaar te krijgen?

Ik heb geen idee, en ik zal het ook nooit weten als ik het niet probeer.

Vandaar dus nu dit ongewone bericht op mijn quiltblog.

Als 50.000 mensen elk € 1 geven, is de school voor een jaar gered.

Geef alsjeblieft €1 (of een beetje meer) voor dit fantastische goede doel en

hou' de school van Pinokio open.

U doet het voor deze kinderen.

Stort €1 op bankrekening  67.57.72.559  t.n.v. Pinokio

o.v.v. Houd de Pinokio school open. En vraag al Uw vrienden en kennissen hetzelfde te doen. Dan kan na de Braziliaanse zomervakantie de school weer gewoon open.

Als U meer over Kindertehuis Pinokio wilt weten, kunt U hier een film over het Kindertehuis zien.

http://www.vriendenvanpinokio.nl/videos/pinokio_film_2005.wmv

Christmas in the air! Het 2e blokje Stitching for Christmas is af.

Het lieve boompje en het grappige vogeltje geven dit blokje iets heel zachtaardigs. Je ziet door je oogharen zo de sneeuw in zachte vlokjes naar beneden dwarrelen. Het sterreknoopje is bijna topzwaar voor het ranke boompje. Ik heb het getekende sterretje ook maar gestitched, anders zag je de potloodstreep en dat vond ik niet mooi. Ik heb voor het eerst met een borduurring gewerkt en dat werkt wel anders dan ik gewend ben, maar wel erg prettig en doet veel minder een aanslag op mijn vingers dan zonder de ring.
Morgen begin ik aan blokje 3.

Kerst bee.

Onze Bee heeft voor het eerst afgesproken allemaal aan hetzelfde ontwerp te werken. En het is een kerstman applicatie geworden. Een klein wandquiltje. Op vakantie in de Verenigde Staten kreeg ik dit patroon in een winkel gratis bij mijn aankopen. De uitleg is goed te begrijpen en vooral de afbeelding helpt. Voor ons allen is dit de eerste keer dat we een applicatie maken en dat is best spannend. Vooraf heeft Ans voor ons allen de verschillende onderdeeltjes van de applicatie al op plakvlieseline overgetrokken en dit scheelt heel veel werk en tijd. Thuis had ik al stofjes uitgekozen. We kunnen dan ook direct beginnen. Het is een precies werkje, want alles moet op de juiste plek en mag niet schuiven tijdens het naaien. Ik vind het naaien van de festonsteek op de kleine onderdeeltjes erg lastig en vooral heel spannend. Maar allengs gaat het steeds beter. Vooral ook omdat ik de werking van de steek en de stand van de naald steeds beter leer kennen. Het werk wordt erg dik en behoorlijk stug. Ik moet er eens over nadenken hoe ik dit een volgende keer anders kan doen.
Er moet nog een soort strik met een lint om de cirkel heen en dan kan de afwerking beginnen. Het eindresultaat wordt ongeveer 45 bij 47 cm. Misschienis dit het moment om te leren een "sleeve" te maken.

Vrolijk kerstfeest.

Workshops in het Naaimachinehuis in Haarlem.

Half oktober en half november heb ik in  het Naaimachinehuis in Haarlem 2 workshops gevolgd om meer met mijn naaimachine te kunnen doen. Ik heb meer dan 30 jaar een Husquarna naaimachine gehad en die zei 2 jaar geleden r#@!x?/+*&/ en was ook niet meer te repareren. Mijn nieuwe naaimachine is een Pfaff en is een geweldig apparaat. Ik kan er veel meer mee dan alleen maar rechtuit naaien, maar ik kom er niet toe dit uit te proberen. Er is ook geen fluit aan om met de handleiding naast je op tafel alle voetjes en foefjes uit te proberen. Het Naaimachinehuis organiseert daarom 2 workshops, die zij een paar keer per jaar aanbiedt. Het leuke is dat je ook mee kunt doen als je je naaimachine niet bij hen hebt gekocht. Dit is bij sommige winkels wel anders. De eerste workshop heet Hartendief en ik heb allerlei hartjes gemaakt.

Ik heb gewerkt met vliesofix, stik en trek, stof gekrinkeld met de strijkbout, genaaid met een biezenvoet,

cordonneervoet, een tweelingnaald en een zwaardnaald, sierbandjes aangenaaid en siersteken gemaakt en ondertussen van alles geleerd over steekbreedte, draadspanning en de werking van de naaimachine.

Heel erg leuk. De workshop heeft plaats voor 4 personen. We zitten aan een tafel in de winkel en terwijl wij les krijgen worden de klanten geholpen en op de achtergrond hoor je vanuit de werkplaats het geluid van machines die onderhouden worden. Echt heel gezellig.
Tijdens de 2e workshop maakten we een tas. Althans, dit was de bedoeling, maar mijn bekende traagheid en het humeur van mijn naaimachine veroorzaakten vertraging. Maar het was ook nu weer erg leuk en leerzaam. We hebben weer stof voorbereid voor het krinkelen. Dat heet officieel crashen.

Daarna heb ik met een cratief spoelhuis gewerkt. Een speciaal spoelhuis waarmee je dik garen in het spoeltje kunt doen en met gewoon bovendraad werkt.

Je houdt bij het naaien van de siersteek de stof onderste boven, waardoor het dikke garen op de goede kant van de stof verschijnt. Tijdens het naaien zie je niks, dus er komt veel vertrouwen bij kijken. Het is wel goed uitproberen, want de onderspanning luistert hierbij nauw om de draad echt bovenop de stof te krijgen. Bij mij kwam er dus een schroevendraaiertje aan te pas. Draadspanning vind ik een erg lastig onderwerp, dus het was goed opletten geblazen. En het effect is super.
Daarna heb ik een strook stof bewerkt met een heel dik garen, dat via een draadgeleider aan de achterkant van de machine door een speciaal voetje ging en met het bovendraad werd vastgezet.

Je wekt daarbij uit de vrije hand en maakt allerlei slingerbewegingen. Een erg leuke techniek. Mijn naaimachine vond er niets aan en veroorzaakte problemen. De draad ging bij de naald rafelen. We hebben van alles geprobeerd, maar niets hielp. En dat is nu zo fijn van een workshop. Thuis was ik allang gaan denken dat het aan mij lag. Later op de dag heb ik dit onderdeel op een naaimachine van de winkel afgemaakt.


Ik heb ook nog met een voetje met 9 gaatjes gewerkt. Je rijgt 9 sierdraden (dmc borduurgaren bijvoorbeeld)  door de gaatjes en je kiest een brede siersteek met een mooie kleur garen en dan ga je naaien.

Met het bovengaren naai je met de siersteek de draadjes op de stof vast en dit geeft een prachtig effect. Het allerleukste vond ik het naaien van siersteken.We werkten met machineborduurgaren.

Dit is een heel dun garen in prachtige kleuren, ook verlopende kleuren. Ook in het spoeltje zit een dun garen. En de prachtitge steken van mijn machine komen heel mooi uit. Ik heb ook geleerd om een serie steken achter elkaar te zetten.

De tas is bij lang na niet af, maar ik heb alle materialen mee gekregen, dus daar kan ik zelf mee aan de slag. Voor het inzetten van een rits heb ik het voetje en met mijn nieuw verworven zelfvertrouwen moet het toch wel lukken dit met de handleiding erbij voor elkaar te krijgen. En zo niet, dan kan ik altijd weer langs gaan bij mijn nieuwe favoriete winkel. Ik ga in elk geval naar hun volgende "voetjesdag".

Paprika en quilten.

Ik heb geen idee wat het een met het ander te maken heeft, maar in Belgie is een winkel en dit heet Paprika Cotton. Wat een grappige naam. Er is ook een online winkel en daar heb ik vandaag een beetje rondgesnuffeld. Mooie stofjes. Hun blog http://paprikacoton.blogspot.com/ ziet er vrolijk uit.

De quilt is af!

En dit is het resultaat. Ik ben er erg tevreden over.

Ik heb de quilt voor mijn doen veel doorgequilt. De rand rondom heeft een guirlande, die op visjes lijkt en links en rechts ervan een extra stiksel. Dat vind ik wel netjes staan. Bij een volgende keer moet ik er voor zorgen dat de guirlande mooi in het midden zit, want dit is nu niet het geval. De binnenborders zijn alleen aan weerskanten gestikt. Ik heb overwogen daar ook de "visjes" te maken, maar iets weerhield mij ervan. Rondom is een biesje gemaakt van de lichtste stofjes van de quilt. Dat staat wel fris. Ik heb de bies aan de goede kant vastgestikt en aan de achterkant met de hand vastgezet. Het label zit er ook al op en in een hoekje heb ik iets extra's gemaakt.

"Made with love" voor mijn mooie lieve dochter.

En die voor haar oma ziet er zo uit.

Dezelfde stof, ander patroon en ander formaat.

Bijna klaar.

De quilt is nu bijna af. Ik heb de rand helemaal gequilt er er ook nog een stiksel naast gemaakt aan weerskanten, zodat het er echt "af" uitziet. Ook in de middelste banen is een stiksel langs de rand aangebracht. Ik heb een quilt nog nooit zo intensief gequild, dus dit is weer een stapje verder dan de vorige keer. Het verwijderen van de blauwe stift vond ik nog een verhaal apart. Ik heb elke dag nog wel blauwe stipjes en vlekjes gevonden, en dan ging ik weer met de plantenspuit en een oude theedoek over de quilt. Ik geloof dat ik nu echt alles verwijderd heb. Gisteren heb ik de afwerkbies gemaakt en vanavond is de bies er voor driekwart aangezet. Morgen maak ik de bies af. Het vastzetten ervan doe ik met de hand.



Het valt echt nog niet mee!

Heb ik mij even vergist in dit "klusje"! Ik dacht dat cirkels quilten lastig was, maar dit is ook heel moeilijk. Ik ben aan 1 kant van de quilt bezig en dan heb je aan de zijkant van de naaimachine ontzettend veel bulk, dat natuurlijk alle kanten op draait. Je maakt telkens een halve draai. En netjes op de lijn blijven is ook niet eenvoudig. Ik voel mij net een meisje van zes dat lettertjes op overtrekpapier moet overtrekken van de juf: netjes op het lijntje blijven! Het zweet staat op mijn voorhoofd. Als de blauwe verf van de stift verwijderd is, valt het gelukkig nog wel mee en de achterkant ziet er ook wel aardig uit.
Op zondagavond heb ik de andere 2 zijden gedaan. Die gingen wel gemakkelijker, door de eerder opgedane ervaring. Ik denk dat ze ook mooier en gelijkmatiger zijn, maar gelukkig valt dit niet op. Het verwijderen van de blauwe inkt vraagt wel de nodige aandacht. Ik gebruik een plantenspuit en je moet echt elk plekje met het water raken. Ik zie telkens weer blauwe stipjes, die zijn blijven zitten, zowel op de quilt als op de rand, die ik gisteren heb gedaan. Dus nu ligt de quilt, weer enigzins nat, weer te drogen op de grond. Morgen verder met het biesje.